Να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Δουλειά του δημοσιογράφου είναι ψύχραιμα να καταγράφει τα γεγονότα και να τα μεταφέρει.
Και ξέρετε δημοσιογράφος δεν είναι μόνο τα εξαρτήματα του, οι κάμερες, οι φωτογραφικές μηχανές κ.λ.π είναι πρώτα από όλα ο άνθρωπος.
Εγώ λοιπόν θα πω τι είδα προχθές βράδυ στη Σούδα, γιατί λόγω του σκότους οι κάμερες δεν μπορούσαν να καταγράψουν πιστά την πραγματικότητα.
Τα γράφω λοιπόν για να έχω ήσυχη τη συνείδηση μου και για να είναι ενημερωμένες εκτός από την κοινή γνώμη και οι Δικαστικές αρχές.
Κατανοητός ο βρασμός ψυχής του γείτονα, που υποφέρει εδώ και μήνες, επειδή οι άχρηστοι που Κυβερνούν, δεν δίνουν λύση στο προσφυγικό, αλλά το έχουν φορτώσει στα νησιά μας.
Κατανοητή ακόμα αν θέλετε και η ιδεολογική διαφωνία κάποιου, που δεν αντιλαμβάνεται το Διεθνές του προβλήματος, της προσφυγιάς και της μετανάστευσης, για να μην το αναλύσουμε άλλο και χάσουμε την ουσία.
Οποια όμως όμως κι’ αν είναι η διαφωνία ή βρασμός της ψυχής, κανένας δεν έχει δικαίωμα, την ώρα που οι άνθρωποι, που ήταν κάτω από τις σκηνές και δίπλα τους λαμπάδιαζε ο τόπος να τους πετούν από πάνω πέτρες.
Είδα με τα μάτια μου άτομα να ξηλώνουν σειρά πετροντούβαρου από την Καλουτά, εφαπτόμενου με τη Σούδα και να το… αδειάζουν πάνω στις σκηνές!
Ακόμα κι’ αν ο παραβατικός πετάει πέτρες, αυτός που θα τον συλλάβει για να τον παραδώσει στην δικαιοσύνη είναι ο Αστυνομικός και κανένας άλλος.
Είδα με τα μάτια μου, αυτό το έδειξαν και οι κάμερες άλλωστε, δεκάδες νεαρούς να κραδαίνουν λοστούς και στυλιάρια και να κυνηγάνε ακόμα και να οδηγούν «καροτσάκι» κλωτσώντας, χτυπώντας και βρίζοντας προς τα Αστυνομικά οχήματα, μετανάστες που κατά τη γνώμη τους ήταν παραβατικοί. Ακόμα και έτσι να είναι αυτό είναι δουλειά ΜΟΝΟ της Αστυνομίας.
Καταλαβαίνω ότι οι στιγμές δεν είναι οι πιο ψύχραιμες, αλλά ίσια – ίσα σ’ αυτές εμείς που έχουμε το όπλο της πένας, πρέπει να γράφουμε με το πιο ψύχραιμο μελάνι.
Κάνω λοιπόν μια υπόθεση εργασίας, που αύριο αν συνεχίσουμε με τα ίδια μυαλά μπορεί να είναι πραγματικότητα.
Την ώρα που… αδειάζονταν οι πέτρες που είδα πάνω στις σκηνές, κάποιος έχανε τη ζωή του, κάποιος άλλος θα πήγαινε φυλακή. Αν την ώρα που οι νεαροί χτυπώντας και σέρνοντας καροτσάκι τον «Σύρο» αυτός πάθαινε καρδιακή προσβολή από το φόβο του κάποιοι θα πήγαιναν φυλακή.
Προσέξτε παιδιά, η κατάσταση δεν είναι παιχνίδι, αλλά αρκετά σοβαρή.
Ο καθένας πρέπει να κάνει τη δουλειά του, εγώ την έκανα, είπα ότι είδα για να έχω ήσυχη την συνείδηση μου, ελπίζω να την κάνει και η … Εισαγγελέας.
Υ.Γ. Χάρηκα σήμερα γιατί εκτός των «Χρυσαυγιτών» πρόβλημα να φανεί η φάτσα τους στις κάμερες έχουν και οι «αλληλέγγυοι». Νευρίασαν πάντως όταν τους είπα αν αυτό τους προβληματίζει. Θετικό σημάδι.
