
Μόνιμοι «κάτοικοι» στο πατρικό σπίτι μου τα τελευταία χρόνια είναι εκατοντάδες βιβλία, περιοδικά και αρχεία από τη 40χρονη δημοσιογραφική πορεία μου. Άλλα σε βιβλιοθήκες, άλλα σε ράφια και άλλα σε κούτες. Όποτε, λοιπόν, πάω μου αρέσει να τους ρίχνω μια ματιά, να «ξέρουν» ότι τα θυμάμαι, να επιλέγω κάποιο βιβλίο για διάβασμα, να θυμάμαι τις αγορές στα νιάτα μου, να ξυπνούν μνήμες. Α, να και τούτο, να και το άλλο, να ο ένας συγγραφέας, να ο άλλος και τραβάτε κορδέλα.
Αραιά και που βρίσκονται μπροστά μου και κάποιες κούτες που περιέχουν κυρίως περιοδικά. Προχτές πήγα να πάρω στο χέρι μου ένα «Αντί» και τι αποκαλύφθηκε από κάτω; Ένα περιοδικό του Φιλοτεχνικού του 1980! Όπα, λέω, αυτό είναι κρυμμένος θησαυρός. Και πραγματικά ήταν την εποχή που ο Φιλοτεχνικός Όμιλος Χίου αλλά και μέχρι τη θητεία Καράλη έγραφε ιστορία.
Πρώτη εντύπωση ένας κατάλογος συνεργατών εντυπωσιακός. Δείτε τον στη δεξιά πλευρά της φωτό. Κόσμος και κοσμάκης που συμμετείχε τον καιρό εκείνο και κοσμούσε την πνευματική Χίο. Μια Χίο που τότε πραγματικά διέφερε κατά πολύ από τη σημερινή όσον αφορά το πνεύμα και τον πολιτισμό. Ειδικά όσον αφορά την πνευματικότητα, γιατί από εκδηλώσεις πολιτιστικού περιεχομένου, με τόσους συλλόγους, καλά πάμε. Άσχετα ότι οι περισσότερες αφορούν τους παραδοσιακούς χορούς.
Να γυρίσω όμως στο περιοδικό, ψυχή του οποίου ήταν ο Γεώργης Διλμπόης, πρόεδρος του Ομίλου, που από τότε δεν μασούσε τα λόγια του, στον πρόλογο ο Ν.Μ. (Νίκος Μίτσης υποθέτω) να καυτηριάζει τα κακώς κείμενα, ο Αντώνης Λάρδας να «τα βάζει» με την εξουσία. Ο συγχωρεμένος Κ. Φαφαλιός γράφει για τον γυμνασιάρχη Γεώργιο Ηλ. Μαδιά. Ο Αντώνιος Αγγελέρος για τα Μεστά. Ο χώρος δεν μου επιτρέπει να παραθέσω όλα τα περιεχόμενα τα οποία είναι άκρως ενδιαφέροντα. Διηγήματα, ποιήματα και τόσα άλλα.
Αργότερα ιστορία έγραψαν τα περιοδικά Τετράδια Μνήμης, Πελιναίο, Χιόνη και άλλα βραχύβια. Συνεχίζουν το τριμηνιαίο Σείστρο από την ομάδα ποίησης και η Φιλολογική Χίος από τους Φιλολόγους.
Παλιά υπήρχαν εκείνοι που πρωτοστατούσαν και πλαισίωναν τα περιοδικά αυτού του είδους. Είναι και ακριβό «σπορ» η έκδοσή τους… Σήμερα;
Του Δημήτρη Φρεζούλη







































