Ξεκινώ με την 1η: Όταν τον συνέλαβαν μέσα στη φουντάνα, στη περιοχή Παντελάκη, στο Βροντάδο (εκεί που είναι το ξενοδοχείο "Αγία Μαρκέλλα", μαζί με τον Μιχάλη Βαττάκη και τον Γιάννη Τράτση*, τους οποίους και εκτέλεσαν, ενώ ο ίδιος καταδικάστηκε 12 χρόνια εξορία σε φυλακή, λόγω του ότι ο παλικαράς (! με θαυμαστικό) Βαττάκης ανέλαβε όλη την ευθύνη, για τα -όχι ναυτικά- φυλλάδια που τύπωναν, κρυφά, στη φουντάνα και οι χωροφύλακες (που επειδή είχε τότε λίγους κλέφτες, συλλάμβαναν τους κουμμουνιστές!) άρχισαν να τον ρωτούν άγρια, "ποιοί και που κρύβονται οι άλλοι συνεργάτες σου;" ο Φώτης τους είπε ήρεμα... "ΆΦΗΣΑΝ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΟΙ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ ΝΑ ΠΩ ΚΙ ΕΓΩ; ΜΟΝΟΙ ΣΑΣ ΜΑΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΑΤΕ ΣΕ ΜΙΑ ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΚΑΙ ΑΘΕΑΤΗ ΦΟΥΝΤΑΝΑ;"
Υ. Γ.: Θα ήταν μεγάλη παράλειψη να μην προσθέσω εδώ και την αγωνίστρια Ειρήνη Πιππίδη - Αθηναίου που φυλακίσθηκε, για την ίδια υπόθεση, 12 χρόνια στις φυλακές Αβέρωφ!!!
* Όπως επίσης πρέπει να διορθώσω, από πληροφορίες που έμαθα αργότερα, ότι ο Γιάννης Τράτσης από την Κυδιάντα Λαγκάδας δεν ήταν στην φουντάνα στις 30/3/1948 που συνελήφθησαν ο Αγγουλές με τον Βατάκη, αφού συνελήφθη στη μάχη που έγινε στο κτήμα Λυκιαρδόπουλου στον Κάμπο στις 18/3/1948 και εκτελεσθηκε τον Ιούλιο του 48 στο Γουδί!
Η 2η : Όταν, μετά την 12ετή ειρκτή, το 1956, από τις φυλακές της Κέρκυρας ήρθε "ελεύθερος" στη Χίο (το ελεύθερος με διαζευτικά γιατί παρά το ρετσινόλαδο και τις φοβέρες και απειλές, επειδή δεν υπέγραφε "δήλωση μετανοίας", τον συνόδευαν όπου πήγαινε δύο της "ασφαλείας" με καμπαρντίνες, ενώ απειλές και ανακρίσεις δέχονταν και οι συγγενείς του, όπως μου έλεγε ο "κουμπάρος" ο Μυλωνάς, ο πασίγνωστος τότε κουρέας του Συνοικισμού, που ήταν συγγενής του εξ αγχιστείας, μια και ο αδερφός του Αναστάσης είχε παντρευτεί την μία από τις τρεις αδερφές τού Αγγουλέ, την κυρία Ευαγγελία Χονδρουλάκη, (όπως ήταν το πραγματικό όνομα του Φώτη, αφού το "Αγγουλές", που σημαίνει παλληκάρι ήταν το παρατσούκλι του με το οποίο αντικατέστησε το όνομα του) και έμενε σε ένα μικρό σπίτι, μεσοτοιχιά με το κουρείο του, σε ένα στενό του Φόρου, δίπλα στου "Ατατά" και στο πατρογονικό σπίτι του Κώστα Κουσκουσάκη, που ο πατέρας του μπάρμπα Μήτσος, είναι ο τελευταίος επιζών από τους Αντιστασιακούς κατά των Γερμανών και το κυριότερο χωρίς καμιά... Καλαμπόκικη λίρα στη κατοχή του!
