Τόσες μέρες δεν έγραψα τίποτα και δεν ασχολήθηκα με το θέμα, αλλά φαινόταν από την αρχή ότι το πράγμα θα στραβώσει, όπως και στράβωσε και μάλιστα από την αρχή… Για τα τεκταινόμενα στο ΣΥΡΙΖΑ ο λόγος που όχι αδικαιολόγητα μονοπωλεί, μεταξύ άλλων, και την επικαιρότητα. Όπως βλέπουμε τα πράγματα έχουν φτάσει στα άκρα και κανείς δεν ξέρει τι τέξεται η επόμενη μέρα. Μια επόμενη ημέρα που ήταν ζητούμενο αμέσως μετά την εκλογή του Κασσελάκη στην προεδρία του κόμματος. Και πριν αλέκτωρ λαλήσει την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια οι πρώτοι 11, κακώς κατά τη γνώμη μου. Και επειδή βγήκαν από το μαντρί τώρα τους τρώει ο λύκος. Βιάστηκαν πολύ. Και δεν ήταν οι μοναδικοί που στράβωσαν τα μούτρα τους με την εκλογή Κασσελάκη και δυστυχώς επιβεβαιώθηκαν, αλλά ήταν αργά να επιστρέψουν…
Τι έγραφα πριν από ένα χρόνο; «Εκλέχτηκε, λοιπόν, αρχηγός αλλά από την πρώτη ημέρα άρχισε τα… φάουλ. Που αφορούσαν τις προσωπικές συμπεριφορές του, αλλά και τις πολιτικές. Να μην κάθομαι τώρα να απαριθμώ πόσα και ποια ήταν αυτά. Όλοι σχεδόν τα είχαμε βιώσει μέσα από τη συνεχόμενη δημοσιότητα στα κανάλια. Τα οποία βέβαια είχαν αντίθετα αποτελέσματα από να τον προβάλουν και να τον επαινέσουν. Σκοπός τους ήταν να ροκανίσουν την καρέκλα του ίδιου αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ.
Ένας υποψήφιος που ήρθε από το πουθενά και με ένα ερωτηματικό παρελθόν πρωτεύει στις εκλογές ενός αριστερού κόμματος. Δεν έχω τίποτα με τον άνθρωπο και μαγκιά του που πήρε την πρώτη θέση, αλλά, κάτσε βρε αδελφέ, από πού κι ως πού; Με ζητούμενο, βέβαια, την ενότητα και την ανασυγκρότηση του κόμματος. Όμως ποια ήταν η μέχρι τώρα παρουσία και προσφορά του στο κόμμα και στην ιδέα της αριστεράς; Από το επιχειρηματικό και εφοπλιστικό πόστο του; Ε, μην τρελαθούμε καλά, καλά!
Όπως έγραψε ο Γιώργος Καρελιάς το έγκλημα με τον Κασσελάκη διαπράχθηκε πριν από ένα χρόνο. Τότε που ο ουρανοκατέβατος έθεσε υποψηφιότητα και οι πάντες τον καλοδέχτηκαν. Χωρίς ούτε ένας να έχει ρωτήσει «τι είναι τούτος εδώ;». Το εγκληματικό λάθος, λοιπόν, έγινε πέρσι. Τότε έπρεπε να τον χτυπήσουν συγκαταβατικά στην πλάτη και να του πουν: «Γύρνα στο Μαϊάμι να φτιάξεις μια τοπική οργάνωση. Και, όταν καταλάβεις τι σημαίνει αριστερό κόμμα, τα ξαναλέμε».
Τώρα είναι αργά. Τώρα οι πάντες γνωρίζουν πόσο «αριστερός» είναι ο Κασσελάκης. Τα περί διαγραφής του είναι ανοησία. Αν οι ΣΥΡΙΖΑίοι ψηφοφόροι δεν έχουν ακόμη καταλάβει με τι έχουν να κάνουν και θέλουν να ξαναβγάλουν τον Κασσελάκη αρχηγό, με γεια τους με χαρά τους. Η αυτοκτονία δεν απαγορεύεται ούτε στην πολιτική.
