Μια διαφορετική εικόνα του δημοτικού Κήπου κατέγραψε σήμερα η τηλεόραση της “Α”, σ’ ένα χώρο που πριν από έξι μήνες είχε μετατραπεί σε καταυλισμό προσφύγων, σήμερα, με τους πρόσφυγες να είναι διασκορπισμένοι αλλού, με τις ελλείψεις του χώρου, όσον αφορά τον εξωραϊσμό και τη συντήρησή του να είναι εμφανείς, κάπου εκεί υπήρχε μια ζωντανή γωνιά, που δεν ήταν άλλη από την παιδική του χαρά.
Στους χώρους της βρήκαν την ανεμελιά αρκετά προσφυγόπουλα, που έτρεξαν, έπαιξαν με τα παιχνίδια, χάρηκαν ακόμα και με τα σκυλάκια που έβγαζαν βόλτα εκεί οι ιδιοκτήτες τους, ενώ λίγο πιο πέρα, γονείς, ίσως και παππούδες τους, οι δικοί τους άνθρωποι εν ολίγοις… λιάζονταν, όχι έτσι όπως ήθελε να το λέει η κα Τασία, αλλά σαν μια ανάπαυλα, στο δύσκολο ταξίδι που τους περιμένει.
Προς τα πού… παραμένει ακόμα ζητούμενο.
