Το έθιμο είναι άγραφτο, χάνεται στο βάθος του χρόνου. Το μικρό εκκλησάκι του Αγίου Νικόλα στέκεται στη μέση της Ελάτας και αντικρίζει απέναντι το πέλαγος και τα Ψαρά.
Κάθε χρόνο παραμονή της εορτής του αγίου των θαλασσινών, οι Λατούσοι όπου γής συγκεντρώνονται εκεί, για να προσευχηθούν και να ανάψουν την μεγάλη φωτιά τους, με όσα ξερά ξύλα καθαρίζουν απ’ τα χωράφια τους. Να σημειώσουμε ότι απ’ τις τελευταίες πυρκαγιές του 2012, τα καμένα πεύκα σωρός.
Έτσι και φέτος, όπως ανέφερε ο πρόεδρος του τοπικού Πολιτιστικού Συλλόγου Γιάννης Γδύσης, το έθιμο τηρήθηκε ενώ ο ιερέας του χωριού, ο πατέρας Μιχαήλ Ζευγιός, επεσήμανε στον λόγο του ότι ο μικρός χώρος της εκκλησίας, προφανώς επέβαλε παλαιότερα στους εκκλησιαζόμενους να βγουν έξω να ζεσταθούν, οπότε άναβε η φωτιά, που στα χρόνια της τουρκοκρατίας ήταν και ένα σινιάλο προς τα Ψαρά, ότι η φλόγα της λευτεριάς είναι παρούσα κάθε χρόνο, στην χάρη του Άγιου Νικόλα, όπου δίπλα στο εικόνισμα του υπάρχουν δεκάδες μαντήλια τάματα των συζύγων των ναυτικών, που τους πρόσμεναν να γυρίσουν υγιείς.
