Στη Χίο πρόσφατα έγιναν δύο σημαντικές εκδηλώσεις:
α) Από 6-8 Μαΐου το Επιστημονικό Συνέδριο «Κωνσταντίνος Άμαντος» Δάσκαλος – Επιστήμων – Πολίτης και
β) Στις 11.06.16 τα εγκαίνια του Μουσείου Μαστίχας, στην ευρύτερη περιοχή Πυργίου προς τον δρόμο που οδηγεί στο επίνειό του, τον Εμπορειό.
Η τύχη των δύο αυτών γεγονότων υπήρξε άνιση. Ας αρχίσω από το δεύτερο, τα εγκαίνια. Ευρεία και εύλογος δημοσιότης αφού την τελετή ετίμησαν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο παρεπιδημών Αρχιεπίσκοπος Αθηνών, τέως Πρωθυπουργός, Υπουργοί, βουλευτές τέως και νυν, ηθοποιοί, δημοσιογράφοι κ.λ.π. Στο «εθνικό» προϊόν της Χίου άξιζε κάθε τιμή, και με καμάρι το χαρήκαμε όλοι. Είδα όμως και σχόλια στον Χιακό τύπο αρνητικά, όσον αφορά τις προσκλήσεις και μάλιστα σε κοινωνικές ομάδες ή σε εκπροσώπους των κοινωνιών των κατ’ εξοχήν Μαστιχοχώρων.
Ο γράφων, προς άρσιν τυχόν παρεξηγήσεων, ετιμήθη με πρόσκληση, την οποία έλαβε απορών. Η απορία του μετεβλήθη όμως σε εντροπή και οργή όταν πληροφορήθηκε ότι πρόσωπα που η ζωή τους είναι η ζωντανή ιστορία της Ε.Μ.Χ. δεν είχαν το «προνόμιο» της προσκλήσεως. Οι περιπτώσεις είναι αρκετές, περιορίζομαι μόνο σε μία λόγω της σοβαρότητάς της.
Ο κ. Κώστας Ι. Γκιάλας, 25 χρόνια υπηρέτησε την Ένωση 10 δε ως Διευθυντής. Ειρήσθω δε ότι έγινε δέκτης επισκέψεως προ καιρού ομάδος εκ των οργανωτών, τους οποίους προθύμως κατετόπισε σχετικώς. Ακόμη περιμένει την πρόσκληση…
Όσον αφορά το πρώτο χρονικά γεγονός, το Συνέδριο Αμάντου δεν έχω πολλά να πω. Είναι ένα γεγονός η οργάνωση και εκτέλεση του οποίου οφείλεται στην Ι. Μητρόπολη Χίου, δηλ. στον λόγιο Ιεράρχη μας κ. Μάρκον Βασιλάκη, στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (Ινστιτούτο Ιστορικών Ερευνών) και στη συνεργασία Χίων και μη πανεπιστημιακών καθηγητών, ακαδημαϊκών, ερευνητών, οι οποίοι έσπευσαν να καταθέσουν φόρο τιμής στον επιφανέστερο Χιώτη του εικοστού αιώνος. Οι σύνεδροι και όσοι παρακολούθησαν τις ανακοινώσεις επήραν στα χέρια τους το εξηκοντασέλιδο τεύχος «Πολιτικά και ιστορικά δοκίμια» του Κ. Άμαντου. Επιλογή και επιμέλεια Στ. Φασουλάκη, κείμενα δυσεύρετα και εν πολλοίς άγνωστα.
Όταν τον Ιανουάριο του 1960 εκηδεύετο ο Άμαντος στο Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών, ο τότε Αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως Παναγ. Κανελλόπουλος τον αποχαιρέτισε λέγοντας χαρακτηριστικά: «Ενίσχυσες την μνήμη του Έθνους όσον ολίγοι».
Ένα τέτοιο άνθρωπο ετίμησε η γενέτειρά του. Και αυτήν την τιμήν έκρινεν αναξίαν μνείας και αναφοράς ο τοπικός τύπος!