Αγαπητοί Αναγνώστες,[1] συνηθίζω να μην προκαλώ, ιδιαίτερα στην πολιτική και τον αθλητισμό!... Όμως άνθρωπος είμαι κι εγώ, με τις ανθρώπινες αδυναμίες μου. Μια από αυτές είναι και ο… Ολυμπιακός (είτε στο ποδόσφαιρο, είτε στο μπάσκετ, είτε στο βόλεϊ κλπ.). Έτσι προ ημερών παρακολουθώντας το ματς Καζάν-Ολυμπιακός στο μπάσκετ, όπου και κερδίσαμε με… την ψυχή στο στόμα (με ένα καλάθι), διεπίστωσα ότι στην ομάδα του Καζάν έπαιζαν… 5 Αμερικανοί, εκ των οποίων οι 2 είχαν το ίδιο επίθετο (Brown), χωρίς να είναι συγγενείς, είχαν όμως και το ίδιο χρώμα (brown).
Αγαπητοί Φίλοι, δεν είμαι ρατσιστής και το έχω κατ’ επανάληψη αποδείξει στη ζωή μου. Όμως στην προκειμένη περίπτωση, όταν ολόκληρη Ρωσία επαίρεται για τα… κατορθώματά της, τι τους έπιασε ξαφνικά (τους ιθύνοντες του αθλητισμού εννοώ) και δέχονται τόσους ξένους παίκτες, διότι πλην των Αμερικανών είχαν και άλλες βοήθειες. Θα επιμείνω στη χρησιμοποίηση γηγενών (ντόπιων) αθλητών, διότι ζούνε οικογένειες από τα χρήματα που πληρώνονται οι παίκτες. Αυτό ισχύει και για εμάς τους Έλληνες, διότι πολλές φορές προσπαθώ να διακρίνω κάποιον Έλληνα μέσα στο (ελληνικό) γήπεδο, και με δυσκολία βρίσκω κάποιον!
Τα παιδιά μου μού λένε ότι ο θεσμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει ανοίξει διάπλατα τις πόρτες στους ξένους, εγώ όμως βλέπω και πολλούς μη «Ευρωπαίους»!
Τελειώνοντας χωρίς να θέλω να μειώνω την ομάδα του Καζάν, ο Ολυμπιακός κέρδισε… παλικαρίσια! Πάντα τέτοια παλικάρια μου! Μας γεμίζετε υπερηφάνεια!...