«Ριγμένη» η γυναίκα

Σάβ, 24/07/2021 - 10:42

Το τι ακούσαμε, διαβάσαμε και είδαμε τις τελευταίες ημέρες με τη δολοφονία των δύο κοριτσιών αλλά και με βιασμούς ήταν το κάτι άλλο… Τηλεοράσεις, εφημερίδες, ραδιόφωνα μέσα κοινωνικής δικτύωσης «γέμισαν» από απόψεις, από γνώμες, από προτάσεις. Και η λέξη γυναικοκτονία έγινε συνάρτηση της καθημερινότητάς μας… Χορτάσαμε για να μην πω μπαφιάσαμε, καθώς διανύουμε και καλοκαίρι και οι ουσιώδεις ειδήσεις είναι λίγες…

Και, βέβαια, όλοι επικεντρώθηκαν στο ερώτημα «τι ή τις πταίει»… Δεν προτίθεμαι να κάνω αναλύσεις, αλλά εκείνο που έχω να καταθέσω είναι ότι η «πατριαρχία» κυριαρχεί. Το αρσενικό πρώτο και το θηλυκό όχι δεύτερο αλλά τελευταίο και καταϊδρωμένο, παρά τις όποιες προσπάθειες έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια. Και με αυτό το σκεπτικό μεγαλώνουν και τα περισσότερα παιδιά…

Θα αναφέρω ένα μικρό παράδειγμα. Θα το έχετε προσέξει και ίσως και εσείς κάνατε το ίδιο. Στα παιδιά που γεννιούνται ποια ονόματα δίνονται; Εκείνα των γονιών του άντρα και, αν είναι τρία, μπορεί να ξεκλέψει κανένα και η γυναίκα. Μόνο αν είναι δυο αγόρια μοιράζονται. Σε διαφορετική περίπτωση όλα ανήκουν στο ισχυρό, λεγόμενο, φύλο. Η γυναίκα «κουβαλά» εννέα μήνες το έμβρυο και ταλαιπωρείται, η γυναίκα κοιλοπονάει, η γυναίκα υποφέρει στη γέννα, η γυναίκα έχει την πρώτη φροντίδα, αρχικά τουλάχιστον, στο μεγάλωμα του παιδιού, και όμως είναι  «πεταμένη» ως άχρηστο αντικείμενο. Και είναι καλή μόνο για αναπαραγωγή… Και δεν δικαιούται να δώσει κανένα όνομα στο παιδί της!

Έτσι εξ απαλών ονύχων τα παιδιά μεγαλώνουν με αυτή τη νοοτροπία. Και όταν παραμεγαλώσουν ακολουθούν τα ίδια χνάρια. Που δε φτάνουν βέβαια σε ακραίες καταστάσεις αλλά είναι ενδεικτικά τα βήματα που ακολουθούν…

Προσωπικά κανένα από τα εγγόνια μου δεν φέρουν το όνομά μου. Και «κάτι τρέχει στα γύφτικα»!  

Του Δημήτρη Φρεζούλη

Σχετικά Άρθρα