
Θα έλεγα ψέματα αν έγραφα πως δεν με εξέπληξε η αναγγελία του δεσπότη μας, του κ. Μάρκου, για την πραγματοποίηση αγρυπνίας προκειμένου να… φωτιστεί η πολιτική ηγεσία της χώρας και να μη νομοθετήσει τον γάμο, για τον οποίο τόση κουβέντα γίνεται όλον αυτό τον καιρό. Ειλικρινά δεν πίστευα στα μάτια μου διαβάζοντας το σχετικό απόσπασμα από το κήρυγμά του χτες στην εορτή του Αγίου Τρύφωνα.
Διαβάστε: «Επειδή ζούμε ζοφερές ημέρες, η Μητρόπολη Χίου, θα σας ενημερώσουμε για την ημερομηνία, θα πραγματοποιήσει μία Ιερά Αγρυπνία στον Μητροπολιτικό Ναό για όλους τους ιερείς του νησιού και για όλους τους πιστούς. Θα προσευχηθούμε στον Θεό, να φωτίσει αυτούς που θεσμοθετούν, να θεσμοθετήσουν ορθά και συγχρόνως να δείξουμε με τον αριθμό που θα έρθει και πόσοι είναι αυτοί που αντιδρούν. Αν έρθουν 5, σημαίνει ότι 5 μόνο αντιδρούν και θα κάνουν ό,τι θέλουν. Όταν μαζευτούμε 10.000 τότε θα το υπολογίσουν».
Δεν ξέρω πόσοι θα μαζευτούν στην εν λόγω αγρυπνία, 5 ή 10.000, εκείνο που ξέρω είναι ότι κάποιες τέτοιες ενέργειες είναι χωρίς αντίκρισμα. Και περιμένουμε από τον ποιμενάρχη μας μεγαλύτερη σοβαρότητα όπως αρμόζει στη θέση που κατέχει.
Ζούμε, λέει, ζοφερές ημέρες… Γιατί; Γιατί η πολιτεία, όπως έχει δικαίωμα, θα θεσμοθετήσει το γάμο των ομόφυλων. Με ποιο δικαίωμα όμως η εκκλησία παρεμβαίνει στην εξουσία της πολιτείας; Ζούμε ζοφερές μέρες με το γάμο και όχι για χίλια δυο άλλα που μας ταλαιπωρούν και μας κάνουν τη ζωή δύσκολη; Το είπε χτες και ο δήμαρχος Χίου: «Γίνεται πολύς λόγος για το τίποτα και τα πραγματικά προβλήματα του τόπου είναι άλλα».
Όμως για τον Σεβασμιότατο το πραγματικό πρόβλημα είναι ο γάμος.
Και, έτσι, για να έχουμε το καλό ερώτημα, πιστεύει και ο ίδιος ο δεσπότης μας ότι με την προσευχή θα φωτιστούν εκείνοι που θεσμοθετούν; Δε λέω, σεβαστές οι αντιλήψεις του απλού λαού για τις προσευχές, αλλά είναι δυνατόν ο μεγαλοδύναμος να μην έχει άλλη δουλειά να κάνει παρά να φωτίσει τους βουλευτές; Για να μην ψηφίσουν τον συγκεκριμένο νόμο;
Η χειροτονία του δικού μας Μάρκου ως Μητροπολίτη Χίου το 2011 όλους μας χαροποίησε και τους πρώτους μήνες της διακονίας του είχαμε μείνει ενθουσιασμένοι. Μάλιστα, σε χρονογράφημα εκείνου του καιρού, τον είχα χαρακτηρίσει «άπαιχτο». Λίγες μέρες αργότερα όλοι εξέφραζαν την ευχή «να μη χαλάσει», όπως έγραφα. Όλοι, λοιπόν, εύχονταν να μη «χαλάσει» ή να μη τον «χαλάσουν». Και αναρωτιόμουν, άλλωστε γιατί να χαλάσει; Όλοι ελπίζουμε και ευχόμαστε να παραμείνει ο ίδιος. Ο Μάρκος που ξέραμε από παλιά και ο Μάρκος που γνωρίζουμε σήμερα. Αμήν!
Όμως τα χρόνια πέρασαν και εν τω μεταξύ άρχισε κάποια γκρίνια. Δικαιολογημένη ή όχι δεν έχει σημασία. Πάντα όσοι κατέχουν διακριτές θέσεις μπαίνουν στο μικροσκόπιο της κοινωνίας για πολλούς και διαφόρους λόγους. Ακόμα και σκόπιμα, από κακεντρέχεια.
Όμως, όπως λέει η παροιμία, όταν υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά. Και κοντά στα άλλα έρχεται τώρα να προστεθεί και μια αγρυπνία για τον περιβόητο γάμο καθώς όπως φαίνεται δεν αρκούσε η εγκύκλιος της Συνόδου που θα διαβαστεί την Κυριακή στις εκκλησίες… Τι να πω;
Του Δημήτρη Φρεζούλη






































