Αγαπητή «ΑΛΗΘΕΙΑ»,
Επιστρέφοντας από τις διακοπές μου στην αγαπημένη μας Χίο, και προσπαθώντας να βάλω μια τάξη στο… «χαρτοβασίλειο»(!!!) που με περίμενε[1], βρήκα μεταξύ των άλλων και ένα φύλλο σου με ημερομηνία 11 Αυγούστου 2025 (ημέρα Δευτέρα) όπου σε κύριο άρθρο σου με τίτλο «Αφημένο στην τύχη του το Δημοτικό της Ερυθιανής», περιγράφεται το χάλι και η εγκατάλειψη του εν λόγω σχολείου!... Θα μου επιτρέψεις λοιπόν να υπερθεματίσω με (σε) ό,τι γράφει, διότι ο πατέρας μου ήταν «Παναγούσης», εγώ για κάποιους λόγους φοίτησα στην Ε΄ Τάξη του Δημοτικού εκεί, και γιατί τέλος πάντων βλέπω (μαθαίνω) ότι η ιστορία συνεχίζεται, κι αυτό δεν περιποιεί τιμή σε κανέναν Βρονταδούση.
Εγώ, αγαπητή «ΑΛΗΘΕΙΑ», γεννήθηκα στην Ενορία του Αγίου Νικολάου όπου ο πατέρας μου έκτισε το δικό του (μας) σπίτι και τελείωσα το Γ΄ Δημοτικού του Αγίου Μάρκου. Δεν παύω όμως, τιμώντας έστω τη μνήμη του, να ενδιαφέρομαι και για το Β΄ Δημοτικό Σχολείο το λεγόμενο «της Ερυθιανής», όπως άλλωστε ενδιαφέρομαι και για το σύνολο των προβλημάτων του τόπου καταγωγής μου.
Κλείνοντας το κείμενό μου, επιτρέψτε μου, αφού δώσω τα συγχαρητήριά μου στον συμπατριώτη μου κ. Αντώνη Φαράκλα για την προσφορά του (τις προσφορές του, μάλλον), να κάνω έκκληση στους «προύχοντες» (τους ανθρώπους δηλαδή που κυβερνούν τον τόπο μας) να επισπεύσουν τις διαδικασίες, διότι ως γνωστόν ο τόπος μας ερημώνει σιγά-σιγά (νομίζω επειδή γνωρίζω προσωπικά ότι υπάρχουν ευαίσθητα άτομα μεταξύ των «προυχόντων» - Κύριε Περιφερειάρχα και Κύριε Δήμαρχε, με ακούτε;)!...
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.
Με εκτίμηση,
*Αναστ. Ι. Τριπολίτης
Ιατρός και πρώην μαθητής των σχολείων του Βροντάδου
Υ.Γ.: Το πιο πάνω κείμενο, το αφιερώνω στη μνήμη του πατέρα μου, ο οποίος μετά τη συνταξιοδότησή του ως Πλοίαρχος του Εμπορικού Ναυτικού, υπηρέτησε ως Επίτροπος στο παγκάρι της Παναγιάς της Ερυθιανής επί σειρά ετών!... Ας είναι λοιπόν αιωνία η μνήμη όλων όσων ενδιαφέρθηκαν (και ενδιαφέρονται) για τον τόπο τους!...