Οι εργατικές κατοικίες της Ευρετής είναι φτιαγμένες πριν 35 χρόνια, τίτλοι ιδιοκτησίας παραχωρήθηκαν στους δικαιούχους το 1990 και έκτοτε ενώ φτιάχτηκαν πανομοιότυπες στην συνέχεια ο κάθε ιδιοκτήτης έδωσε το δικό του χρώμα, ενώ ο Δήμος Χίου το δικό του, μάλλον το απόλυτο… γκρίζο.
Αυτό φαίνεται από τον είσοδο κιόλας του οικισμού από το Βαρβάσι, όπου μπαίνοντας αριστερά μας υποδέχεται μια… γούρνα με βρώμικα νερά, στον χώρο, που παλαιότερα υπήρχε ένα περίπτερο.
Δύο στύλοι από την μια και δένδρα οξών με ένα προσκυνητάρι από την άλλη, απέναντι από τους κάδους καθαριότητας και ένα ντουβάρι, που θα μπορούσε να έχει ένα ελάχιστο χρώμα, σκιάζοντας λίγο από το… γκρίζο, που προαναφέραμε.
Αριστερά μπαίνοντας ευτυχώς οι κοινόχρηστοι χώροι των κατοικιών παραχωρήθηκαν από τον Δήμο σε Συλλόγους και έτσι συντηρούνται.
Δίπλα στον Σύλλογο Τριτέκνων είναι το σπίτι της Μαρίας Κομνηνού, που επισημαίνει ότι παλιά στις κατοικίες υπήρχε παιδική χαρά, αλλά αφαιρέθηκε επειδή κάποιοι ενοχλούνταν από τις παιδικές φωνές.
Στον κεντρικό πάντα δρόμο των κατοικιών, ένα περιβόλι και μια οικία δεξιά μας, απέναντι από σπίτια υπό σκιάν και μια αυλή με μια μουροσυκιά και μια λεμονιά.
Ένα περίτεχνο τουβλάκι στην γωνία, σε μια οικία με εξωτερικά ελατάκια, ενώ δεξιά μας προβάλλει ένας υπερμεγέθες φύκος και μια αροκάρια.
Ένα δίκυκλο υπό σκιάν, απέναντι από άσπρες γκαραζόπορτες και την σκιά ενός μεγάλου δένδρου. Δίπλα τρείς οικιές εν σειρά με ένα μεγάλο οξό. Αριστερά μας μια αυλή με τριαντάφυλλα και μια μικρή ροδιά.
Εδώ η οδός συνεχίζεται με μια στροφή, αριστερά μας παρατηρούμε γκαράζ και απέναντι ένα χωράφι, με ζωηρούς τετράποδους φύλακες και μια πινακίδα, που επισημαίνει ότι απαγορεύεται η ρίψη μπαζών.
Αριστερά μας μια οικία με άσπρα εξωτερικά κολωνάκια μια άγκυρα στην αυλή, απέναντι από μια άλλη μικρότερη, υπό την σκιάν μιας ομπρέλας.
Φύκοι έξω από αυλές, μια βάρκα στη… στεριά, οικίες μερικές με γκαράζ, απέναντι από ένα μεγάλο τοιχίο, που στην κορυφή έχει σειρά θάμνων.
Οι οικίες βρίσκονται εν σειρά, κάθε μια με το δικό της χρώμα, Ι.Χ. «αναπαύονται» κάτω από σκιές, ενώ η Ρένα Γεωργούλη δεν χάνει την ευκαιρία μόλις μας βλέπει να επισημάνει ότι άσφαλτο οι κατοικίες έχουν να δουν από την χρονιά κατασκευής τους.
Το ίδιο και η κάτοικος Κατερίνα Παυλιδάκη, που σημειώνει ότι η δημόσια καθαριότητα στην ουσία είναι ανύπαρκτη.
Εδώ από το δεξί μας χέρι με πρόσωπο προς τις κατοικίες αλλά έξω από αυτές τρείς ιδιωτικές οικίες της οικογένειας Τσιπουρλή κα εδώ στην στροφή του δρόμου σχηματίζεται μια πλατεία.
Στο σημείο αυτό ολοκληρώνεται και η περιήγηση μας στον πρώτο εξωτερικό δρόμο των εργατικών κατοικιών Ευρετής στις οποίες από την κεντρική οδό του Βαρβασίου εισήλθαμε και μπροστά σε μια μουροσυκιά «Φτου» και τερματίσαμε.
Ρεπορτάζ Γιάννης Τζούμας, εικονοληψία – φωτογραφίες Κωστής Αναγνώστου, επεξεργασία εικόνας Νέλο Μέσι.
