Άντεξε 20 χρόνια αλλά τα βαρίδια ήταν πολλά. Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Β. Αιγαίου θεωρούμε ότι σήμερα έβαλε τους τίτλους τέλους με τον Καλλιτεχνικό του Διευθυντή, εμφανώς συγκινημένο, να κλείνει την... πόρτα. Ο Γιάννης Ζαφείρης έκανε σήμερα τον απολογισμό της 5χρονης θητείας του, με τον τελευταίο χρόνο να είναι διαφορετικός, με την έννοια ότι οι ελπίδες που είχε για τη νέα δημοτική αρχή εξανεμίστηκαν. “Ο Πολιτισμός για τη δημοτική αρχή είναι μίασμα”. Αυτή είναι μια χαρακτηριστική φράση του που τα λέει όλα, αφού σήμερα το ΔΗΠΕΘΕ είναι πλέον χωρίς εργαζόμενους -απορροφήθηκαν κάποιοι στον Δήμο- χωρίς δημοτική επιχορήγηση και χρέη τουλάχιστον 350.000 ευρώ, ποσό απαγορευτικό προφανώς για να σέρνεται από χρονιά σε χρονιά. Βέβαια, σύμφωνα με τον Γιάννη Ζαφείρη, τα χρέη αυτά δεν θα τα γλυτώσει ο Δήμος με το κλείσιμο του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ., αλλά σύμφωνα με τον ίδιο υπάρχει και η λογική του Αντιδημάρχου, Δ. Καράλη, επιτέλους ας πληρώσουμε αυτά να μην φορτωνόμαστε και με νέα χρέη. Ο Γιάννης Ζαφείρης βεβαίωσε ότι δεν τον ενδιαφέρει η συνέχεια, αφού επαγγελματικά θα δραστηριοποιηθεί στην Αθήνα, αλλά ευχήθηκε να υπάρξει έστω και την τελευταία στιγμή αλλαγή πλεύσης και να προκηρυχθεί η θέση του Καλλιτεχνικού Διευθυντή. Πάντως ανεξαρτήτου κριτικής και σκέψεων, που ο Γιάννης Ζαφείρης κατέθεσε και γραπτά, το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Β. Αιγαίου είναι σήμερα χωρίς προϋπολογισμό, χωρίς νέο Καλλιτεχνικό Διευθυντή, χωρίς εργαζόμενους, χωρίς στέγη και μόνο με χρέη. Άρα προφανώς, μάλλον ο Γιάννης Ζαφείρης είναι ο τελευταίος που κλείνει την... πόρτα, αν και σύμφωνα με τον ίδιο ενδιαφέρονται να την ανοίξουν η Λέσβος και η Σάμος. Εδώ που τα λέμε μπορεί να έχουν καλύτερη τύχη. Στη φωτογραφία ο Γ. Ζαφείρης δείχνει σχέδια 20ετίας... για θέατρο 150 θέσεων στο υπόγειο του Ομηρέιου, που δεν υλοποιήθηκε ποτέ.
Ολόκληρη η εισήγηση του Γιάννη Ζαφείρη είναι η εξής:
ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΘΗΤΕΙΑΣ ΓΙΑΝΝΗ ΖΑΦΕΙΡΗ
ΔΙΑΨΕΥΣΗ ΤΩΝ ΜΥΘΩΝ ΠΟΥ «ΑΙΩΡΟΥΝΤΑΙ» ΣΚΟΠΙΜΑ ΓΙΑ ΧΡΟΝΙΑ:
ΜΥΘΟΣ 1ος – Ο δημότης Χίου «χρεώνεται» ένα «πολυέξοδο» ΔΗΠΕΘΕ.
Εξετάζοντάς το μόνο οικονομικά, την τελευταία πενταετία το ΔΗΠΕΘΕ παράγει δαπανώντας αποκλειστικά την επιχορήγηση του Υπ. Πο. και όχι χρήματα του Δημότη της Χίου, ενώ τα έσοδα λαμβάνει ο φορέας, δηλαδή ο Δήμος Χίου. Οι ετήσιες καταβολές του Δήμου Χίου περιορίζονται στις αμιγείς υποχρεώσεις του ΔΗΠΕΘΕ, ήτοι τα πάγια ανελαστικά έξοδα και τις μισθοδοσίες των δημοτικών εργαζομένων του (ακόμη και τώρα που μετακινήθηκαν αλλού).
Στην άποψη λοιπόν που εξέφρασε δια τηλεοράσεως η Χιώτισσα συνάδελφός μου κα Μανέ, ότι «το ΔΗΠΕΘΕ δε βγήκε προς τα έξω», αντιτάσσομαι, όχι μόνο γιατί το ΔΗΠΕΘΕ είχε ανέξοδη σθεναρή παρουσία μέσα από συνεργασίες με άλλους φορείς πέραν των ορίων της Χίου, αλλά γιατί εις βάρος την επιθυμίας* μου, περιόρισα τις δαπάνες αποκλειστικά στο ύψος της επιχορήγησης του Υπουργείου Πολιτισμού, ακριβώς για να μη χρεωθεί ο δημότης της Χίου ούτε ένα ευρώ όσο βρισκόμουν εδώ. Αυτό λοιπόν που η άξια συνάδελφος μου «χρέωσε», είναι το ίδιο ακριβώς για το οποίο εγώ επαίρομαι: Καμία δημιουργία επιπλέον χρεών από δράσεις σε όλη τη διάρκεια της θητείας μου, και παράλληλη κάλυψη παλαιών.
