Πολύ κριτική γίνεται πρόσφατα για τα οχήματα που σταθμεύουν στα πεζοδρόμια όμως καλά κάνουμε γιατί ούτε στις πλάτες μας μπορούμε να τα σταθμεύσουμε ούτε μέσα στα σπίτια και στα καταστήματα, ούτε τροχαία υπάρχει για να “μας κόψει το κουστουμάκι”. Το πρόβλημα οξύνθηκε πρόσφατα με τις πεζοδρομήσεις.
Πρώτα γίνονται οι χώροι στάθμευσης και μετά γίνεται η πεζοδρόμηση. Πεζοδρομήθηκαν η Βενιζέλου, η Καλαμπόκα και η Κ. Μονομάχου και εκτοπίστηκαν εκατοντάδες οχήματα, χωρίς να προβλεφθεί που θα σταθμεύουν. Έργο πολιτισμού η πεζοδρόμηση και παράλληλα έργο βαρβαρισμού το άγχος και η αγωνία του οδηγού που θα σταθμεύσει και όταν τελικά το καταφέρει του βγαίνει ξινό το κρασί που ήπιε κατά τη βραδινή έξοδο, από την υπερπροσπάθεια.
Είναι οι εκκωφαντικοί θόρυβοι. Στον ανήφορο π.χ. της Κ. Μονομάχου εκπυρσοκροτούν τα κανόνια των μηχανών που ακούγονται σε όλη σχεδόν την πάλη, τα ακούν ακόμη και οι νεκροί και μόνο στα «ώτα μη ακουόντων» της τροχαίας δεν φθάνουν οι εκπυρσοκροτήσεις. Είναι και οι οδηγοί. Οδική μαγκιά, οδική απειρία και οδική κοινωνική αναισθησία “Οδική καπατσοσύνη ειδικά των μηχανών”, κάνουν την ζωή αλλήλων αλλά και των νομοταγών πολύ δύσκολη.
Οι περισσότεροι πεζοί (αν όχι όλοι) βάζουν το κεφάλι κάτω και διασταυρώνουν χωρίς διαβάσεις βέβαιοι όντες ότι θα τους προσέξει ο οδηγός που μπορεί να είναι κερατωμένος ή μεθυσμένος. Πριν τον Άγ. Ιάκωβο προσεύχεσαι στον Άγιο να περάσεις γιατί είναι δυσδιάκριτη η διάβαση , είναι στροφή χωρίς ορατότητα και τα οχήματα “γκαζώνουν” μετά το Ηρώο. Σε κεντρικούς δρόμους (αεροδρόμιο) είναι ελλιπής και ακατάλληλος ο φωτισμός.
Αυτά και τα άλλα παρόμοια κάνουν το νησί να παραπατά τουριστικά. Καλά θα κάνουν οι κυβερνώντες να δουν τους χώρους στάθμευσης στην Ζάκυνθο, στα Χανιά και αλλού που είναι σε βατή απόσταση από το κέντρο. Καλά θα κάνει και η ολιγάριθμη τροχαία να μαζεύει κατά καιρούς οχήματα από τα πεζοδρόμια για να μην παραγίνεται το κακό γιατί η ατιμωρησία είναι σύμβουλος κακός.