ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ
δεν ήξερα για τις ώρες.......
ούτε για τα σφάγια εκείνα, στους βωμούς της κρύας βροχής...
Το αύριο, ... χρωματισμένο, αν είναι δυνατόν, .. στην είσοδο του σήμερα
καθώς, ... ένας ξεχασμένος προφήτης θέλει να προφητεύσει....
.... μα του ραψανε το στόμα....
Δεν ήξερα για τις στιγμές, ....
ούτε για τα τραγούδια, στην αυλή του χορού των αποκλεισμενων...
Το αύριο, .. βρεγμένο από όξινη βροχή και χώμα, στην είσοδο του σήμερα,
καθώς, .. ένας ξεχασμένος άνθρωπος θέλει να κοιμηθεί.....
..... μα του πήραν το κρεβάτι
Δεν ήξερα, ... πόσα δεν ήξερα .....
ώσπου, ... έγινε το φονικό για το φονικό, .. πολλά είχαν γίνει που δεν τα προσέξαμε, ....
καθώς, .. ένας υπνωτισμένος μισθοφόρος κάνει το χέρι του λεπίδα, ........... στο σήμερα ......
...... κι η καρδιά ξεμαξε τρυπημένη.....
... αστραπή της εκ προμελέτης οργής,
που, δεν αφήνει τη ζωή να προχωρήσει
Μανωλης φύσσας