Η περίπτωση Πικούνη δεν είναι μοναδική
του Σαράντη Χαλιωρή
Την Παρασκευή 31 Μαρτίου στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας ΑΛΗΘΕΙΑ διάβασα για την περιπέτεια του κου Πικούνη σχετικά με τον λογ/μο υδρεύσεως ακινήτου του στο Λιθί. Το ζήτημα είναι πολύ πιο σοβαρό απ’ ό,τι φαίνεται αρχικά. Του ζητούν € 678 από τα οποία τα € 417 είναι προσαυξήσεις· η δε οφειλή άρχισε από το έτος 2000.
Είναι φυσικό ο άνθρωπος ούτε να θυμάται αλλά ούτε και να διατηρεί αρχείο για δεκαετίες. Το πρόβλημα ξεκινά από τον νόμο που καθορίζει τον χρόνο της παραγραφής μετά την παρέλευση εικοσαετίας. Στην καθημερινή μας γλώσσα χρησιμοποιούμε μια περσικής προελεύσεως λέξη π………ς, που μεταξύ άλλων σημαίνει και ο δρων υπούλως. Αυτοί που ψήφισαν τον Νόμο περί παραγραφής γνώριζαν πως ευνοείται το Δημόσιο αφού αυτό διαθέτει λογιστήρια ενώ ο πολίτης είναι δύσκολο αν όχι αδύνατο να διατηρεί αρχείο για μια εικοσαετία. Τα λογιστήρια αυτά τα πληρώνει ο πολίτης για να χρησιμοποιούνται εναντίον του.
Θα αναφέρω μερικές περιπτώσεις για να ενημερώσω τους αναγνώστες της εφημερίδας για τις πρακτικές των δημοσίων υπηρεσιών και για το πώς πρέπει να προφυλάσσονται απ’ αυτές. Λαμβάνω μια ειδοποίηση να καταβάλω ένα πρόστιμο σε κάποιον δήμο για παράνομη στάθμευση. Αυτό τον δήμο δεν είχα επισκεφθεί ποτέ με το αυτοκίνητο μου. Υστερα από κάποιες ερωτήσεις μου προς την αρμόδια υπάλληλο τα πράγματα δυσκόλεψαν. Δεν με ενόχλησαν ξανά. Σε έναν άλλο δήμο είχα πράγματι σταθμεύσει παρανόμως. Το σχετικό πρόστιμο πλήρωσα εντός της προβλεπόμενης χρονικής διάρκειας. Μετά από δύο έτη έλαβα μία απειλητική ειδοποίηση από τον δήμο προς τον οποίον απήντησα εσωκλείοντας και τα σχετικά αποδεικτικά στοιχεία. Στον δήμο αυτόν δήμαρχος τότε ήταν το παιδί θαύμα της αριστεράς!
Σειρά έχει μια άλλη προσωπική εμπειρία η οποία, νομίζω πως είναι η πιο ενδιαφέρουσα. Αρχές Φεβρουαρίου 2005 στάθμευσα στο πεζοδρόμιο της πολυκατοικίας όπου διαμένω ένα από τα αυτοκίνητα της οικογένειάς μου. Κάποιος ειδοποίησε την Άμεσο Δράση η οποία μου εβεβαίωσε παράβαση και το σχετικό πρόστιμο. Εντός εβδομάδος μετέβην στα ΕΛΤΑ και επλήρωσα το πρόστιμο. Τον Δεκέμβριο του 2012 έλαβα μία απειλητική επιστολή από τον Δήμο πως αν δεν πληρώσω κ.λπ. θα… Επειδή διατηρώ αρχείο, ασφαλώς και είχα την απόδειξη των ΕΛΤΑ. Απέστειλα επιστολή με τα συνημμένα στο Υπουργείο Εσωτερικών από το οποίο και έλαβα απάντηση. Εκανα το ίδιο και προς τον Γενικό Επιθεωρητή Δημοσίας Διοικήσεως από τον οποίον δεν έλαβα απάντηση. Αυτό ίσως να οφείλεται στο ό,τι οι εκάστοτε επί κεφαλής είναι δικαστές οι οποίοι δεν έρχονται σε επαφή με κατώτερα όντα. Στις επιστολές μου δεν επισύναψα αντίγραφο της αποδείξεως πληρωμής στα ΕΛΤΑ αλλά, έγραψα τον αριθμό της αποδείξεως· άλλωστε και ο Δήμος στην επιστολή ανέφερε μόνον τον αριθμό της βεβαιώσεως και δεν είχε επισυνάψει αντίγραφό αυτής. Μου τηλεφωνεί υπάλληλος του Δήμου και μου ζητά αντίγραφο της αποδείξεως. Του λέγω ότι στην επιστολή μου έχω αναφέρει τον αριθμό της αποδείξεως. Μου απαντά πως με τον αριθμό δεν ημπορεί να εντοπίσει την απόδειξη. Την επόμενη μετέβην στα κεντρικά των ΕΛΤΑ και εξιστόρησα το περιστατικό. Έλαβα την ακόλουθη απάντηση την οποίαν και θέλω να θέσω υπ’ όψιν των αναγνωστών: Ορθώς ο υπάλληλος δεν ημπορεί να εντοπίσει οποιοδήποτε στοιχείο σχετικό με την πληρωμή διότι, τα αρχεία που έχουν σχέση με χρήματα καταστρέφονται μετά την παρέλευση τριετίας.
Η προσωπική μου όμως «περιπέτεια» δεν σταμάτησε τον Δεκέμβριο του 2012. Τον Νοέμβριο του 2014 λαμβάνω άλλη απειλητική επιστολή η οποία και πάλιν αναφερόταν σε παράβαση που έγινε το 2005 αλλά αυτή την φορά δεν είχε άλλα στοιχεία δηλαδή, ημερομηνία, αριθμό παραστατικού κ.ά. Μετέβην στον Δήμο όπου και κατέθεσα έγγραφο με το οποίο ζητούσα να μου δοθεί αντίγραφο της παραβάσεως που εβεβαίωσε η Τροχαία. Τον Νοέμβριο του 2015 απέστειλα υπενθύμιση. Ακόμη να λάβω απάντηση ούτε φυσικά, το αντίγραφο του παραστατικού που είχα ζητήσει. Να συμπληρώσω ότι στο διάστημα αυτό γνώρισα κάποιο λογιστή ο οποίος είχε την ίδια εμπειρία με τον ίδιο Δήμο. Είναι άραγε όλα αυτά τυχαία;
Συμπερασματικά, να προσέχετε όταν πληρώνετε. Να φυλάσσετε τις αποδείξεις με τρόπο οργανωμένο. Να ζητάτε όλα τα αποδεικτικά στοιχεία. Στην περίπτωση ταχυδρομικής επιταγής καλόν είναι μετά την αποστολή των χρημάτων να εξασφαλίζουμε κάποιο πρόσθετο αποδεικτικό στοιχείο.