(Εις Μνημόσυνο των Γεμέλων)
Πάνε αρκετές δεκαετίες αφότου ο αείμνηστος Ανδρέας Λαιμός με προσεκάλεσε να συμμετάσχω στο Διοικητικό Συμβούλιο του «Δρομοκαϊτείου» Θεραπευτηρίου. Αντιπρόεδρος τότε, αν θυμάμαι καλά, ήταν ο αείμνηστος επίσης Καπετάν-Γιάννης Γέμελος, ο νεώτερος από τους Αδελφούς Γεμέλους (ο μεγαλύτερος ήταν ο Καπετάν-Μιχάλης). Σύζυγος του Καπετάν-Γιάννη ήταν η Καλλιόπη και του Καπετάν-Μιχάλη η Παρασκευή.
Γράφω ως πρόλογο, το… γενεαλογικό δέντρο, τρόπον τινά, των Γεμέλων, για να τους συστήσω στους Αναγνώστες μου, διότι οι περισσότεροι, μην έχοντας άμεση σχέση με τη Χίο, δεν είναι υποχρεωμένοι να τους γνωρίζουν! Το γράφω αυτό διότι οι Αδελφοί Γέμελοι είναι μέσα στους τελευταίους ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ της νεώτερης Ελλάδος, και θα σας εξηγήσω πιο κάτω το τι εννοώ!...
Αφορμή, έναυσμα αν προτιμάτε, στο να γράψω αυτό το κείμενο με την προσφορά των Γεμέλων στο «Δρομοκαΐτειο», μου έδωσε πρόσφατο δημοσίευμα μεγάλης (πανελληνίου εμβελείας) πρωινής εφημερίδας («ΕΣΤΙΑ»), η οποία σε ένα από τα τελευταία φύλλα της με τίτλο «Η Ναυτιλία στηρίζει την Δημόσια Υγεία», γράφει ότι, μεταξύ των άλλων δωρεών της, η Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών (ΕΕΕ) προσέφερε στο ΕΣΥ (ΕΚΑΒ) είκοσι έξι (26) ασθενοφόρα και δύο (2) στην Ελληνική Αστυνομία. Η ΕΕΕ μέσω του «οχήματος κοινωνικής αλληλεγγύης» που έχει δημιουργήσει, με την επωνυμία «ΣΥΝ-ΕΝΩΣΙΣ», έχει αναπτύξει δράσεις στους τομείς της Υγείας, της Παιδείας και της Πρόνοιας, και στηρίζει ευπαθείς ομάδες συμπατριωτών μας συμμετέχοντας και στην αντιμετώπιση των κρίσεων.
Δεν χρειάζεται να αναφερθώ ιδιαιτέρως σε Ιδρύματα όπως το Ίδρυμα «Μαρία Τσάκος», το Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος», η προσφορά του Ωνάση κλπ. κλπ., διότι είναι γνωστή η προσφορά τους!... Όμως επειδή κάποια πράγματα ΔΕΝ είναι γνωστά και επειδή, κατά τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Τσάτσο, «και η πολλή σεμνότης βλάπτει»[1], θα αναφέρω έστω και αργά την προσφορά των Γεμέλων στο «Δρομοκαΐτειο», διότι πολλοί άνθρωποι κερδίζουν ένα τίμιο μεροκάματο από αυτήν την προσφορά, πολλοί άνθρωποι βρίσκουν ανακούφιση στα προβλήματά τους (οι ασθενείς γέροντες) και πολλοί άνθρωποι (κορίτσια και αγόρια) σπουδάζουν ένα σωστό, βιοποριστικό και ανθρωπιστικό συγχρόνως επάγγελμα!...
Όταν λοιπόν απεχώρησε από τη Διοίκηση του «Δρομοκαϊτείου» ο Γιάννης ο Γέμελος όπου υπήρξε Αντιπρόεδρος, η θεία φώτιση τον συμβούλευσε να διαθέσει κάποια (πολλά…) χρήματα, για να αναφέρεται το όνομα των Γέμελων γενικώς στην Ιστορία του «Δρομοκαϊτείου» Θεραπευτηρίου μαζί με το όνομα του Δρομοκαΐτη, του Συγγρού, του Σεβαστόπουλου κλπ. μεγάλων ευεργετών!... Δεν έχω και δεν είχα ποτέ καλή μνήμη αλλά θυμάμαι ότι σε αυτό (την ανέγερση των Μονάδων) συνέβαλε με τον τρόπο του και ο Κωνσταντίνος Φαφαλιός, με τον οποίο συνυπήρξαμε (συνυπηρετήσαμε) για κάποιο χρονικό διάστημα στο Δ.Σ. του «Δρομοκαϊτείου». Ο Κ. Φαφαλιός λοιπόν βοήθησε σε αυτήν την περίοδο (όπου Πρόεδρος Δ.Σ. ήταν ο γράφων) χωρίς ποτέ να επιδιώξει… προεδριλίκια, διότι είχε δοθεί «ψυχή τε και σώματι» στη Ριζάρειο Εκκλησιαστική Ακαδημία, όπου βοήθησε ως Πρόεδρος Δ.Σ. στην επίλυση ποικίλων προβλημάτων της!...
Με τη βοήθεια λοιπόν του Θεού και των συζύγων των Γεμέλων (ο Μιχ. Γέμελος είχε ήδη αποβιώσει και κάπως αργότερα και ο Γιάννης) και με εκτελεστή τον Μηχανικό Λεωνίδα Μυλωνάδη (Χιώτη επίσης), έγινε η Γεμέλειος Νοσηλευτική Σχολή (ΙΕΚ σήμερα), η οποία είναι 2,5 ετών φοιτήσεως, δίδει στην κοινωνία ετησίως 30 νοσηλευτές και νοσηλεύτριες, απασχολεί 3 εκπαιδευτικούς και το Γεμέλειο Γηροψυχιατρικό Τμήμα, κάτι πρωτότυπο για την Ελλάδα, δυναμικότητος 40 κλινών!