*Στο πρόσφατο παρελθόν το ΔΗΠΕΘΕ Β.Α. πραγματοποίησε μία παραγωγή συνολικού κόστους 200-300 χιλιάδων ευρώ, ενώ ενοικίαζε (!) με καθημερινή ζημιά στο φορέα το θέατρο «ΠΑΛΛΑΣ» των Αθηνών για την παρουσίαση του έργου του!
ΜΥΘΟΣ 2ος Το ΔΗΠΕΘΕ είναι «ασυνεπές» στις υποχρεώσεις του.
Το ΔΗΠΕΘΕ δε λάμβανε χρόνια τώρα από το Δήμο Χίου τα ποσά που υποχρεούνταν να καταβάλλει ο τελευταίος για τις λειτουργικές δαπάνες (καν τις μισθοδοσίες των εργαζομένων του), ενώ οι διοικήσεις του δε μεριμνούσαν για την κάλυψη ακόμη και των ασφαλιστικών ταμείων των εργαζομένων, όπως το ΤΣΜΕΔΕ (επί μια τετραετία). Την ίδια ώρα όμως δήλωναν στην επίτροπο του ελεγκτικού συνεδρίου τη «δαπάνη» του απλήρωτου ΤΣΜΕΔΕ για την εκταμίευση ποσών! Αυτές και άλλες τακτικές κακοδιοίκησης, ήταν άλλωστε και ο λόγος που βρέθηκα σε έντονη διαμάχη με την προηγούμενη δημοτική αρχή για ζητήματα που έχει πλέον επιληφθεί η δικαιοσύνη (κατ’ εμέ θα πρέπει να γίνει έλεγχος από το Ελεγκτικό συνέδριο και καταλογισμός στις εκάστοτε Διοικήσεις).
ΜΥΘΟΣ 3ος Η νέα Δημοτική αρχή «εξοικονομεί».
1) Ψευδές. Στην πραγματικότητα μετακινήθηκαν οι δύο εξειδικευμένοι τεχνικοί σε άλλες υπηρεσίες, με την υπόσχεση ότι κατά την παραγωγική διαδικασία του ΔΗΠΕΘΕ θα επιστρέφουν στην υπηρεσία τους. Αυτό δεν τηρείται, με αποτέλεσμα να χρησιμοποιούνται εξωτερικοί συνεργάτες με επιπλέον έξοδα που χρεώνουν το Δήμο Χίου (οι περισσότεροι εξ’ αυτών απλήρωτοι, σήμερα διεκδικούν πλέον και αποζημιώσεις). Η μετακίνηση των μονίμων εργαζομένων παρουσιάστηκε ως «εξοικονόμηση» για την επιχείρηση, πράγμα ψευδές διότι μεταφέρθηκε μεν σε άλλη υπηρεσία η μισθοδοσία τους, αλλά παραμένει ως δαπάνη στο Δήμο Χίου δημιουργώντας λειτουργικό πρόβλημα στο ΔΗΠΕΘΕ.
2) Ο αντιπρόεδρος κ. Ξηνταριανός εξεδήλωσε την πρόθεσή του να αφαιρεθεί ο τίτλος «περιφερειακό» από το ΔΗΠΕΘΕ (!). Όμως, η έξοδος από το δίκτυο των ΔΗΠΕΘΕ σημαίνει και την απώλεια της όποιας επιχορήγησης από το Υπ. Πο., χρημάτων που διακινούνται αποκλειστικά στην τοπική αγορά! Λύση της επιχείρησης σημαίνει και εξόφληση των χρεών που οι διοικήσεις και οι δημοτικές αρχές της προκάλεσαν. Σε μια τέτοια περίπτωση εξήγησα στο Δ.Σ. ότι θα πρέπει να εξοφληθούν τα χρέη στο σύνολό τους (350.000e). Παρόλα αυτά η απάντηση που έλαβα από τον αντιδήμαρχο κ. Καράλη ήταν: «Τουλάχιστον δε θα πληρώνουμε κάθε χρόνο το ΔΗΠΕΘΕ» (άρα το θέατρο προφανώς και εμφανώς, αποτελεί «μίασμα» για τη Δημοτική αρχή).
