Να που το ζήσαμε κι αυτό! Ουσιαστικά την κατάργηση ενός θεσμού που είχε εδραιωθεί τα τελευταία 24 χρόνια και είναι να απορείς με πόσο ελαφρά τη καρδία αποφασίστηκε. Εμπόριο - βιβλία σημειώστε 1.
Έτσι, χάριν του εμπορίου δεν, θα απλωθούν οι πάγκοι με τα βιβλία στη νότια πλευρά της προκυμαίας. Πάγκοι που όλα αυτά τα χρόνια έγραψαν τη δική τους ιστορία με το περιεχόμενό τους. Μια ιστορία που είχε σχέση με τη γνώση, ό,τι πολυτιμότερο για τον άνθρωπο. Και θα μου πείτε, πώς τα κατάφεραν! Ε, είναι ένα ερώτημα με την αναλγησία που έχουν κάποιοι παράγοντες που κρατούν τις τύχες μας στα χέρια τους. Και αποφασίζουν τι πρέπει να προβληθεί και τι να αποβληθεί. Και ένα ακόμα ερώτημα είναι αν έχουν ανοίξει και κανένα βιβλίο στη ζωή τους εκτός από τα σχολικά.
Προκλητική ήταν η διαπίστωση του Λιμενικού Ταμείου, όπως μας τη μετέφερε σε δήλωσή της η Πόπη Καμπάνη. «Γιατί στο λιμενικό ταμείο (έχει ονοματεπώνυμο) δεν άρεσε η έκθεση και μας είπε ότι χαλάμε την όψη του λιμανιού και εγκυμονούμε οποιουσδήποτε κινδύνους. Επίσης μας αποκάλεσαν τζαμπατζήδες». Και συνεχίζει: «Λάθος κύριοι. Πληρώναμε 400 € το κάθε βιβλιοπωλείο (αποδείξεις υπάρχουν) πληρώναμε 50 € το ρεύμα που καταναλώναμε από τα πίλερ και τις κολόνες της ΔΕΗ, παίρναμε δικό μας ηλεκτρολόγο, πληρωμένο από μας και κάθε χρόνο κάναμε τοπογραφικό για τα μέτρα που θα έχουμε σαν έκθεση. Για ποιους τζαμπατζήδες λοιπόν μιλάτε;».
Οι προηγούμενες δημοτικές αρχές που επόπτευαν τα Λιμενικά Ταμεία, τι έκαναν;
«Βοήθησε ο τότε πρόεδρος του λιμενικού ταμείου, Μιχάλης Μπελέγρης, γιατί θέλαμε 150 € κάθε χρόνο σε Μηχανικό και τον ευχαριστούμε θερμά. Μέχρι που πριν 5 χρόνια περίπου ανέλαβε ο Σταμάτης Κάρμαντζης Δήμαρχος και πρόεδρος του Λιμενικού Ταμείου ο Κυριάκος Ζωάνος και μας είπε ότι όσο είναι Δήμαρχος δεν θα πληρώνουμε». Να όμως που άλλαξε η δημοτική αρχή και όλα ανατράπηκαν.
Αναρωτιέμαι όσοι αποφάσισαν την κατάργηση ξέρουν την αξία ενός βιβλίου; Αυτές οι εκθέσεις είναι ένας πρόσφορος τρόπος για την προβολή και τη διάδοση του βιβλίου. Γιατί τους πείραξε; Και η επιτυχία των προηγούμενων εκθέσεων ήταν μεγάλη.
Δυστυχώς το βιβλίο βρίσκεται υπό διωγμόν γενικά. Και αντί η επίσημη πολιτεία και οι τοπικοί άρχοντες να το στηρίξουν το εξοβελίζουν. Πού βρισκόμαστε; Στην εποχή δίωξης του βιβλίου; Πώς αλλιώς να ερμηνευθεί η κατάργηση της έκθεσης; Ντροπή και κρίμα.
Του Δημήτρη Φρεζούλη