Η Γεμέλειος Νοσηλευτική Σχολή αντιμετώπισε κατά καιρούς… μπόρες και καταιγίδες, όμως συνεχίζει να προσφέρει στην κοινωνία, χωρίς οι εκπαιδευόμενοι να πληρώνουν έστω και 1 ευρώ.
Κλείνω αναφέροντας απλώς (διότι υπάρχει μία… ελαφρά σύγχυση) ότι το «Δρομοκαΐτειο» ευρίσκεται στο 343 της Ιεράς Οδού, είναι ένα μικρό χωριό με πάρα πολλά κτίσματα, σε ένα χώρο 400 περίπου βασιλικών στρεμμάτων, στο οποίο χωριό ζουν περί τα χίλια (1.000) άτομα, ασθενείς και εργαζόμενοι. Επειδή μας συγχέετε με το Δημόσιο Ψυχιατρείο (Δαφνί), επιμένω να επαναλάβω ότι το μεν «Δρομοκαΐτειο» έγινε το 1887 (εγκαινιάσθηκε από το ζεύγος Δρομοκαΐτη), το δε Δαφνί έγινε το 1934 από το Ελληνικό Κράτος! Βέβαια, και το ένα και το άλλο έχουν άλλους τόσους ασθενείς (σχεδόν) σε εξωνοσοκομειακές δομές (προστατευόμενα μικρά ψυχιατρεία), τα οποία (πιστέψτε με) ΔΕΝ ενοχλούν κανέναν στις γειτονιές που ευρίσκονται!...
Την Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση την ξεκίνησε ο αείμνηστος Γεώργιος Γεννηματάς (δεν ήμουν ποτέ ΠΑΣΟΚ αλλά η αλήθεια να λέγεται και να γράφεται). Βέβαια την αυτοτέλειά μας (ΚΛΗΡΟΔΟΤΗΜΑ) την αμφισβήτησαν ΟΛΕΣ οι πολιτικές παρατάξεις, μηδέ της ΝΔ εξαιρουμένης, τη διατηρήσαμε όμως και την κερδίσαμε με… νύχια και με δόντια, προσφεύγοντας τέσσερις (4) φορές στο Συμβούλιο της Επικρατείας!...
Αγαπητοί Αναγνώστες (-στριες), πολλές φορές σκέπτομαι ότι αφιέρωσα πολύ χρόνο για το «Δρομοκαΐτειο» (στο «Δρομοκαΐτειο» αν προτιμάτε), εις βάρος της οικογενείας μου και της ιατρικής μου καριέρας (πάντα άμισθος). Αποτέλεσμα: δύο παιδιά (κόρη και γιος) ΑΝΕΠΑΓΓΕΛΤΑ από τα τέσσερα που κάναμε με την καλή νοικοκυρά τη σύζυγό μου τη Μαρία (Μαίρη) το γένος Σαραντή. Πολλές φορές σκέπτομαι αυτό που είπαν για το Χριστό μας: «Άλλους έσωσες, εαυτόν ου δύνασαι σώσαι». Είμαι 82 ετών και δεν γνωρίζω μέχρι πότε θα με… διαβάζετε, δηλαδή πόσο θα ζήσω, είναι άδικο όμως να παίρνει ο Θεός νέους ανθρώπους και να ξεχνάει τους… γέροντες!...
Λησμόνησα να γράψω ότι το έργο των Γεμέλων το συνεχίζει με το δικό της τρόπο η απόγονός τους Μαριέλα Βαρώνη-Λω, η οποία παραλαμβάνοντας τη σκυτάλη από την ιδρύτρια του Φιλανθρωπικού Σωματείου «Γυναικείος Σύνδεσμος Οι Φίλοι του Χιώτικου Χωριού» (Έπαινος Ακαδημίας Αθηνών 2003) Μαρία Ανδρέου Λαιμού, κάνει… «πράγματα και θαύματα» βοηθούμενη από σωστό Δ.Σ. και τον δικηγόρο σύζυγό της και φίλο μου παιδιόθεν Ορέστη Βαρώνη. Μια ματιά λοιπόν στα Πεπραγμένα του Σωματείου μας πείθει: βοηθήματα σπουδαστικά, επιμορφωτικό εργαστήρι, κοινωνική δράση, πολιτιστικές εκδηλώσεις, εκδρομές και ταξίδια κλπ. κλπ. εμπεριέχονται στις δράσεις του Συνδέσμου!
Τέλος, η αγαπητή Μαριέλα ανέλαβε πρόσφατα και Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Χιακών Σωματείων Αττικής (ΟΧΣΑ), πόστο το οποίο έχει πολλή δουλειά και μπορώ να τη βοηθήσω προσωπικώς, διότι πέρασα και από το πόστο του Προέδρου της ΟΧΣΑ και γνωρίζω τα… μυστικά του!...
Κουράγιο Μαριέλα, κρατά τη Χίο και τους Χιώτες της Αττικής ζωντανούς και… ξύπνιους μετά τη «νάρκη» του κορωνοϊού.
[1] Ο Κ. Τσάτσος, με τη φράση αυτή μάλλον εννοεί ότι μαθαίνοντας ο κόσμος την καλή πράξη (ευεργεσία κλπ.) μπορεί να μιμηθεί, να ακολουθήσει δηλαδή, το καλό παράδειγμα!...