
Ότι εδώ στην Ελλάδα κάποιοι είναι για τα «πανηγύρια» δεν είναι τωρινό… Έχουμε βιώσει δα πράματα και θάματα κατά το παρελθόν… Όμως είχα την εντύπωση ότι περνώντας τα χρόνια, αυτά τα ιλαροτραγικά, τα παιδαριώδη και γελοία πως είχαν ξεπεραστεί πια… Όπως φαίνεται, όμως, πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι κάποιων, που κατέχουν μάλιστα και διακριτές θέσεις…
Την αφορμή μου έδωσε, όπως και σε κάποιους άλλους, η ανακοίνωση του προγράμματος της αυριανής επίσκεψης της κας Γιάννας Αγγελοπούλου στη Χίο, η οποία, όπως είναι γνωστό, είναι επικεφαλής για τη διοργάνωση των εορταστικών εκδηλώσεων για τα 200 χρόνια της Επανάστασης του ‘21. Ένα πρόγραμμα για γέλια, στην κυριολεξία, που αποπνέει και μια αυτοκρατορική αύρα… Αφήστε που έκαναν και τα Θυμιανά… ορεινά και γέλασε και το παρδαλό κατσίκι!
Αμέ τα υπόλοιπα; Αυτά κι αν είναι… «Στην είσοδο της Νέας Μονής υποδέχονται…». «Άφιξη στα ορεινά Θυμιανά η κα Αγγελοπούλου συνοδευόμενη από…». «Άφιξη στο Δημαρχείο. Στην είσοδο την κα Αγγελοπούλου υποδέχονται…». «Ο δήμαρχος Χίου κ. Σταμάτης Κάρμαντζης καλωσορίζει την κα Αγγελοπούλου στο κεφαλόσκαλο και εισέρχονται μαζί στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου»… Άραγε θα της πιάσει και το χέρι σηκωμένο και θα τη συνοδέψει, όπως τις αυτοκράτειρες; Αλλά αυτό απαγορεύεται λόγω κορωνοϊού…
Η συνάντηση - συζήτηση με εκπροσώπους της Αυτοδιοίκησης και φορέων της Χίου, προσκεκλημένους του Δήμου Χίου ξέρετε πόση ώρα θα διαρκέσει; Τρία τέταρτα από τις 14.25 μέχρι τις 15.15 και ο αποχαιρετισμός θα γίνει δέκα λεπτά αργότερα…
Και, εκτός από αυτές τις ευτράπελες υποδοχές, τα καλωσορίσματα και τις συνοδείες, αναρωτιέσαι τι θα προλάβουν να πουν και να προτείνουν οι δικοί μας, όσον αφορά τον εορτασμό, μέσα σε τρία τέταρτα της ώρας; Μέχρι να απευθύνει ένα χαιρετισμό η κυρία θα περάσει το ένα τέταρτο, γιατί αποκλείεται να μην πει δυο λόγια. Τι κοροϊδία είναι αυτή; Και γιατί έπρεπε να έρθει η κυρία Αγγελοπούλου στη Χίο, για να κάνει τι, αφού ουσιαστικά ήταν ένα ταξιδάκι αναψυχής;
Πολλές ενστάσεις προβλήθηκαν όταν η κυρία ορίστηκε επικεφαλής της Επιτροπής Εορτασμού και όσοι τις υπέβαλαν δεν είχαν άδικο. Είναι μόνο για φρου - φρου κι αρώματα και για αυτοκρατορικές εμφανίσεις…
Του Δημήτρη Φρεζούλη






































