Χαίρομαι ιδιαίτερα που η αρχή έγινε το 2005 με την
έκδοση του βιβλίου “Τα Μαθηματικά στη Λαϊκή Τέχνη
της Χίου”.
Πολλά έγιναν από τότε ασκήσεις, εφαρμογές,
ανακαλύψαμε τα μαθηματικά στα Ξυστά, στις
Βοτσαλωτές Αυλές.
(και τώρα στα Κεντήματα και στα Πλακάκια)
Χαίρομαι ιδιαίτερα που η άσκηση στο βιβλίο μου
σελ.33 χρησιμοποιήθηκε από τον Παντελή Σαλιάρη
και ο «πυροστρόβιλας» σελ. 37 απετέλεσε το λογότυπο
της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας, Παράρτημα
Χίου.
Στο βιβλίο που θα εκδοθεί σύντομα παρουσιάζονται
δύο ακόμα κατηγορίες τα Κεντήματα και τα
Τσιμεντένια Πλακάκια.
Σκεφτείτε μόνο ότι μια κεντήστρα εγγράφει τους
άξονες ενός τετραγώνου αμέτρητες φορές...
Ευχαριστώ στη ΕΜΕ που θα αναλάβει την έκδοση του
βιβλίου.
Άσκηση από το βιβλίο μου “Τα Μαθηματικά στη
Λαϊκή Τέχνη της Χίου, Χίος 2005, σελ. 33
Αυτές ήταν οι σκέψεις μου μετά το σύντομο συνέδριο
της ΕΜΕ-παράρτημα Χίου στο Ομήρειο, Σάββατο
3/11/2018
Μετά από το σημείωμα που μου έδωσε η φιλόλογος
Μαρία Τομάζου, και μου είπε “χρησιμοποίησέ το όπως
θέλεις” θέλησα να γράψω τις σκέψεις μου με τον
τίτλο: “Παράληψη, αντιδεοντολογία, ή το βαθύ
χωριό;... Παράλειψη… παράλειψη…”
Δεν ήθελα να μιλήσω, αλλά επειδή το πρόσεξαν και
άλλοι θα γράψω δύο λόγια
Τι θέλω να πω με αυτό.
Είχα την ατυχία να μην δουλέψει το USB όπου είχα
αποθηκεύσει τη διάλεξή μου για τα Μαθηματικά και
τη Λαϊκή Τέχνη και να περιοριστώ χωρίς φωτογραφίες
σχέδια κ.λπ. σε μια εισαγωγή.
Τέλος πάντων, ακολούθησαν οι δύο άλλοι ομιλητές
Παντελής Σαλιάρης και Γιώργης Μαστοράκης.
Ο Παντελής Σαλιάρης, όπως ανέφερα προηγουμένως
μετέγραψε δύο ασκήσεις από το βιβλίο μου, χωρίς να
αναφερθεί σε αυτό. Θα μπορούσε να μελετήσει άλλα
γεωμετρικά προβλήματα με άλλα σχέδια μαθηματικός
είναι.
Η ιδέα ξεκίνησε μετά το 2005, όταν κυκλοφόρησε
το βιβλίο μου «Τα μαθηματικά στη Λαϊκή Τέχνη της
Χίου”, από το τυπογραφείο Άλφα Πι, με χρήματα της
ΕΜΕ παράρτημα Χίου.
Προηγουμένως ποτέ κανείς δεν είχε μιλήσει για
τις πολλαπλές απλές και σύνθετες γεωμετρικές
κατασκευές που βρίσκεις στις δύο τέχνες αυτές στα
Ξυστά δηλαδή και στα Βοτσαλωτά.
Οι ερευνητές οι έμπειροι και έντιμοι, ανταλλάσσουν
ιδέες επηρεάζεται ο ένας από τον άλλον,
συνεργάζονται και οπωσδήποτε το λένε αυτό,
προσθέτοντας στη σχετική βιβλιογραφία το όνομα
του ερευνητή, απ’ όπου άντλησαν την πληροφορία.
Επίσης οι επιστήμονες και οι ερευνητές διεθνώς
στηριγμένοι σε μια ιδέα ενός άλλου, αναπτύσσουν τις
δικές τους θεωρίες ωστόσο η ιδέα και αυτός που την
έθεσε αναφέρεται οπωσδήποτε.
Το ίδιο συμβαίνει με την διεθνή και ελληνική
βιβλιογραφία. Το να παρουσιάζεις άλλων πράγματα
ότι τα βρήκες εσύ, χωρίς να αναφέρεσαι σε αυτούς
αυτό παραπέμπει στο βαθύ χωριό.
Δεν εύχομαι να είναι έτσι τα πράγματα γι’ αυτό θα πω
ένα «παράληψη...παράληψη....» και θα πάει και αυτό
μαζί με άλλα.
Το σημείωμα που μου έδωσε η φιλόλογος Μαρία
Τουμάζου:
Πριν μερικούς μήνες, διάβασα με πολλή προσοχή την
εργασία της Μαρίας Ξύδα, «Τα Μαθηματικά στη
Λαϊκή Τέχνη της Χίου» προκειμένου να κάνω κάποιες
διορθώσεις στην ορθογραφία, τη διατύπωση κ.λπ. πριν
τυπωθεί η δεύτερη έκδοση συμπληρωμένη, αφού η
πρώτη έχει εξαντληθεί από καιρό. Με εξέπληξαν οι
πρωτότυπες πυρηνικές της ιδέες, όσον αφορά τα ξυστά,
τα κεντήματα, τα βοτσαλωτά, τα πλακάκια.
Παρακολουθώντας στο Σάββατο 3/11/2018 στο
Ομήρειο τις εργασίες του διήμερου συνεδρίου
της ΕΜΕ με πολύ ενδιαφέρον τους αγαπητούς
συναδέλφους καθηγητές Γιώργο Μαστοράκη και
Παντελή Σαλιάρη, αντιλήφθηκα ότι βασισμένοι στις
ιδέες της Μαρίας με γλαφυρό και επιστημονικό τρόπο
παρουσίασαν την εισήγησή τους.
Λοιπόν αναρωτιέμαι γιατί δεν αναφέρθηκαν στο
πνευματικό πόνημα της κυρίας Ξύδα.
Το όφειλαν και το οφείλουν.
Μήπως πάλι κατά σύμπτωση είχαν και εκείνοι
ταυτόχρονα τις ίδιες ιδέες, αφού κατά τη γνωστή ρήση
«τα μεγάλα πνεύματα συναντώνται»
Μαρία Τουμάζου Νοέμβριος 2018
Μαρία Ξύδα
