Διάβαζα τις προάλλες ένα άρθρο του Ηλία Μαγκλίνη στην «Καθημερινή», ο οποίος παρέθετε τα τέσσερα σενάρια συνωμοσίας που κυκλοφορούν γύρω από τον κορωνοϊό.
1. Ο ιός είναι τεχνητός. Κατασκευάστηκε σε εργαστήριο από τους Κινέζους για να πλήξουν την Αμερική.
2. Ο ιός κατασκευάστηκε από τις φαρμακοβιομηχανίες για να μοσχοπουλήσουν εμβόλια, φάρμακα. Το σενάριο αυτό υποστηρίζεται ιδιαίτερα από το κίνημα των αντιεμβολιαστών.
3. Ο ιός δεν έχει τη φονικότητα που οι κυβερνήσεις παγκοσμίως διατυμπανίζουν. Η προπαγάνδα αποσκοπεί σε τρομοκρατία και σταδιακή περιστολή ελευθεριών από τις νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις και τις «αδελφές» τους νεο-φασιστικές, που απαντούν στην ανατολική Ευρώπη. Πώς εξηγούνται οι τόσες χιλιάδες των θανάτων; Απλούστατο: πάρα πολλοί από αυτούς «βαφτίστηκαν» θάνατοι από τον κορωνοϊό. «Το είπε και ο Τσιόδρας» εξάλλου.
4. Το προχωρημένο: ιός δεν υπάρχει. Οι θάνατοι προέρχονται από το δίκτυο 5G που στήνει ο Έλον Μασκ μέσω 42.000 δορυφόρων σε χαμηλή τροχιά, υποτίθεται για παγκοσμίως ταχύτερο ίντερνετ. Το δίκτυο αυτό κινείται σε συχνότητες που απορροφούν το... οξυγόνο από τους πνεύμονες οδηγώντας στον θάνατο. Εξ ου και οι τόσες αναπνευστικές λοιμώξεις στα κρούσματα του κορωνοϊού.
Ερώτηση: Πού αποσκοπούν όλοι αυτοί οι θάνατοι; Πρώτον, στην αγορά εμβολίων, την παρασκευή των οποίων (κάπου επτά τον αριθμό) χρηματοδοτεί ο Μπιλ Γκέιτς. Δεύτερον, ο απώτερος σκοπός της παγκόσμιας «κλίκας» (cult), είναι μέσω των εμβολίων να περάσουν μικροτσίπ, προϊόντα νανοτεχνολογίας, στον ανθρώπινο οργανισμό, τα οποία θα μας συνδέσουν, χωρίς να το ξέρουμε φυσικά, με τους δορυφόρους του Μασκ, οι οποίοι θα ελέγχονται από υπερ-υπολογιστή τεχνητής νοημοσύνης. Έτσι θα κατευθύνονται οι συνειδήσεις μας.
Τι από τα παραπάνω ισχύει; Μυστήριο… Μήπως πλησιάζουμε στα σενάρια επιστημονικής φαντασίας; Ποιο να δεχτείς και ποιο να αποκλείσεις; Τρεχάτε, γυρεύετε… Ελάχιστοι καταλαβαίνουμε ότι ακόμα και μετά τον κορωνοϊό θα επιστρέψουμε στις συνηθισμένες, αξιοθρήνητες, ενίοτε γλυκές, ζωές μας, όπως συνέβαινε πάντοτε από καταβολής κόσμου. Αλλά αυτή τη σκέψη ποιος να την αντέξει;
Του Δημήτρη Φρεζούλη
