Κάθε πρωτομαγιά ένας κύκλος κλείνει
των λουλουδιών
Μια αγάπη ψάχνει το μέλι και τη γύρη
ν’ αρχίσει τον κύκλο της
Και ετοιμάζει το επόμενο καλοκαίρι της καρδιάς,
πρωινή δροσιά πυρπολημένη αφ’ τον ήλιο…..
Αγαπήσαμε κλάψαμε χορέψαμε τραγουδήσαμε
σαν κυριακάτικη ευχή…
Πέρα από των πολέμων την άχρηστη παρουσία
πέρα από την απόσταση της καχυποψίας
αγνά αγριολούλουδα οι ψυχές
που κλαίνε γελάνε ταξιδεύουνε
Εσύ… το φως τ’ αληθινό
πάρε την καρδιά μου για προσκέφαλο
Εσύ …που τα ψίχουλα της αγάπης ζητιανεύεις
πάρε ένα ποτήρι νερό κι ένα πιάτο..
γεμάτο επί – σκεψη … δική μου .
διαλεγμένη μέσα από τον φόβο της καρδιάς μου
μαγειρεμένη με το λάδι
που μαλακώνει και κλείνει τις πληγές…
Μετά …βγες για τον περίπατο στις παπαρούνες
... που σαν ματωμένες καρδιές εδώ κι εκεί
στολίζουν άδολα τους αγρούς
Μανώλης Φύσσας 1-5-2017