Αν και είναι νωρίς για οποιονδήποτε απολογισμό της πολεμικής φρίκης στην Ουκρανία και της γεωπολιτικής ανατροπής που προκαλεί η ρωσική εισβολή, μπορούμε σε αδρές γραμμές να ξεχωρίσουμε κάποιους νικητές και χαμένους στα σημεία.
Εξ ορισμού χαμένοι είναι τα εκατομμύρια άμαχοι και πρόσφυγες της Ουκρανίας και πριν από όλους οι άνθρωποι που θρηνούν νεκρούς.
Χαμένοι είναι τα εκατοντάδες εκατομμύρια Ευρωπαίων –και οι Ρώσοι– που υφίστανται τις βαριές συνέπειες της ενεργειακής, πληθωριστικής και επισιτιστικής κρίσης.
Χαμένοι είναι εκατομμύρια άνθρωποι στις φτωχότερες χώρες που κινδυνεύουν να γίνουν τα θύματα ενός νέου παγκόσμιου λιμού.
Χαμένοι είναι η διπλωματία, η ειρήνη, οι μηχανισμοί συνεννόησης, το διεθνές σύστημα ασφάλειας, το διεθνές δίκαιο.
Χαμένη και η Ευρώπη, η Ε.Ε. γιατί δεν κατάφερε να παίξει αποτρεπτικό ρόλο, ενώ παρασύρθηκε από τους υπερατλαντικούς εταίρους της, πολύ πριν από τη ρωσική εισβολή, σε μια τακτική έντασης με τη Ρωσία.
Η Ευρώπη είναι επίσης χαμένη γιατί ο καταιγισμός κυρώσεων που επιβάλλει στον εισβολέα λειτουργούν ως αυτοκυρώσεις, συχνά με δυσμενέστερες επιπτώσεις στις ευρωπαϊκές οικονομίες από ό,τι στη ρωσική. Και είναι χαμένη γιατί με τη μέγιστη προθυμία μπαίνει σε έναν νέο κύκλο εξοπλισμών και στρατιωτικής έντασης.
Η αμερικανική υπερδύναμη είναι, μέχρι στιγμής, ο μόνος σαφώς κερδισμένος της πρωτοφανούς πολεμικής και ενεργειακής κρίσης (…) και στην πραγματικότητα πλήττεται ελάχιστα από αυτές.
Και τώρα, οι ΗΠΑ ετοιμάζονται να κάνουν ταμείο, κεφαλαιοποιώντας τα πρώτα οφέλη τους από τον μακρινό πόλεμο: πουλώντας περισσότερο αμερικανικό αέριο στην Ευρώπη (…) και περισσότερα όπλα στην ήπειρο των δύο παγκοσμίων πολέμων.
Λογικό να υποψιάζεται κανείς ότι η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία ήταν για κάποιους μια πολύ βολική και κερδοφόρα εξέλιξη.
Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών
