
Θα προσπαθήσω με απλά λόγια, χωρίς πολλούς ιατρικούς (και νομικούς) όρους, να προτείνω απλή(;) λύση για να λυθεί το πρόβλημα που λέγεται «προσφυγικό».
Ως γνωστόν λοιπόν, την κάθε νόσο την περιγράφομε από (ή με) τα συμπτώματά της. Όμως για να υπάρξουν συμπτώματα πρέπει να υπάρχει νόσος. Για το κοινό κρυολόγημα π.χ. υπάρχει ο βήχας, η καταρροή, ο πυρετός (σε σοβαρότερες περιπτώσεις) κ.α. μικρότερης σοβαρότητος συμπτώματα. Για να θεραπεύσομε τα συμπτώματα λοιπόν πρέπει να θεραπεύσομε το αίτιο (να κτυπήσομε, στην προκειμένη περίπτωση, το κρυολόγημα) χρησιμοποιώντας φαρμακευτική (αντιβίωση κ.α.) και πρακτική αγωγή (εντριβές κ.α.).
Και… πάμε στο προσφυγικό. Το προσφυγικό πρόβλημα δημιουργήθηκε επειδή εκεί στην πατρίδα τους (που έμεναν) οι πρόσφυγες, η ζωή τους έγινε «κόλαση» και η διαμονή στον τόπο τους επικίνδυνη, δηλ. δεν γνώριζαν αν θα είναι ζωντανοί την επόμενη ημέρα λόγω των βομβαρδισμών και της εμπολέμου εν γένει καταστάσεως. Όμως οι αντίπαλοι δεν έλεγαν να σταματήσουν τον πόλεμο, αυτοί δε που τους ωθούσαν να συνεχίσουν να πολεμούν, έριχναν συνέχεια χρήματα και εφόδια για να συνεχίζουν τον πόλεμο. Τα εργοστάσια συνέχεια βγάζουν νέα όπλα και εφόδια, οι μεγάλες δυνάμεις ζουν καλά και ο κόσμος ξεριζώνεται από τις εστίες του (από τα σπίτια του). Δεν φεύγουν στα καλά καθούμενα, απλά φεύγουν για να σωθούν!
Και από εκεί αρχίζει νέο πρόβλημα. Όσοι επέζησαν «ενοχλούν» εμάς που δεν φταίμε σε τίποτε και κάποιοι μάλιστα από εμάς κερδίζουν από αυτήν την κατάσταση (διακίνηση των ταλαίπωρων προσφύγων και εκμετάλλευσή τους). Και όλα θα πήγαιναν «καλά» αν οι «φιλοξενούμενοι»(;;;) μπορούσαν να μετακινηθούν προς τα ενδότερα της Ευρώπης!... Ούτε γάτα, ούτε ζημιά! Σκεφθείτε όμως αν αυτή η δουλειά συνεχισθεί επ’άπειρον (Σχέδιο Κίσινγκερ);
Και πάμε στην προτεινόμενη λύση. ΑΜΕΣΗ ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΩΝ ΕΧΘΡΟΠΡΑΞΙΩΝ (άμεση διακοπή δηλ. του πολέμου)! Και πώς θα γίνει αυτό… Στρατηγέ μου; (Γιατρέ μου ήθελα να πω.) Δυστυχώς αγαπητοί μου αναγνώστες, δεν γνωρίζω πώς να… σταματήσω τους πολέμους! (Όλοι μας γνωρίζομε, νομίζω, πώς να τους… ξεκινήσομε!) Όμως επαναλαμβάνω: Ποιοι κερδίζουν από τον πόλεμο (από τους πολέμους θα έπρεπε να γράψω) στη Μέση Ανατολή; Και ποιοι την πληρώνουν; Διότι (βεβαίως-βεβαίως, έλεγε και κάποιος… πρόγονός μας) δεν τρελάθηκαν οι άμοιροι πρόσφυγες και στα καλά καθούμενα εγκατέλειψαν τις εστίες τους και ήλθαν εδώ για… τουρισμό!...
Και βέβαια το ερώτημα παραμένει: Γιατί να μην απορροφούν αναλογικά και οι λοιπές χώρες της Ευρώπης μέρος των προσφύγων (των μεταναστών αν προτιμάτε); Αυτό βέβαια δεν λύνει το πρόβλημα, δεν θεραπεύει τη νόσο, όμως είναι ένα «ρεμέντιο», όπως έλεγε η συγχωρεμένη η γιαγιά μου, ελαφρύνοντας και την ταλαιπωρία των προσφύγων και την ταλαιπωρία των ανθρώπων που τους «φιλοξενούν» υποχρεωτικά.
Με ΑΓΑΠΗ,
Αναστ. Ι. Τριπολίτη
Αγγειοχειρουργός
