3) Αν πράγματι ως σκοπό είχε η Δημοτική αρχή την εξοικονόμηση χρημάτων, γιατί αγνοήθηκε η πρόταση συστέγασης του ΔΗΠΕΘΕ στο Ομήρειο; Η συστέγαση θα έπαυε την απαξίωση του ΔΗΠΕΘΕ, εφόσον θα αποκτούσε στο υπόγειο του Ομηρείου αίθουσα παραστάσεων 120 θεατών (υπάρχουν έτοιμες μελέτες). Η συστέγαση θα σήμαινε κοινό ρεύμα, κοινή χρήση εργαζομένων που θα κάλυπταν και τις ανάγκες του Ομηρείου, θα απελευθερώνονταν το κτίριο της οδού Λάδης κλπ. Η σύμπραξη με το Ομήρειο θα απέδιδε σε παραγωγή βοηθώντας και το Ομήρειο, εξαλείφοντας σημαντικό μέρος των δαπανών του τελευταίου για φιλοξενίες. Και ενώ άλλοι δήμοι στηρίζονται πάνω στα Δη.Πε.Θε. τους ως παραγωγικοί φορείς για την προβολή του τόπου τους, εδώ συναντάμε το φαινόμενο μια επιχείρηση να ζημιώνει αποκλειστικά την άλλη. Υπάρχουν δήμοι που δεν έχουν ΔΗΠΕΘΕ, και δαπανούν κάθε χρόνο υψηλά ποσά για να τα φιλοξενούν στον τόπο τους για μία μόνο παράσταση, όπως ο Δήμος Συκεών.
ΔΗΠΕΘΕ Β.A. - Το πλέον απαξιωμένο ΔΗΠΕΘΕ της χώρας και η πρόταση στο ΥΠ.ΠΟ για τη μετατροπή του σε ΕΘ.ΠΕ.ΘΕ.
Η σκοπούμενη απαξίωση και η έλλειψη σεβασμού σε ένα φορέα που μόνο προσφέρει και δε χρεώνει το δημότη, με οδήγησε τον Απρίλιο του 2015 στο Υπ. Πο. για κατάθεση εισήγησης μετατροπής των έξι από τα δεκαπέντε προβληματικά ΔΗΠΕΘΕ σε μικρά Εθνικά Περιφερειακά Θέατρα, των οποίων τη λειτουργία θα αναλάμβανε εξ’ ολοκλήρου το Υπ. Πο. (υιοθέτηση λειτουργικού μοντέλου του «Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος» για την αποδέσμευση των ΔΗΠΕΘΕ από τα αδιάφορα έως καταστροφικά χέρια κάποιων αυτοδιοικήσεων). Αν και κοινή διαπίστωση είναι ότι το ΔΗΠΕΘΕ Β.Α. βρίσκεται μακράν στη χειρότερη μοίρα έναντι των υπολοίπων δεκαπέντε (γεγονός που δε μας τιμά), λόγω της τελευταίας αντιμετώπισής του από το Δήμο Χίου διαρρέονται κεντρικά οι σκέψεις μεταφοράς της έδρας του στη Μυτιλήνη, ή τη Σάμο (και αν αυτό μας καθιστά επισήμως ανίκανους να συντηρήσουμε το θέατρό μας, τουλάχιστον γεννά την ελπίδα μιας καλύτερης ίσως τύχης του).
Αν δε μπορούμε να συνεννοηθούμε για τα αυτονόητα, δηλαδή την κατανόηση της προσφοράς του πολιτισμού και το σεβασμό των δημοτών στην επιθυμία τους να τον βιώνουν ανεμπόδιστα, τότε το χάσμα μεταξύ πολιτισμού και αισχύνης δε μπορεί να γεφυρωθεί με διπλωματία, για αυτό και αναγκάζομαι να μιλώ ανοιχτά και σε αυτούς τους τόνους. Ωστόσο, επιθυμώ να σας βεβαιώσω ότι πριν τη σημερινή συνάντησή μας, εξήντλησα κάθε άλλο θεσμικό τρόπο (υπάρχει πλήθος σχετικών εισηγήσεων και πρακτικών από Δ.Σ.).
ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΘΗΤΕΙΑΣ ΓΙΑΝΝΗ ΖΑΦΕΙΡΗ
- Δημιουργία 15 θεατρικών παραγωγών κλασικού κυρίως ρεπερτορίου, με σημαντικές τις περιπτώσεις αριστουργημάτων της παγκόσμιας δραματουργίας που χιλιάδες Χιώτες τίμησαν με το παραπάνω (έργα των: Ζ. Ζενέ, Α. Τσέχωφ, Τ. Ουίλιαμς, Φ. Γ. Λόρκα, Χ. Μαγιόργκα, Αριστοφάνη, Πλάτωνα, κ.α.)
- Δημιουργία ιστοσελίδας με τις παραγωγές της 20τούς λειτουργίας του ΔΗΠΕΘΕ – Με 2000 φωτογραφίες των 80 συνολικά παραγωγών. Μια σπουδαία δουλειά με σπάνιο αρχειακό υλικό που τιμά την παρουσία στο θέατρο δεκάδων σημαντικών καλλιτεχνών, όπως τις συνεργασίες του Νίκου Γιαλούρη, την εργασία του Κωνσταντίνου Μάριου, του Αδαμάντιου Λεμού, του Γιώργη Κρόκου κ.α. (δε λειτουργεί για 80e!).
