Tη μεγάλη ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις πρόσφατες εκλογές και την εκτίναξη της Νέας Δημοκρατίας στο 41%, ασφαλώς κανείς δεν τα περίμενε και ούτε μπορούσε να προβλέψει. Ήταν απίστευτο και όμως αληθινό. Και λογικό ήταν να ακολουθήσουν αναταράξεις στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης με κυριότερη εκείνη της παραίτησης του Αλέξη Τσίπρα. Μια παραίτηση που προκάλεσε ανωμαλία στο κόμμα, καθώς ο πρώην πρωθυπουργός φαινόταν ότι ήταν μέχρι τότε ο κυρίαρχος. Κάποιοι βέβαια μέσα στο κόμμα, σύμφωνα με τις διαρροές που υπήρχαν, του τραβούσαν το χαλί κάτω από τα πόδια. Έτσι την «έκανε» με ελαφρά πηδηματάκια και άφησε το κόμμα ακέφαλο…
Και κάποιος έπρεπε να τον αντικαταστήσει. Και εμφανίστηκαν τέσσερεις που είχαν ηγετικές φιλοδοξίες για να προστεθεί αργότερα και ένας ουρανοκατέβατος. Έπρεπε, λέει, να τηρηθούν οι συλλογικές και δημοκρατικές διαδικασίες. Και κανείς δεν έχει αντίρρηση, αλλά θα σας πω τι περίμενα εγώ προσωπικά.
Όπως είχε διαμορφωθεί η κατάσταση στο κόμμα χρειαζόταν σύνεση και συνεννόηση. Ήταν μια δραματική εξέλιξη και θα έπρεπε να επικρατήσει η λογική για να υπάρξει μια αναστροφή και μάλιστα γρήγορα. Λογικό και θεμιτό να υπάρχουν πολλοί που εποφθαλμιούσαν την προεδρία. Όμως ας μην ξεχνάμε ότι σε ένα κόμμα της αριστεράς δεν έχουν θέση προσωπικές φιλοδοξίες. Αυτό είναι που κάνει και τη διαφορά σε σχέση με άλλα κόμματα, κατά την άποψή μου.
Τι περίμενα προσωπικά: Οι αρχικοί τέσσερεις να κάτσουν σε ένα τραπέζι, να αφήσουν στην άκρη τις φιλοδοξίες τους και να συνεννοηθούν αρμονικά να εκλέξουν μεταξύ τους τον ή την επικεφαλής. Να αφήσουν στην άκρη τα «εγώ» τους και τη δεύτερη κιόλας μέρα, μετά την παραίτηση του Τσίπρα, να ενωθούν σε μια βέργα και να προχωρήσουν. Οι καιροί δεν επέτρεπαν τέτοιες πολυτέλειες με αντιπαραθέσεις και χτυπήματα κάτω από το τραπέζι. Και αφού περνούσαν οι πρώτες μπόρες (αυτοδιοικητικές και ευρωπαϊκές εκλογές) να δρομολογούσαν την συλλογική διαδικασία με κανονικό συνέδριο.
Δυστυχώς δεν έγιναν έτσι τα πράγματα και αύριο τα μέλη και οι φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ καλούνται να εκλέξουν τον αρχηγό τους. Με τους τέσσερεις αρχικούς και με τον τελευταίο που δεν ξέρω, με όλα όσα διάβασα, ποια σχέση μπορεί να έχει με την αριστερά. Όλοι στο χορό, λοιπόν, για την προεδρία. Εν αναμονή του αποτελέσματος…
Του Δημήτρη Φρεζούλη
