Μία συναυλία τελείωσε και ξεκινάμε με Forte για τις άλλες τρεις, στην Αυστρία..
Θα ήθελα , να ευχαριστήσουμε τους φίλους μας, που γέμισαν το ΟΜΗΡΕΙΟ, και ενθάρρυναν τις προσπάθειές μας , για τις καινούριες ευθύνες . Η αγάπη τους και η ευαισθησία με την οποία προσέλαβαν το μήνυμά μας , το μήνυμα της συναυλίας μας, πλημμύρισε την αίθουσα , τον εξώστη, και τη σκηνή του ΟΜΗΡΕΙΟΥ , έτσι ώστε να δεχτούμε το πιό πολύτιμο, για μας δώρο. Την απόλυτη επικοινωνία μαζί τους.
Τώρα είμαστε σίγουροι πως ότι προσπαθούμε, δεν πάει χαμένο αλλά έχει αντίκρυσμα στην τράπεζα της ψυχής των φίλων μας, και αυτό μας κάνει πλούσιους και δυνατούς.
Θα ήθελα ακόμα να ζητήσουμε συγνώμη από τους πρόσφυγες φίλους μας, που όπως μάθαμε μετά το τέλος της συναυλίας, καθόταν στην τελευταία σειρά των θέσεων.
Να τους ζητήσουμε συγγνώμην γιατί αν το είχαμε πληροφορηθεί νωρίτερα , θα τους βάζαμε στις δυο πρώτες σειρές των θέσεων που είχαμε κρατήσει για τους επίσημους (όπως συνηθίζεται να λέμε τους εκλεγμένους άρχοντες) βάσει των προσκλήσεων του πρωτοκόλλου, και οι οποίες ,θέσεις, έμειναν απελπιστικά άδειες!
Μας είπαν ότι μερικοί από αυτούς, των τελευταίων θέσεων, σκούπισαν πολλές φορές τα μάτια τους...όπως και εμείς σκουπίζουμε τα δάκρυα της ψυχής μας τώρα, γιατί πήραμε και εμείς το μήνυμά τους. Το μήνυμα πως μπορεί να μην ξέρουν Ελληνικά για να καταλάβουν όσα γράψαμε και είπαμε, ούτε καν τους στίχους των τραγουδιών , αλλά μπορούν να διαβάζουν την παγκόσμια γλώσσα για την αγάπη της πατρίδας. Της πατρίδας που εκείνοι έχουν χάσει.