- Αποτροπή κλεισίματος του ΔΗΠΕΘΕ το 2012 από την προηγούμενη δημοτική αρχή, με την «Έκκληση αρωγής», την υποστήριξη στο ΔΗΠΕΘΕ από το σύνολο των θεατρικών φορέων της χώρας & τη συλλογή 2.500 υπογραφών δημοτών της Χίου (Ενδεικτικά για την κινητοποίηση τότε: «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ», «IN.GR»).
- Δημιουργία εργαστηρίων. Συνολική συμμετοχή 270 σπουδαστών στα εργαστήρια σε μια πενταετία και δημιουργία μόνιμου πυρήνα 50 ατόμων που συνδράμουν ανιδιοτελώς σε κάθε δράση του Δη.Πε.Θε.
- Από παραστάσεις των εργαστηρίων συγκεντρώθηκαν και διενεμήθησαν -μόνο την τελευταία τριετία- επτά τόνοι τρόφιμα και φάρμακα σε ευπαθείς ομάδες. Παγιώσαμε την υποστήριξη ευπαθών ομάδων και ασθενών, με τρόφιμα, φάρμακα και ελεύθερη είσοδο.
- Παραγωγές χαμηλότερου κατά 80% κόστους σε σχέση με τις εποχές πριν το 2010.
- Επιβολή στους συνεργάτες των Αθηνών να διαμένουν στη Χίο στηρίζοντας έτσι την τοπική αγορά
- Προγράμματα θεατρικής εκπαίδευσης σε μαθητές και καθηγητές
- Διαρκής υλικοτεχνική και εργατική συνεισφορά σε περισσότερα από 40 σχολεία συνολικά και 30 φορείς/συλλόγους του τόπου
ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΟΥ ΦΟΡΕΑ & ΛΟΙΠΕΣ ΑΗΘΕΙΣ ΤΑΚΤΙΚΕΣ
- 1. Με εξαίρεση την προσπάθεια του Σταμάτη Κάρμαντζη, η Π.Β.Α. μονίμως αδιάφορη, ουδέποτε συνέβαλλε οικονομικά καν ως εταίρος του ΔΗΠΕΘΕ, ούτε στην εισήγησή μου περί πενιχρής βοήθειας ανταποδοτικού χαρακτήρα (την κάλυψη λιγοστών εξόδων παρουσίασης έργου σε νησί του Β. Αιγαίου) . Αδίκησε το φορέα από χρήματα που ήταν να λάβει από ευρωπαϊκό πρόγραμμα ύψους 30.000 euro. Αποκορύφωμα της προβληματικής στάσης της Π.Β.Α., η φετινή περίπτωση της απαράδεκτης καθυστέρησης υπογραφής της Πρ. Συμβάσεως, που προκάλεσε οικονομική ζημιά (μείωση επιχορήγησης του Υπ. Πο), έχοντας το Δήμο Χίου όχι μόνο να μη ζητά ευθύνες, αλλά να μεγεθύνει το πρόβλημα με την αδικαιολόγητη μείωση και της δικής του επιχορήγησης (Ο Δήμος Χίου επικαλέστηκε την απαράδεκτη μείωση της επιχορήγησης του Υπ. Πο. δηλώνοντας παραπλανητικά και άκυρα ότι «άρα» πρέπει να μειώσει και ο ίδιος τη δική του (!), δίνοντας έτσι τη χαριστική βολή. Η εντονότατη δυσαρέσκειά μου προς το δήμαρχο, τον ανάγκασε να «θυμηθεί» ότι είχε σκοπό να μεταφέρει το ποσό της μείωσης …σε άλλο κωδικό!).
- 2. Χαμένη ευκαιρία της αποκεντρωμένης διοίκησης που προσφέρθηκε να χρηματοδοτήσει την παρουσία του ΔΗΠΕΘΕ σε Μυτιλήνη, φέτος το καλοκαίρι. Ο Δήμος Χίου δε διέθεσε 3.000ευρώ, για να λάβει 4000 μετά από δύο μήνες!
- 3. Δεν έχει εγκριθεί το επιχειρησιακό πρόγραμμα δράσης για το 2016, ούτε και ο προϋπολογισμός της επιχείρησης παρά τις από τριμήνου έγγραφες παρακλήσεις μου.
- 4. Παρατύπως δεν εγκρίνονται εσωτερικοί κανονισμοί λειτουργίας, παρά τις επίμονες επισημάνσεις μου 12 μήνες.
- 5. Δεν προκηρύσσεται η θέση για νέο καλλιτεχνικό Διευθυντή, καθιστώντας το ήδη απαξιωμένο ΔΗΠΕΘΕ, πλέον μόνο έναν τίτλο.
