Να 'μαστε λοιπόν και στη Μεγάλη Πέμπτη που δεν είναι αφιερωμένη μόνο στην εκκλησία, αλλά και στην προετοιμασία για το Πάσχα. Μια προετοιμασία που είναι διαφορετική σήμερα από χτες, αλλά που δεν παύει να σηματοδοτεί και την αναμονή της Ανάστασης. Σήμερα, σε αντίθεση με το χτες, κάποιες δουλειές γίνονται όποτε βολεύει τις νοικοκυρές. Πιο παλιά όμως τηρούνταν με θρησκευτική ευλάβεια…
Σαν σήμερα λοιπόν ήταν μια πολύ δύσκολη μέρα για τη νοικοκυρά, που έπρεπε να κάνει πολλά. Ζυμωνόταν τα εφτάζυμα με σιταρένιο, παρακαλώ, αλεύρι και με τη συνδρομή αρκετών μυρωδικών καθώς δεν ήταν απλά ψωμιά. Φτιάχνονταν τα τσουρέκια που σου έσπαγαν τα ρουθούνια, αλλά ήταν απαγορευμένος καρπός μέχρι το βράδυ της Ανάστασης. Βάφονταν και τα κόκκινα αβγά. Και ακόμα, ζυμώνονταν και τα κουλουράκια της αμμωνίας. Και βέβαια, από το πρωί μέχρι το βράδυ, οι φούρνοι της γειτονιάς έκαιγαν ασταμάτητα.
Μάλιστα, σε κάποιους από αυτούς, οι γειτόνισσες περίμεναν στην ουρά για να βάλουν μέσα τα ταψιά τους. Όσες τουλάχιστον δεν είχαν δικό τους φούρνο στην αυλή τους. Και, όπως καταλαβαίνετε, η ατμόσφαιρα ήταν όμορφη και χαρούμενη άσχετα ότι ήταν Μεγάλη Πέμπτη…
Και βέβαια στο τσουκάλι, σαν σήμερα, έμπαιναν φακές, ενώ στην πρωινή λειτουργία κοινωνούσαν και τα μωρά και τα παιδάκια. Και καθώς ήταν και μεγάλη η ακολουθία, τα μωρά προπάντων, λωλαίνονταν από την πείνα. Και στην εκκλησία ακουγόταν μια περίεργη «χορωδία» από τα κλαψουρίσματά τους…
Και το βράδυ αφιερωμένο στην εκκλησία… Με την αναμονή του Εσταυρωμένου και του «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου…». Και τα δώδεκα ευαγγέλια με ολόκληρο το ιστορικό των παθών. Μια όμορφη και κατανυκτική ακολουθία που μας συγκινούσε και εξακολουθεί να μας συγκινεί. Και του χρόνου να είμαστε καλά!
Του Δημήτρη Φρεζούλη
