Ιούνιος...

Παρ, 20/06/2025 - 10:47

Κλείνεις τα μάτια και μπροστά σου απλώνονται ονειρεμένες αμμουδερές παραλίες, ομπρέλες που προσμένουν υπομονετικά να προσφέρουν δροσιά σε ερωτευμένα ζευγάρια, μοναχικούς ταξιδευτές, νέες οικογένειες με μικρά παιδιά με τοστ και κουβαδάκια, μεσήλικες, ηλικιωμένοι που αναπολούν αλλοτινές καλοκαιρινές αποδράσεις...

Ιούνιος...

Κλείνεις τα μάτια και παρόμοιες εικόνες από προσφιλείς τουριστικούς προορισμούς από όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης, παρελαύνουν από μπροστά σου σαν να ξεφυλλίζεις περιοδικό με πακέτα εξωτικών διακοπών...Σαν να σε καλούν σε μια απόδραση.

Ιούνιος...

Ανοίγεις τα μάτια και...

Σίγησε το κύμα. Σειρήνες, πύραυλοι, κραυγές για βοήθεια που δεν την άφησαν να φτάσει...

Το καλοκαίρι τρόμαξε. Κρύφτηκε.

Οι ομπρέλες δεν πρόλαβαν...

Θέλεις να κλείσεις τα μάτια σαν παιδί που το καλοκαίρι του 74, έτρεχε να κρυφτεί κάτω από το κρεβάτι. Γιατί εκεί δεν έβλεπε ούτε την συσκότιση, δεν θα άκουγε τις ερπύστριες των τανκς, ούτε την επιστράτευση, τα ναρκοπέδια...

Πόσο μοιάζουν οι αδειανές, βουβές παραλίες, οι λεηλατημένες από το φόβο του πολέμου διακοπές, τα κλεμμένα καλοκαιρινά όνειρα...

Σε καμιά εποχή δεν ταιριάζει ο Πόλεμος! Στο καλοκαίρι όμως...

Έμποροι του Πολέμου, μας κλέψατε, σημαδέψατε φθινόπωρα, χειμώνες, ανοίξεις...

Αφήστε μας τουλάχιστον τα καλοκαίρια!

Αφήστε τα να ζήσουν!

Πάγωσαν, χλόμιασαν, κούρνιασαν σε καταφύγια. Οι βαλίτσες των διακοπών γίνανε της προσφυγιάς...

Τελευταία φορά τα είδανε να τρέχουν τρομαγμένα ανάμεσα σε μεγάλους δρόμους και πολλά ερείπια.

Φορούσαν ανάλαφρα χρωματιστά καλοκαιρινά ρούχα τους. Ματωμένα .Με χέρια αδειανά. Ούτε ένα παγωτό δεν πρόλαβαν να γευτούν.

Ένα κλεφτό φιλί μια φεγγαρόλουστη νύχτα..

Τα λευκά λινά φορέματα όπως όπως τα έκαμαν σημαίες... "Άοπλα είμαστε" σαν να έλεγαν. Πριν στριμώχνουν σε υγρά, στενά αποπνικτικά καταφύγια.

Πρόλαβαν μονάχα να στείλουν ένα κρυπτογραφημένο μήνυμα στα άλλα καλοκαίρια. Τα ζεστά, τα πολύβουα, τα ζωντανά...

Μακρινά ή κοντινά δεν μετρούν πια οι αποστάσεις.

"Φέτος μην σχεδιάσετε καρδιές στην άμμο. Μια πανανθρώπινη λέξη γράψτε: "ΕΙΡΗΝΗ " Κραυγή, Ευχή και προσευχή.

Κι ύστερα γονατίστε όπως τα ρομαντικά, έναστρα, καλοκαιρινά βράδια με φίλους σε μια αμμουδερή παραλία... Κάντε ένα κύκλο, ενώστε τα χέρια και μείνετε ξάγρυπνα για να την φυλάξετε!

Μην τύχει και την σβήσει το επόμενο κύμα πυραύλων

Μην τύχει γίνει και αυτή στόχος..."

Φυλάξτε τα καλοκαίρια σας...

Άλλες απόψεις: Της Ευγενίας Κώττη