Παλιά, στη δεκαετία του '60 και του '70, σαν σήμερα γιορτάζαμε την Ημέρα Αποταμίευσης.
Παραδοσιακά, στα σχολεία γράφαμε έκθεση πάνω σ' αυτό το θέμα, είτε ήταν στο ημερήσιο πρόγραμμα μας είτε όχι.
Συνήθεις οι παροιμίες που περιλαμβάναμε: "Σταλαγματιά-σταλαγματιά γεμίζει η στάμνα η πλατιά" και "Φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι". Μάλιστα, προετοιμαζόμασταν από την προηγούμενη για ιδέες που να είναι κάπως πιο πρωτότυπες από όσα είχαμε γράψει την προηγούμενη χρονιά!
Το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο επιβράβευε τις καλύτερες εκθέσεις με τον χαρακτηριστικό μπλε, μεταλλικό κουμπαρά, που τον έχω κι εγώ στα οικογενειακά μου κειμήλια, με κάποια ψιλά μέσα, που θα μείνουν εκεί εσαεί, αφού έχω εδώ και δεκαετίες χάσει το κλειδάκι του.
Στις μέρες μας, αυτή η συνήθεια, της έκθεσης εννοώ, έχει σβήσει, όπως έχει σβήσει κι η αποταμίευση γενικότερα. Όλοι μας, με ελάχιστες εξαιρέσεις, έχουμε ξεχάσει την έννοια της αποταμίευσης, αφού τα έξοδα μας ξεπερνούν συνήθως τα έσοδα, άρα δεν υπάρχει πλεόνασμα για αποταμίευση. Αναρωτιέμαι τι έγινε μέσα σε μισό αιώνα και ξεφτιλίστηκε τόσο πολύ το χρήμα; Γιατί ενώ δουλεύουν οι άνθρωποι, δεν τους περισσεύει ποτέ τίποτα; Γιατί οι τιμές των αγαθών καλπάζουν πέρα από κάθε φαντασία; Γιατί κανείς δεν νοιάζεται για τον μέσο μισθό ή σύνταξη μας; Μεγάλα λόγια, μεγάλα νομοσχέδια που υποτίθεται πως δίνουν λύσεις, μεγάλο όργιο κερδών για κάποιους εις βάρος των πολλών, που συνεχίζουν να πλουτίζουν ανενόχλητοι!
Μα, για να κάνω και τον δικηγόρο του διαβόλου, οι απαιτήσεις μας έχουν πολλαπλασιαστεί. Λίγες, για παράδειγμα, είναι οι γυναίκες που δεν δαπανούν σημαντικά ποσά για τη συνεχή ανανέωση του ρουχισμού τους, τον καλλωπισμό του σώματος και των άκρων τους, κι οι καφετέριες σφύζουν από θαμώνες. Ακριβές μάρκες σε όλα τα είδη, ακριβά γούστα από πολλούς, τα χρέη στις πιστωτικές κάρτες που ικανοποιούν τις εφήμερες επιθυμίες μας εκτοξεύονται, κι όλοι ζούμε σε ένα κόσμο παράλογου καταναλωτισμού, που δεν βλέπω να έχει τέλος.
Αποταμίευση, τέλος, λοιπόν! Ας διαγραφεί η λέξη από τα λεξικά. Δεν υπάρχει, δεν γίνεται, δεν χωράει στην καθημερινότητά μας...