- 6. Μη εκτέλεση προτάσεως για δωρεάν διαμόρφωση από εθελοντές, σπουδαστές και φίλους, αίθουσας παραστάσεων στο χώρο που έταξε ο δήμαρχος Χίου προ ενός έτους. Η πρόταση συμπεριλαμβάνει λειτουργικό σχέδιο αυτοδιαχείρισης που θα μπορούσε να καλύψει τα έξοδά του χώρου.
- 7. Πραγματοποιούνται παράτυπα Διοικητικά Συμβούλια υπό μορφή «δια περιφοράς» και διαρκείς μειώσεις των επιχορηγήσεων του Δήμου οι οποίες καθιστούν αδύνατη την εξόφληση των υποχρεώσεών του και προκαλούν οργή σε δεκάδες συνεργάτες και μικροεπαγγελματίες του νησιού. Η κατάσταση αυτή με αναγκάζει να διανέμω βεβαιώσεις για τις υπηρεσίες τους, σε όσους το ζητούν, για να προβούν σε καταγγελίες κατά της επιχείρησης.
- 8. Παράτυπη και αδικαιολόγητη παρέμβαση με τα του ΔΗΠΕΘΕ μη σχετικής με το αντικείμενο «ειδικής συμβούλου» του Δημάρχου με ιδιαίτερα προβληματική συμπεριφορά που έχει καταγγελθεί πολλαπλώς, καθώς και ανάμιξη εργαζομένων του δήμου από άσχετες υπηρεσίες, που έχουν ως αποτέλεσμα τη διαρκή πρόκληση νέων κωλυμάτων (Η προβληματική συμπεριφορά της πρώτης, συνίσταται στην ανήθικη μεταφορά των ευθυνών σε εργαζόμενους της υπηρεσίας).
- 9. Παύση λειτουργίας θεατρικών εργαστηρίων και κάθε άλλης δράσης, με την παράλληλη διάλυση της ενεργού θεατρικής ομάδας των αποφοίτων των εργαστηρίων του ΔΗΠΕΘΕ. Να σημειωθεί ότι η θεατρική αυτή ομάδα διαρκώς και ανιδιοτελώς προσφέρει σε κάθε δράση του φορέα, παρέχει σημαντική κοινωνική προσφορά, ενώ αν και απαξιωμένη από τη διοίκηση, οι εκδηλώσεις της εκτιμώνται και χρηματοδοτούνται από διευθύνσεις κρατικών φορέων της Αθήνας, όπως συνέβη πρόσφατα με την εκδήλωση για την παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών.
10. Οφειλές προηγούμενης αρχής ύψους 350.000 (δηλαδή τα χρέη του ΔΗΠΕΘΕ!). Οι οφειλές δεν αναγνωρίζονται από τη νέα αρχή (παρά τη γνωμάτευση της προηγούμενης νομικής συμβούλου του Δήμου Χίου).
11. Κακοδιοίκηση προηγούμενης δημοτικής αρχής (μη πληρωμή του ΤΣΜΕΔΕ κ.α.), χρέος που η νέα δημοτική αρχή επικαλείται ως «αδυναμία» για τη συνέχεια λειτουργίας του ΔΗΠΕΘΕ!
12. Αδιαφορία για ένταξη σε Ευρωπαϊκό πρόγραμμα χρηματοδότησης νέου τεχνικού εξοπλισμού στο νέο χώρο, για πρόταση φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους Αιγαίου ανέξοδα, καλλιτεχνικές παρεμβάσεις & συνεχείς επιβλαβείς τροποποιήσεις του επιχειρησιακού προγράμματος.
13. Έκθεση της επιχείρησης σε συγγραφείς, βραβευθέντες διαγωνισμού και εταιρείες πνευματικών δικαιωμάτων με το πρόσχημα των «διοικητικών παραλείψεων» για τις οποίες δε δίδεται λύση.
14. Απλήρωτη ιστοσελίδα επί 3 μήνες κόστους 80 euro, άρνηση αγοράς ακόμη και μελανιού εκτυπωτή της επιχείρησης επί 6 μήνες και τέλος άρνηση διάθεσης καθαριστή για το χώρο του ΔΗΠΕΘΕ επί 15 μήνες με αποτέλεσμα την εμφάνιση τρωκτικών (υπάρχει πλήθος σχετικών εγγράφων τα οποία επιδεικτικότατα δεν ελήφθησαν υπόψη. Η ανενεργή ιστοσελίδα του ΔΗΠΕΘΕ: www.dipetheba.gr).
