Όταν οι πολλοί γλεντοκοπούσαν και χοροπηδούσαν προχτές και χτες της Παναγίας, κάποιοι άλλοι αγωνιούσαν, αγχώνονταν, καρδιοχτυπούσαν και προβληματίζονταν. Για τι άλλο; Για τη συμφορά που έπληξε την Αμανή. Όχι με φιλιππικούς μονολόγους στα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά έμπρακτα. Ανεβοκατεβαίνοντας στη Βολισσό. Έζησα εμμέσως αυτές τις προσπάθειες και συγκινήθηκα γιατί υπάρχουν ακόμα συμπολίτες που ενδιαφέρονται γι' αυτό τον τόπο. Για τους ανθρώπους του στις δύσκολες στιγμές. Χωρίς φανφάρες και μεγάλα λόγια. Χωρίς κομπασμούς και ανούσιες και άσκοπες προσωπικές προβολές. Δουλεύουν αθόρυβα και με τρόπο τέτοιο που πραγματικά σε εκπλήσσει, αφού δυστυχώς σήμερα εκείνο που μετράει είναι το φαίνεσθαι. Και όμως! Υπάρχουν και οι εξαιρέσεις που μπορεί να είναι λίγες, αλλά είναι ουσιαστικές και καθοριστικές.
Από πρώτο χέρι που λένε, βίωσα κάποιες τέτοιες ενέργειες και έμεινα έκθαμβος. Από τη δυναμική, τον ενθουσιασμό, την ακούραστη συμπαράσταση και διάθεση προς τους πληγέντες ανθρώπους και περιοχές. Από την πρώτη στιγμή δίπλα τους, να ακούσουν τις ανάγκες τους, να τους προσφέρουν όση και όποια βοήθεια μπορούσαν. Ήταν αφανείς αλλά αποτελεσματικοί και πρέπει να αισθάνονται υπερήφανοι για τον εαυτό τους, ανεξάρτητα ότι δεν θα πάρουν και δεν χρειάζονται εύσημα από κανέναν.
Σε μια συνέλευση στον κοινωνικό χώρο Αντίβαρο ήταν ανάσα και παρηγοριά η μεγάλη συμμετοχή, δεκάδων κατοίκων και επισκεπτών, για να οργανωθεί η βοήθεια στους ανθρώπους της Αμανής, κι ενώ η φωτιά δεν είχε ακόμα σβήσει.
Η κοινή διαπίστωση, και η ενημέρωση που είχαν όσοι/ες ανέβηκαν στην Αμανή, ήταν ότι η βασική ανάγκη είναι για αποκατάσταση παροχής ρεύματος και νερού στην περιοχή - κάτι που αναγκαστικά είναι υπόθεση των αρμόδιων φορέων.
Στη συνέλευση συμφώνησαν ότι στην παρούσα φάση μπορούν να βοηθήσουν με όσες δυνάμεις έχουν στις επί μέρους τρέχουσες και πιεστικές ανάγκες.
Έτσι, καταγράψανε διαθεσιμότητες για να πηγαίνουν στα βόρεια όταν χρειάζεται συγκεκριμένη βοήθεια αλλά και για βοήθεια με δουλειές που πρέπει να γίνουν στη Χώρα (αγορά υλικών κ.λπ.). Ήδη κάποιοι/ες είναι στην περιοχή.
Όπως τονίστηκε «είμαστε σε συνεχή επικοινωνία με κατοίκους της Βολισσού και των χωριών για να βοηθήσουμε σε ό,τι μπορούμε. Γιατί το μόνο που έχουμε είναι ο ένας την άλλη». Ο ένας τον άλλον!
Του Δημήτρη Φρεζούλη
