Δεν είναι κακό αυτό, κακό είναι να μην αναγνωρίζεις την πραγματικότητα.
Και η πραγματικότητα είναι πως λίγοι στο νησί έχουν αντιληφθεί τι αλλάζει, τι μπορεί να αλλάξει με το Κέντρο Έρευνας της Μαστίχας.
Γιατί τόσο καιρό δεν δίναμε και πολύ σημασία στην βράβευση ας πούμε καινοτόμων προϊόντων, όπως για παράδειγμα τριών φοιτητριών του Πανεπιστημίου Αιγαίου, που έγινε πρόσφατα από την Mediterra.
Από την βράβευση αυτή είναι και η φωτογραφία.
Όπως η… φωτογραφία της στιγμής, στα όσα και τόσα αξιόλογα ακούστηκαν στα εγκαίνια του ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥ αναπτυξιακού έργου, που έγινε στο νησί τα τελευταία 50 χρόνια, δεν ανέδειξε όσο ίσως θα έπρεπε τα λόγια του Γιάννη Μανδάλα, στον προβληματισμό αν το ακριβότερο προϊόν της Χίου είναι η μαστίχα.
ΟΧΙ, είπε ο Γιάννης το ακριβότερο προϊόν είναι η… γνώση.
Όχι αυτή που θα δώσει το Κέντρο Έρευνας. Όχι, αυτή που θα πρέπει να έχει ο παραγωγός, πως αυτό που δίνει στην μάνα του την ΕΜΧ δεν θα πηγαίνει πλέον για… μάσημα, να το βλέπουν με μισό μάτι οι…τσιχλοπαραγωγοί, αλλά θα πηγαίνει να γίνεται φάρμακο για την υπέρταση, για την χοληστερίνη, για την παχυσαρκία!
Και αυτό, μιλάμε πλέον για τέτοια αξία και τέτοιο τζίρο, που εκτός ότι θα φυτεύονται και οι… γλάστρες στη Νότια Χίο, θα το βλέπουν τα πιράνχα των πολυεθνικών και αυτά ξέρετε δαγκώνουν θανατηφόρα.
Την γνώση ότι αν δούμε το Κέντρο Έρευνας σαν… μεροκάματο, ανάθεμα κι’ αν καταλάβαμε το όπλο έχουμε στα χέρια μας. Το Κέντρο θέλει ομάδα και η ομάδα θέλει παίκτες, που όχι μεροκάματο δεν παίρνουν αλλά μέχρι και… μεταγραφή γίνονται.
Το θέμα φυσικά δεν μπαίνει προσωπικά, άλλωστε ο ίδιος μίλησε για το μέλλον της μαστίχας μέσα από νέους ανθρώπους, αλλά σκέφτηκε ποτέ ο μαστιχοπαραγωγός, τι προστιθέμενη αξία γύρισε πίσω από τον μισθό ενός… Μανδάλα;
Έτσι πρέπει να δούμε και την συνέχεια και επιτρέψτε μου να αμφιβάλω αν το καταλαβαίνουν αυτό πολλοί ή πόσο γίνεται αντιληπτό πιά είναι η διαφορά του… μεροκαματιάρη από του επιστήμονα, που μπορεί να ψάχνει 10 χρόνια, αλλά να κάνει τέτοια ανακάλυψη, που να εκτινάξει το προϊόν μπροστά ένα αιώνα.
Συνεπώς ας κρατήσουμε αυτό που είπε τόσο σοφά ο Γιάννης Μανδάλας και ας συμπληρώσουμε ότι δεν χρειάζεται μόνο γνώση αλλά ΠΡΟΣΟΧΗ και ΥΠΟΜΟΝΗ.
Το Κέντρο Έρευνας πρέπει να δέσει με 100% οικολογικό προϊόν και με προσλήψεις καλοπληρωμένων επιστημόνων με δέσιμο ομάδας.
Και κάτι τελευταίο. Αντιλαμβάνομαι τον άκρως… ελληνικό τσακωμό των Νοτιοχωρούσων αν θα γίνει ο Βρεφονηπιακός Σταθμός στο Πυργί ή την Βέσσα.
Απλά σκέφτονται τον ίδιο καυγά να είχαν και οι Βολισσιανοί με τους Αγιογαλούσους;
Την μαστίχα και τα μάτια μας παιδιά. Χωρίς αυτή υπάρχει η… έρημος.
Υ.Γ: E, δεν το λές και μη… ξεζούμισμα το μισό δίς, που «κατσίκωσε» μέσω του Μηταράκη από τον Κουτουλάκη, ο Κάρμαντζης για το υδρευτικό;
