Αγαπητέ κύριε Γιάννη Νομικέ,
Διάβασα το κείμενό σας, δημοσιευμένο στον τοπικό Τύπο, αναφορικά με τον πανηγυρικό λόγο της 28ης Οκτωβρίου στον Ι. Ν. Κοιμήσεως της Θεοτόκου Πυργίου, που εκφώνησε εκπαιδευτικός της Α΄/θμιας Εκπ/σης και ήθελα να σας πω τα εξής:
1). Αναφέρεστε στο πρόσωπό μου, λέγοντας ότι επενέβην στο διάλογο. Σε ποιο διάλογο; Δεν ήμουν παρών κατά την ομιλία. Δημοσίευσα ένα κείμενο, γενικά περί πανηγυρικών λόγων και ομιλιών κατά τις εθνικές επετείους και όχι για συγκεκριμένα πρόσωπα. Δεν αντιλαμβάνομαι το συσχετισμό σας, ούτε την προσωπική αναφορά σας.
2). Καλό θα είναι εάν θέλουμε να πούμε κάτι για κάποιον να το λέμε ευθέως και να μην δειλιάζουμε, επικαλούμενοι γνωριμίες με συγγενικά του πρόσωπα, κλπ. Δεν είναι αυτός σοβαρός δημόσιος διάλογος. Καθείς είναι υπεύθυνος για ότι πράττει ο ίδιος και όχι άλλα πρόσωπα.
3). Ο λόγος σας είναι διχαστικός και διαιρεί το λαό. Διακρίνεται από αριστερές, μονόπλευρες, αγκυλώσεις-διαστερβλώσεις και δεν δίνει διέξοδο. Ο δικός μου λόγος είναι ενωτικός. Προβάλλει τη συνολική προσπάθεια του ελληνικού λαού να αποτινάξει το ζυγό της δουλείας στη χώρα, ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων καθενός. Το συμφέρον της χώρας δεν εξαρτάται από τις κομματικές πεποιθήσεις κάθε πολεμιστή, αλλά από το γεγονός ότι οι πολεμιστές –εν συνόλω– συστρατεύονται και συντάσσονται αγωνιστικά και πετυχαίνουν τον ιερό σκοπό τους.
4). Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι, η δημόσια-ελεύθερη κρίση είναι αγαθό της δημοκρατίας. Οι έχοντες δημόσιο λόγο, είτε γραπτό είτε προφορικό, κρίνονται δημόσια. Και ασφαλώς κρίνονται και όσοι τους κρίνουν. Αυτό επιτάσσει η αρχή της ελευθεροτυπίας, που κερδήθηκε με αγώνες του λαού και κοινωνικών σκαπανέων.
5). Με όλο το σεβασμό προς το πρόσωπό σας, ως ηλικιακά μεγαλύτερο μου, ήθελα να σας παρακαλέσω να μην ομιλείτε με βαρείς και υβριστικούς χαρακτηρισμούς, για πρόσωπα που έδωσαν τη ζωή τους υπέρ της πατρίδας μας και της ευημερίας των Ελλήνων, όπως ο γενναίος Στρατηγός και Πρωθυπουργός Νικόλαος Πλαστήρας. Το να υβρίζεις τον Πλαστήρα αποτελεί την μεγαλύτερη ύβρη και αγνωμοσύνη. Και επιπλέον, το να θεωρείς καλό τον Στάλιν, τον μεγαλύτερο εγκληματία της ανθρωπότητας μετά τον Χίτλερ και τον Νέρωνα, είναι μεν δικαίωμα, αλλά και λόγος για ψυχιατρική εξέταση.-