Μια τυχαία αναφορά -σε άσχετο με την Ελληνική Επανάσταση άρθρο-, στους υπουργούς που πέθαναν στην ψάθα και στον Γεώργιο Γλαράκη από την Χίο, υπήρξε η αφορμή να ψάξω λίγο το θέμα και με μεγάλη -το ομολογώ- έκπληξη δεν βρήκα στις Χιακές εφημερίδες παρά μόνο μια μικρή αναφορά στο πρόσωπο του στην εφημερίδα Αλήθεια!
Γεώργιος Γλαράκης, διαπρεπής προσωπικότητα, επιστήμων διακεκριμένος, χαρακτήρας εξαίρετος, που πέθανε πράγματι -όπως έγραφε το άρθρο- στην ψάθα, Χιακή εξέχουσα προσωπικότητα που όμως τον αγνοεί η γενέτειρα του!
Γνωρίζατε ότι με δική του εισήγηση ως γραμματέα (υπουργού) εκκλησιαστικών και δημοσίου εκπαιδεύσεως καθιερώθηκε το 1838 ο ‘ετήσιος εις το διηνεκές’ εορτασμός της 25ης Μαρτίου ως Εθνικής Επετείου της Επανάστασης του 1821;
Ναι, αν εορτάζουμε… σταθερά την 25η Μαρτίου το οφείλουμε εν μέρει στον Γεώργιο Γλαράκη.
Γεώργιος Γλαράκης (1789-1955) - σύντομο βιογραφικό
Ο Γεώργιος Γλαράκης ήταν Έλληνας λόγιος, ιατρός, φιλόσοφος και πολιτικός, εκλεγμένος πληρεξούσιος σε τρεις Εθνοσυνελεύσεις, αρκετές φορές υπουργός και κρατικός λειτουργός σε πολλές θέσεις του νεοσύστατου Ελληνικού Κράτους.
Γεννήθηκε το 1789 στην Χίο κι ήταν γιός ιερέα από τον οποίο και διδάχτηκε τα πρώτα γράμματα. Μετά την φοίτηση του στην περίφημη Σχολή της Χίου με έξοδα της Χιακής Κοινότητας μετέβη στην Βιέννη και στην Γερμανία όπου φοίτησε στην ιατρική Σχολή του Γκέτινγκεν και αναγορεύτηκε διδάκτορας της.
Στη Βιέννη δημοσίευε αξιόλογες διατριβές του στο περιοδικό ‘Ο Λόγιος Ερμής’. Μετά την αποφοίτηση του από το Γερμανικό Πανεπιστήμιο επέστρεψε το 1820 στη Χίο για να ασκήσει το ιατρικό του επάγγελμα. Ένα χρόνο μετά ακολουθεί η Επανάσταση του ’21 κι ο Γ. Γλαράκης έσπευσε να προσφέρει τις υπηρεσίες του καθ’ όλη τη διάρκεια του Αγώνα.
Από την Χίο λοιπόν, η Κοινότητα τον απέστειλε στην Κόρινθο και το Ναύπλιο για να συννενοηθεί για την Επανάσταση και παρέμεινε οριστικά εκεί γιατί εν τω μεταξύ είχε προηγηθεί η Καταστροφή της Χίου.
Έλαβε μέρος σε όλες τις Εθνοσυνελεύσεις στην δε Εθνοσυνέλευση του Άστρους του ανετέθη μαζί με τον εξαίρετο της εποχής επιστήμονα Στέφανο Κανέλλο η επεξεργασία του Συντάγματος. Σημαντικές υπηρεσίες προσέφερε και στην Εθνοσυνέλευση του 1843/1844 όπου παρίστατο εις αυτήν ως αντιπρόσωπος των Χίων.Από το 1850-1855 διετέλεσε γερουσιαστής ενώ συγχρόνως ήταν και πρόεδρος της αρχαιολογικής Εταιρείας
Όπως ήταν φυσικό, η μόρφωσις, οι ικανότητες και το ήθος του οδήγησαν αναπόφευκτα στην τοποθέτησή του σε καίριες θέσεις, καθώς και στη συμμετοχή του σε όλες ανεξαιρέτως τις Συνελεύσεις που διεξήχθησαν κατά τη διάρκεια του Αγώνα. Εκ των συντακτών του Καταστατικού Χάρτη που υποβλήθηκε στην Εθνοσυνέλευση (Απρίλιος 1823), βρέθηκε ως γενικός γραμματεύς δίπλα στον Παπαφλέσσα όταν ο τελευταίος έγινε υπουργός Εσωτερικών.