ΣΦΑΛΜΑΤΑ Γ. ΖΑΦΕΙΡΗ
Δεν κατόρθωσα παρά τις διαρκείς πιέσεις να αποκτήσει στέγη το ΔΗΠΕΘΕ, αναζητώντας ακόμη και τη χαμένη περιουσία του φορέα, όταν το 1996 για τη δημιουργία αίθουσας το ΔΗΠΕΘΕ Β.Α. «προικίστηκε» από το Υπ. Πο. με 48 εκατομμύρια δραχμές (τα χρήματα αυτά ως δια μαγείας «εξαφανίστηκαν» τότε, καθώς «ως δια μαγείας» πριν λίγα χρόνια χάθηκε και το παραχωρηθέν στο ΔΗΠΕΘΕ Β.Α. οικόπεδο στην περιοχή της σημερινής ιχθυόσκαλας, από το οποίο θα μπορούσε η επιχείρηση να έχει έσοδα, ή να δημιουργήσει χώρο εκδηλώσεων).
Ως προς την προηγούμενη δημοτική αρχή, επικαλούμενος το φιλότιμο κάποιων αιρετών και προκειμένου να μη δοθεί δημόσια έκταση σε δεδομένες παρατυπίες, επέλεξα την υπηρεσιακή επίλυση των ζητημάτων, και όχι την άμεση ενημέρωση της δικαιοσύνης, στην οποίαν ασφαλώς και απευθύνθηκα εν τέλει. Συσσωρεύτηκαν όμως πολλές οικονομικές υποχρεώσεις εκ μέρους της δημοτικής αρχής Λαμπρινούδη, όπως ένα δάνειο που δεν εξυπηρετούνταν, μισθοδοσίες, ασφαλιστικά ταμεία κ.α. Ζητήματα για τα οποία η νέα δημοτική αρχή όχι μόνο δεν αναζητά λύση, αλλά τα επικαλείται σήμερα ως «βάρος», και, εις βάρος της επιχείρησης!
Ως προς τη νέα δημοτική αρχή, αν και είχα σοβαρές επιφυλάξεις εξ αρχής, πίστεψα αφελώς (όπως και οι συνεργάτες μου), ότι τα «νέα μυαλά» θα πρέσβευαν πραγματικά το «καινούριο» που διατείνονταν. Ο ίδιος ο δήμαρχος φρόντισε να το συντηρήσει αυτό, μέσα από σχέδια και ιδέες που ανταλλάσσαμε. Τον εμπιστεύτηκα, όμως το μέγιστο λάθος ήταν ότι θεώρησα δεδομένη τη εντιμότητα των λεγομένων μας. Έτσι, μετέφερα σε Χιώτες και ξένους επαγγελματίες ότι σύντομα θα εξοφληθούν, λειτουργώντας -λανθασμένα τελικώς- ως σάκος του μποξ επί μήνες ανάμεσα στους αγανακτισμένους και στο δήμο Χίου. Άλλες φορές πάλι για να μην εκτεθεί το θέατρο από την ακύρωση αναγγελθεισών δράσεων επειδή δεν τηρούνταν η χρηματοοικονομική ροή ή λόγω διοικητικών κωλυμάτων, χρηματοδοτούσα με το μισθό μου δαπάνες παραγωγών που ένας σώφρων δε θα ξεκινούσε καν. Αυτό όχι γιατί ποτέ δε μου επεστράφησαν τα ποσά αυτά (που δεν επεστράφησαν), αλλά γιατί η ασυνέπεια στους εργαζόμενους συνεχίζεται έως και σήμερα (εννέα μήνες μετά), δημιουργώντας μου σοβαρές ενοχές απέναντί τους για κάτι που αρχικώς θεώρησα ότι ήταν σωστό για το φορέα και τη δουλειά τους. Τέλος, χρεώνω στον εαυτό μου την επί πέντε μήνες καθυστερημένη αντίδρασή μου σε όσα στραβά διαπίστωνα, όταν πλέον τον Απρίλη 2015 κατήγγειλα όσα συμβαίνουν στο Υπ. Πο. καταθέτοντας την εισήγηση για μετατροπή του ΔΗΠΕΘΕ σε ΕΘ.ΠΕ.ΘΕ. που ως σκοπό είχε την αποδέσμευση του φορέα από τα χέρια ενός Δήμου που δεν ενδιαφέρεται για το φορέα του.
Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΗ
Αποδεσμευμένος πλέον από το θεσμικό μου ρόλο, επιτρέψτε μου να επισημάνω κάποιες διαπιστώσεις για το νησί μας: Δε μου αρέσει που δημότες βρίσκουν πόρτες κλειστές και ώτα σφραγισμένα. Ούτε μου αρέσει να ακούω ότι κάποιες δημοτικές υπηρεσίες βρίσκονται σχεδόν σε αποσύνθεση. Δε μου αρέσει να ακούω ότι φόβος και ατολμία κυριεύει το Δήμο Χίου προκαλώντας δυσλειτουργία που καμουφλάρεται πίσω από φανταστικούς «υπαίτιους». Δε μου αρέσει να συναντώ στο δρόμο αιρετούς που παραιτούνται γιατί δεν τους επιτρέπουν να προσφέρουν ανιδιοτελώς στον τόπο μας. Δε μου αρέσει να συναντώ καθημερινά συμβασιούχους, καθαρίστριες σχολείων και απλήρωτους επαγγελματίες που καταφεύγουν στη δικαιοσύνη ή ακόμη και στο μητροπολίτη. Ούτε μου αρέσει να ακούω για δομές που αποσυντίθενται, για πλήθος δημοτών και υπαλλήλων που αντιμετωπίζουν μια ανεξήγητη αλαζονική στάση. Κουράζομαι να ακούω Χιώτες πολίτες να ισχυρίζονται ότι η προηγούμενη δημοτική αρχή, την οποία τιμώρησαν στις εκλογές, εξυπηρετούσε καλύτερα το δημότη. Δε μου επιτρέπεται να δώσω συμβουλή σε κανέναν, όμως ως δημότες ας μη μιλάμε μόνον μεταξύ μας, δεν ωφελεί. Ο δημόσιος λόγος και η κριτική του δημότη δεν τον καθιστά αντιπολιτευόμενο, αλλά βοηθά ένα δήμαρχο να διορθώσει την πολιτική του και την τυχόν λανθασμένη απέναντι στο δημότη στάση του, ώστε να γίνει χρησιμότερος για τον τόπο του, άρα για τον ίδιο το δημότη, για εμάς.
Θα πει κάποιος, ότι η συνεργασία με εκείνους που θαρρούν ότι μπορεί να τα γνωρίζουν όλα είναι ιδιαίτερα ψυχοφθόρα και ενίοτε καταντά ουτοπική. Εμείς όμως είμαστε εκείνοι που θα εξηγήσουμε ότι η επαφή με την τοπική κοινωνία, τις ανάγκες της και η μυρωδιά του χνώτου της, είναι απαιτητή από κάθε δημοτική αρχή. Πολιτισμός είναι ο σεβασμός του ενός προς τον άλλον, η κατανόηση, η αλληλεγγύη.
Βεβαίως και ΔΕΝ επιτρέπεται σε μια τοπική αρχή να θυμίζει κακομαθημένο παιδί που δε γνωρίζει, δεν ακούει και κάνει του κεφαλιού του. Βεβαίως και δεν είναι ηθική η μετατόπιση ευθυνών κάθε προβλήματος, στο «κακό» κράτος, στη «νομοθεσία», στη «γραφειοκρατία», στην επίτροπο του ελεγκτικού συνεδρίου που «δεν ξέρει τη δουλειά της», στον «κακό» διοικητικό υπάλληλο, ή στο κλίμα το στραβό που έφαγε ο γάιδαρος, και που για όλα αυτά ποτέ δεν ευθύνεται ο Δήμος! Βεβαίως και θα πρέπει ο δήμος για το κάθε ζήτημα που προκύπτει, να μην αναλώνεται δημιουργώντας άλλα τρία προβλήματα, αλλά να επιλύει το πρώτο. ΟΜΩΣ, την αποκλειστική ευθύνη για τη διόρθωση αυτής της δυσμένειας έχουμε εμείς οι δημότες, γιατί η σιωπή μας χρίζει εξίσου ένοχους. Το μοναδικό εργαλείο για να προχωρήσουμε ένα βήμα παραπέρα, είναι ο καθαρός, άμεσος, δημόσιος λόγος, αλλιώς η σιωπή μας μετατρέπεται σε λανθασμένη οργή που εκδηλώνεται την Κυριακή των εκλογών, …όμως έως τότε θα έχουμε οι ίδιοι συντελέσει στην παγίωση των προβλημάτων του τόπου.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΜΙΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ;
Υπ’ αυτές τις συνθήκες ουδείς θα καταφέρει να συνεννοηθεί, πολύ δε περισσότερο να δημιουργήσει κάτι στο ΔΗΠΕΘΕ, ή και αλλού. Μόνον εφόσον προκύψει η ανάλογη ευαισθησία, η τόλμη και η άμεση πολιτική ωρίμανση της δημοτικής αρχής, μπορούν να προκύψουν και οι προτάσεις εκείνες που θα εναρμονίζονται με την οικονομική πραγματικότητα, για την ορθή λειτουργία του ΔΗΠΕΘΕ Β.Α. και την άνευ παραγωγικού κόστους συνέχειάς του.
Η αυτοδιαχείριση μιας αίθουσας παραστάσεων ή η συστέγαση με το Ομήρειο είναι μια σοβαρή ρεαλιστική πρόταση. Η μη μόνιμη καταβολή μισθοδοσίας στο Διευθυντή, πέραν των μηνών εργασίας του για την εκτέλεση των τριών παραγωγών που ορίζει άλλωστε και η Πρ. Σύμβαση, είναι επίσης μια σοβαρή πρόταση εξοικονόμησης. Αυτά όμως προϋποθέτουν αλλαγή πλεύσης εκ μέρους της πολιτικής του δημάρχου, ο οποίος υποχρεούται να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του, να σεβαστεί συνολικά το φορέα πέρα από προσωπικές ιδεοληψίες, να σεβαστεί τους ανθρώπους που εργάζονται δίχως οφέλη ή τους δημότες εκείνους που η επιβίωσή τους εξαρτάται και από το ΔΗΠΕΘΕ, να σεβαστεί τους δεκάδες σπουδαστές των εργαστηρίων, τους απόφοιτους που επιθυμούν συνέχεια της ενασχόλησής τους και τέλος να σεβαστεί τους χιλιάδες θεατές που στηρίζουν το θέατρο του τόπου τους. Μόνο έτσι ο δήμαρχος καθιστά τον εαυτό του ώριμο, χρήσιμο, συνετό και ικανό να διατηρήσει ζωντανό το ΔΗΠΕΘΕ, την αξία δηλαδή του μοναδικού παραγωγικού φορέα του Βορείου Αιγαίου που εδρεύει στη Χίο και όχι στη Μυτιλήνη.
