Συναγερμός στα σπιτικά του Κάμπου πολλές μέρες πριν την πρωτοχρονιά. Οι νοικοκυρές από την αυγή ως το βράδυ δεν σταματούσαν, κατέβαζαν τις κουρτίνες να τις πλύνουν έπλεναν τα τζάμια, γυάλιζαν τα μπρούτζινα χαρανιά, τίναζαν τις κουρελούδες, σκούπιζαν, σφουγγάριζαν και συνάμα έφτιαχναν κουραμπιέδες κουρκουμπίνους (μελομακάρονα), τα χιώτικα μαμούλια και φοινίκια
(Ρωτήστε μια Καμπουσαινα να σας πει τι είναι, τη νοστιμιά και τη συνταγή).
Στην αυλή ο νοικοκύρης φέρνει κοντά τα κλαδιά και ανάβει το φούρνο ανάλογα με την παραγγελιά της νοικοκυράς. Σε μερικά σπίτια το βραδάκι μαζευόμασταν και παίζαμε χαρτιά, μικροποσά όχι τίποτα σπουδαίο, για το καλό ‘λέγαν.
Την παραμονή από το πρωί έρχονταν παρέες και έψελναν τον Άγ. Βασίλη με πολλές ευχές, όχι μόνο παιδιά αλλά και μεγάλοι. Οι μεγάλοι δεν ικανοποιούνταν με χαρτζιλίκι, ήθελαν ούζο και ουζομεζέδες.
Την πρώτη του χρόνου, σκοτεινά ακόμα άρχιζαν οι καμπάνες από τις εκκλησιές, που έχουμε πολλές μέσα στον Κάμπο. Όλη η οικογένεια με τα γιορτινά πηγαίναμε στην κοντινή εκκλησιά.
Μετά τη λειτουργία και τους χαιρετισμούς των γειτόνων οι νοικοκυρές έφτιαχναν λουκουμάδες, τις ‘βαζαν σε γιορταστικά πιάτα και με την πρωτοφόρετη ρόμπα και παντόφλες έβγαιναν στη γειτονιά και τα μοίραζαν σε γνωστούς συγγενείς και φίλους.
Το μεσημέρι όλη η οικογένεια μαζευόταν γύρω από το γιορτινό τραπέζι και με το κρασάκι αντάλλασσαν ευχές.
Ουζοκατάνοιξη με τους γειτόνους γινόταν το βράδυ. Παρέα όλοι οι άντρες γύριζαν από σπίτι σε σπίτι, δοκίμαζαν τους μεζέδες και τραβούσαν αρκετά ποτηράκια, γλέντι μέχρι το πρωί.
Σήμερα καθαρίζουν τα σπίτια οι νοικοκυρές αλλά φροντίζουν και για το κομμωτήριο για να πάνε καλλωπισμένες στην εκκλησία.
Λίγες φτιάχνουν μελομακάρονα, μαμούλια και φοινίκια, στο κοντινό ζαχαροπλαστείο βρίσκεις τα πάντα και οι μεζέδες έρχονται με τον διανομέα.
Αλλά αυτά είναι για λίγους που έχουν βρει δεύτερο εισόδημα γιατί το εισόδημα από το περιβόλι είναι ανύπαρκτο.
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ!