Στυφή γεύση μας είχε αφήσει πριν τέσσερα χρόνια φεύγοντας το 2019 αφού πήρε μαζί του καλούς και αγαπητούς φίλους. Έτσι γίνεται, βέβαια, κάθε χρόνος που περνάει. Αυτοί που «φεύγουν» δεν είναι λίγοι, δυστυχώς, και η πίκρα είναι μεγάλη. Όμως αυτή είναι η ζωή και γι' αυτό ευχόμαστε και κάθε αρχή καινούργιου χρόνου να έχουμε υγεία. Μόνο που οι ευχές, να το γράψω για μια φορά ακόμα, εκφράζουν επιθυμίες και τις περισσότερες φορές δεν «πιάνουν»… Παρά το ότι διακαώς θα επιθυμούσαμε κάτι τέτοιο…
Έτσι, με τη δύση του 2019, αποχαιρετήσαμε και αξίζει να τους ξαναθυμηθούμε και πάλι, όμορφους και αγαπητούς ανθρώπους που πέρασαν κι αυτοί στην αιωνιότητα. Πάλευε αρκετούς μήνες με τον καρκίνο ο αγαπητός μας Γιώργης Καλλέργης, δεν το έβαζε κάτω, δεν παραδινόταν αφού προσπαθούσε και ήταν όρθιος, αλλά τελικά τον έχασε τον πόλεμο. Ντόμπρος, σταράτος, πνευματώδης (ας είναι καλά ο Διλμπόης και οι «Πνευματικές Δημιουργίες» του στον πάλαι ποτέ «Χιακό Λαό») έντιμος, καλοσυνάτος έφυγε κι αυτός αφήνοντας κενό στην τοπική κοινωνία μας…
Κεραυνός εν αιθρία χριστουγεννιάτικα ήταν και το απροσδόκητο φευγιό του αγαπημένου Αντώνη Πυλιαρού… Την δεύτερη ημέρα των Χριστουγέννων. Πριν από κανένα μήνα τότε, είχαμε μιλήσει και φαινόταν μια χαρά. Επί πολλά χρόνια με τιμούσε με την αγάπη και τη φιλία του και τα αισθήματα ήταν αμοιβαία. Έγραψε ιστορία στο ραδιόφωνο και ως εκφωνητής και ως σπίκερ αγώνων και στη μετάδοση των παρελάσεων. Μια κορυφαία φωνή στα ερτζιανά και χαιρόμασταν και υπερηφανευόμασταν που ήταν Χιώτης. Ό,τι και να γράψεις για τον Αντώνη θα είναι λίγο. Δυστυχώς μέσα σε ένα μήνα ολοκληρώθηκε η δική του μάχη με τον καρκίνο. Κρίμα…
Ο Θάνος Μικρούτσικος μπορεί να μην ήταν Χιώτης, όμως τον θεωρούσαμε δικό μας άνθρωπο. Τι να γράψεις και γι' αυτόν. Μιλούσε με το έργο του που το αγαπήσαμε και το λατρέψαμε. «Έφυγε» και ο Θάνος, όπως και τόσοι άλλοι μεγάλοι, αλλά έμειναν οι δίσκοι του να μας τον θυμίζουν.
Αδέλφια, να περάσουμε χωρίς απώλειες το 2024!
Του Δημήτρη Φρεζούλη
