Στην αρχή της δεκαετίας του ’60 στη μόδα ήταν το DKW ή επί το ελληνικότερο «ντε κα βε» και η «Φλορέτα»… Και τι ήταν; Μηχανάκια που με αυτά «έκοβαν» τις βόλτες τους όσοι νεαροί κατάφερναν να τα αποκτήσουν κάνοντας το «κομμάτι» τους. Αν είχες απ’ αυτά ήσουν «κάποιος» και τα βλέμματα των κοριτσιών ήταν στραμμένα πάνω σου. Κυριαρχούσαν, αν και λίγα. Όταν έγιναν πολλά, στη συνέχεια, έχασαν και την αξία τους…
Στην αρχή της δεκαετίας του ‘70 σειρά είχαν οι βέσπες και έχει μείνει βέβαια και αξέχαστο εκείνο το «βεσπάκι, το κορίτσι μου κι εγώ». Ήταν η εποχή που τα κορίτσια ένιωθαν λίγο πιο απελευθερωμένα σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία και κάθιζαν και πάνω στα βεσπάκια…
Η αρχή της δεκαετίας του ‘80 μας βρήκε στον αστερισμό του αυτοκινήτου. Οι τέσσερεις ρόδες είχαν μπει κι αυτές στη ζωή μας, τα πράγματα είχαν βελτιωθεί από οικονομικής άποψης και έτσι το δακτυλοδεικτούμενο αυτοκίνητο δεν ήταν απρόσιτο. Απλά αφορούσε κάτι πιο εξειδικευμένα μοντέλα και φυσικά τα γκαμπριολέ…
Οι μηχανές μεγάλου κυβισμού πήραν τη θέση των αυτοκινήτων στην επόμενη δεκαετία και ήταν μια επίδειξη όχι μόνο «δύναμης» αλλά και μαγκιάς. Μόνο που πολλοί νεαροί μας δεν τις εκμεταλλεύθηκαν θετικά και είχαμε πολλά τροχαία και μάλιστα, κάποιες φορές, και θανατηφόρα…
Για να φτάσουμε στις δύο τελευταίες δεκαετίες που κυριαρχούν τα μεγάλα τζιπ και τα σκάφη. Καινούργια μόδα για την οποία μπαίνουν ακόμα υποθήκες και σπίτια ενώ οι χρεώσεις στις Τράπεζες με τα δάνεια δίνουν και παίρνουν.
Με λίγα λόγια κάθε δεκαετία επικρατεί και μια άλλη μόδα, την οποία όλοι ή σχεδόν όλοι, θέλουν να ακολουθούν. Και ας ξεραίνουν το... σκατό τους. Φτάνει να είναι μέσα στη μόδα!
Του Δημήτρη Φρεζούλη