...Κάπου λοιπόν το 1958(;) κατά τις 3 η ώρα το μεσημέρι νάσου και ξεπροβάλει στη χωμάτινη, τότε, ανηφόρα του Αγίου Ισιδώρου (του ορίτζιναλ -της Λέτσαινας), ο Αγγουλές με το παλτό του, όπως ακριβώς στη φωτογραφία που παραθέτω και ξοπισω του 2 καμπαρντινέ της "ασφάλειας" (για τους νέους, όχι της... INTERAMERICAN!) μαζί με ένα τσούρμο παιδάκια- τα οποία οι αστυνομικοί με τη στάση τους, τα σιγοντάριζαν - να τον γιουχαΐζουν και μερικά να του πετούν πέτρες.
Εγώ, που δεν φοβόμουν τον μεσημερά -όπως μου έλεγε η γιαγιά μου, για να κοιμηθώ- είδα έκπληκτος, σαν νάναι εκείνη ώρα, την γειτόνισσα μας κυρία Ελένη Παπακυριακού - Κογιαδέλη, πιο γνωστή με το παρατσούκλι "Μπουλού" να υψώνει το ανάστημα της στους χωροφύλακες και τη φροκαλιά που σκούπιζε, στα παιδάκια και να φωνάζει... "Τι σας έκανε βρε ο ταλαιπωρημένος άνθρωπος και τον πετροβολάτε; Θα το πω στις μανάδες σας." Και καθώς μια πέτρα έπεσε στη πλάτη του Αγγουλέ, γύρισε και είπε στους ασφαλίτες. "Θα τον σκοτώσουν τον άνθρωπο και το κρίμα στο λαιμό σας! "Αυτοί, που δεν περίμεναν τέτοια αντίδραση από μια ασήμαντη, όπως φαινόταν, γυναικούλα και ούτε τους είχε ξανασυμβεί ποτέ μήτε από άντρα, τα έχασαν στην αρχή και μετά βλέποντας τον κόσμο να μαζεύετε της αγρίεψαν λέγοντας της..." πήγαινε στη κουζίνα σου, μη σε τραβήξουμε στην ασφάλεια για ανάκριση και παρεμπόδιση του έργου μας."
Μετά ακούγοντας ένα βουητό από το πλήθος, γυρίζουν και βλέπουν τον Αγγουλέ να χαϊδεύει το παιδάκι που -έκλεγε- κοντεψε να τον σκοτώσει και δίνοντάς του την πέτρα να του λέει..." να εδώ στον κούτουκα χτύπα με μικρέ, να σταματήσω να κουράζομαι και να κουράζω τους συγγενείς και τους φίλους μου από τις ανακρίσεις, αλλά και αυτούς τους καημένους χωροφύλακες που με ακολουθούν, χωρίς ίσως να το θέλουν, στη μεγάλη ανηφόρα που τραβάω."
Το παιδάκι λέγοντας "όχι θείε" ξανάπιασε τα κλάματα, ενώ οι μυστικοί, έτρεξαν να του πάρουν την πέτρα για να προστατεύσουν το θύραμά τους, αλλά και τυχόν αντίποινα από το εξαγριωμένο πλήθος που με πρωταγωνιστές τα "Παρασχά" το Γιωργό και το Αντωνιό Ντυνιακουδάκη, που από τότε ήταν κουμουνιστές, μαζί με άλλα παλικάρια του Συνοικισμού στένευαν τον κλοιό γύρω τους.
Τι να κάνουν, ήταν η πρώτη φορά που τον άφηναν... αφρούρητο και πήγαν να τον περιμένουν στη στροφή, έξω από το σπίτι του Κοντού, μέχρι να κοπάσουν οι διαχύσεις και περιποιήσεις του πλήθους προς το πρόσωπό του, αλλά και να τον τρατάρει η κυρία Ελένη (που ο άντρας της αδερφή της Λώρας, ο Γιάννης Κάσδαγλης -"η κουνέλα"-, υπήρξε και αυτός αντιστασιακός και μετέπειτα κομμουνιστής) νερατζάκι γλυκό!