Από τότε μέχρι τον θάνατό του, συνεπής στις πολιτικές απόψεις του και άκαμπτος στις εθνικές θέσεις του, θα υπηρετήσει σε διάφορες κυβερνητικές θέσεις, καταθέτοντας τις πολύτιμες γνώσεις του στις διπλωματικές κινήσεις των επαναστατημένων Ελλήνων. Επί Καποδίστρια θα αναλάβει δύο ή και τρία υπουργεία ταυτοχρόνως, ενώ επί Όθωνος διορίστηκε στην αρχή νομάρχης (Αχαΐα – Ηλιδα), διοικητής (Μεσσηνία), υπουργός Εσωτερικών, Εξωτερικών και Εκκλησιαστικών επί πολλά χρόνια και γερουσιαστής από το 1845 μέχρι το τέλος της ζωής του. Επι κυβερνήσεως του ναυάρχου Κανάρη το 1849 ανέλαβε το Υπουργείο Εσωτερικών.
Την ώρα που κάποιοι πλούτιζαν ή σκόρπιζαν τα χρήματα του ισχνού ελληνικού ταμείου, εκείνος αρκείτο στις τιμές που του επιδαψίλευε η Πολιτεία, την αναγνώριση και τον σεβασμό που του έδειχνε η ελληνική κοινωνία και ο πολιτικός κόσμος. Ως ιατρός προσέφερε αμισθί τις υπηρεσίες του σε πλούσιους και φτωχούς. Τον περιγράφουν, αντιπρόεδρο της Γερουσίας όντα, να κατηφορίζει νυκτερινές ώρες, με το τσαντάκι στο χέρι και αργό βήμα, να επισκέπτεται τους ασθενείς του.
«Εις δεινήν πενίαν».
Ο λόγιος, γιατρός, φιλόσοφος και γιός Χιώτη ιερέα Γεώργιος Γλαράκης πρωταγωνιστής στα χρόνια της Επαναστάσεως και τουλάχιστον δύο δεκαετίες μετά την απελευθέρωση της πατρίδας, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 66 ετών, τον Οκτώβριο του 1855 εγκαταλείποντας την οικογένειά του ‘εις δεινήν πενίαν...
Άφησε πίσω του πολυπληθή οικογένεια σε άκρα ένδεια. Ο βουλευτής Καλαβρύτων Λεωνίδας Ν. Πετιμεζάς ανέλαβε το καθήκον να πείσει την Βουλή, να ενισχύσει την οικογένεια του Γ. Γλαράκη για να επιβιώσει. Ζήτησε να συνεχιστεί να χορηγείται η γερουσιαστική αποζημίωση «εις την μη έχουσαν ουδέ της ημέρας τον άρτον οικογένειά του»!
Γράφτηκε στα πρακτικά της Βουλής: «Αγόρευσις περί του εν πενία τελευτήσαντος αειμνήστου Γ. Γλαράκη»!
Για τις εθνικές υπηρεσίες του κατατάχθηκε στην Α' τάξη των Πολιτικών Αγωνιστών και τιμήθηκε με το Αργυρούν Αριστείον του Αγώνος και τον Ταξιάρχη του Τάγματος του Σωτήρος.
Στην Πάτρα και στην Άνω Πόλη, στο τέρμα της οδού Παλαιών Πατρών Γερμανού (αρ. 184) στην περιοχή Ταμπάχανα -που λέγεται και συνοικία Γλαράκη- ανεγέρθηκε προς τιμή του το 1931 και φέρει το όνομά του, το πρώτο σχολικό συγκρότημα δημοτικών (8ο-9ο Δημοτικά σχολεία) σε έκταση που ανήκε στην οικογένεια Γλαράκη (κτήμα Γλαράκη) που την παραχώρησε για αυτό τον σκοπό.
Αριστείδης Γλαράκης(1836 1910): Γιός του Γεωργίου Γλαράκη, πολιτικός, νομικός, δημοσιογράφος. Πολέμιος του βασιλέα Όθωνα που διώχτηκε γι αυτό το λόγο ο Α.Γ., παρέστει στην εθνοσυνέλευση του 1863-4 ως εκπρόσωπος των Χίων. (ουδέποτε εγράφη κάτι γι’ αυτή τη σημαντική προσωπικότητα στον Χιακό τύπο).
Αλέξανδρος Γλαράκης, αδελφός του Γεωργίου Γ. αγωνιστής του ’21 ο οποίος μετείχε ενεργά του Αγώνα και πολέμησε ηρωϊκά στην πολιορκία της Τρίπολης. Κατόπιν εργάστηκε σε σημαντικές δημόσιες θέσεις (ούτε γι’ αυτόν έχει γίνει κάποια αναφορά στον Χιακό τύπο έστω για την δράση του στον Αγώνα).
Πηγές: Όταν οι αγωνιστές «απέθαινον επί ψάθης»! taathinaika.gr/ Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν ΗΛΙΟΣ τόμος ε/alithia.gr › alithina › xaire-o-haire-poios-thymatai-ton-georgio-glaraki/ argolikivivliothiki.gr › tag › γεώργιος-γλαράκης.
Τασσώ Γαΐλα - Αρθρογράφος και Ερευνήτρια