Σε κάθε άλλη περίπτωση, τη ντροπή της όποιας ανικανότητας, να την επωμιστούν αποκλειστικά εκείνοι που συστηματικά απαξιώνουν, εξαντλούν και διαλύουν κάθε φιλότιμη προσπάθεια.
ΥΠΗΡΞΕ ΠΟΤΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ;
Βρέθηκα απέναντι στον κ. Γιακαλή και στον κ. Γανιάρη (που συγχρονίστηκε με τον πρώτο) όχι μόνο γιατί δε βοήθησαν ποτέ, παρά τις υποσχέσεις και την ηθική τους υποχρέωση, αλλά γιατί τεράστια ευρωπαϊκά κονδύλια για τον πολιτισμό διοχετεύθηκαν κυρίως στη Λέσβο. Ήταν τότε που με κατηγόρησαν ότι τους κατηγορώ, χωρίς να αναφερθούν βεβαίως ποτέ στα ποσά που κατέληξαν τελικώς στη Χίο. Βρίσκομαι απέναντι στην κα Καλογήρου για τη φετινή ζημιά που προκλήθηκε, παρά την προσωπική υπόσχεσή της όταν η ίδια με αναζήτησε προεκλογικά. Βρέθηκα απέναντι στον κ. Λαμπρινούδη για τις απαράδεκτες τακτικές του. Σήμερα βρίσκομαι απέναντι στον κ. Βουρνού για όσα υποσχέθηκε και για εκείνα τελικώς που πράττει (επιφυλασσόμενος και για συνέχεια). Βρέθηκα απέναντι σε όποιον προκαλούσε ζημιά με κάθε τρόπο, όπως βρίσκομαι και εγώ απέναντι στο Χιώτη και στην κρίση του. Όσοι έχουμε θεσμική ιδιότητα, κρινόμαστε για όσα λέμε, κάνουμε και όσα δεν κάνουμε. Για τούτο, για όσα έπραξα ή μη, για όσα λέω ή υπονοώ στο λόγο μου, είμαι με τη σειρά μου έτοιμος να κριθώ ή και να τα αποδείξω, αν χρειαστεί.
Και, αν με ρωτήσετε αν ποτέ γνώρισα αιρετούς που δε στάθηκαν εμπόδιο, θυμάμαι τις φιλότιμες προσπάθειες των Παντελή Κρίκη, Μαρίας Βαλανιδά και Αντώνη Λάρδα ως πρόεδροι του ΔΗΠΕΘΕ Β.Α., του δημάρχου Πέτρου Παντελάρα και τέλος του διδύμου Γιάννη Μπουμπάρη ως δημάρχου και Γιάννη Ζαφείρη (ιατρού) ως προέδρου δημοτικού συμβουλίου, επί θητείας των οποίων δημιουργήθηκε και το Δημοτικό μας θέατρο. Ήταν οι εποχές που η κουλτούρα και η ποιότητα στη σύνθεση των δημοτικών συμβουλίων ξεπερνούσε τις προσδοκίες και των πλέον απαιτητικών δημοτών του νησιού. Και, αυτές οι εποχές και τέτοιες προσωπικότητες, αφορούν στις σπάνιες εκείνες περιπτώσεις που αναπολώ την επιστροφή στο παρελθόν.
Κλείνοντας, θέλω να ευχαριστήσω όλους εσάς τους δημοσιογράφους για την υπέροχη συνεργασία που είχαμε όλα αυτά τα χρόνια και για την κατανόηση που επιδείξατε στην προσπάθεια που καταβλήθηκε από όσους στηρίξαμε το ΔΗΠΕΘΕ μας. Ως τελευταία επιθυμία, σας ζητώ θερμά να συνεχίσετε την στήριξή σας στο φορέα, όπως ακριβώς με περισσή εντιμότητα και ηθική επράξατε αδιάλειπτα έως τώρα.
Σας εύχομαι καλή συνέχεια στο σπουδαίο έργο σας και καλές γιορτές, με υγεία και ζωντανή την ελπίδα για το καλύτερο.
Γιάννης Ζαφείρης
Καλλιτεχνικός Διευθυντής Δη.Πε.Θε. Βορείου Αιγαίου
