- Κοίτα που μας έφεραν φιλενάδα! Γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε στην πεδιάδα του Αιγίου. 800 χρόνια μια χαρά δεν ήμασταν εκεί; Καθαρός αέρας, ησυχία, γέμιζε το μάτι μας με τη θέα ….
- Καλά τα λες. Αυτά τα μικρά πλάσματα τα τελευταία 100-150 χρόνια έχουν γίνει πολύ περίεργα…. Φωνάζουν περισσότερο, έχουν αυτά τα σιδερένια κουτάκια που τρέχουν γρήγορα, κάνουν θόρυβο και βγάζουν καπνό που μας πνίγει. Το χειρότερο είναι ότι τη νύχτα που πρέπει να ξεκουραζόμαστε έχουν φτιάξει αυτά τα περίεργα ίσια ξύλα που βγάζουν φώς και κάνουν τη νύχτα μέρα. Και τώρα μας ξερίζωσαν για να μας φέρουν εδώ..
- Δε λέω, είχαμε προβλήματα και στην πατρίδα, αλλά εδώ που μας έφεραν είναι ανυπόφορα. Ήρθαμε λέει για να στολίσουμε αυτά τα δυο κτήρια. Μα όταν φτιάχτηκαν αυτά, είχαμε πατήσει ήδη τα 600 χρόνια ζωής! Αυτά στολίζουν εμάς όχι εμείς αυτά…
- Βρε συ, άκουσα χτες βράδυ κάτι μισόλογα που έλεγαν τα κτίρια: Αυτοί λέει, που μιλάνε για σεβασμό τους, κάθε τόσο τους μουτζουρώνουν τους τοίχους, τους σπάνε παράθυρα και πόρτες και κάποιες φορές πήγαν να τα κάψουν κιόλας ! Τι μας βρήκε… Κάθε βράδυ θα ζούμε τώρα με αυτό το άγχος;
- Και την προσβολή που την πάς; Μας λένε γέρικες! Ούτε μεσήλικες δεν είμαστε και αυτοί κρίνοντας με τα δικά τους μικρά και ασήμαντα μέτρα νομίζουν ότι είμαστε γριές…
- Δε βαριέσαι φιλενάδα, δεν αξίζει να ασχολούμαστε με αυτά τα μικρά και παλαβωμένα πλάσματα. Σε άλλα 800 χρόνια (αν δε μας εξοντώσουν με τις χαζομάρες τους) θα στεκόμαστε εδώ περήφανες και όλα αυτά τα μάταια που έχουν φτιάξει γύρω μας θα έχουν χαθεί… Άντε καληνύχτα.
- Καλό ξημέρωμα...
Σ.Σ.: Τα παραπάνω συζήτησαν δυο ελιές 800 ετών που ξερίζωσαν λόγω έργων της ΤΡΑΙΝΟΣΕ στο Αίγιο και τις μετέφεραν να φυτευτούν ανάμεσα στα κτήρια της Εθνικής Βιβλιοθήκης και του Πανεπιστημίου στο κέντρο της Αθήνας.
Κώστας Κουφοπαντελής
Μαθηματικός