Ο κος Σημίτης θεώρησε καλό να μας υπενθυμίσει τις επιτυχίες του στην εξωτερική πολιτική και ιδιαίτερα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Προκαλεί την μνήμη των πολιτών να του απαριθμήσουν τις αποτυχίες του και τις παραλήψεις του όχι μόνον όσον αφορά την Τουρκία αλλά και τις λοιπές γειτονικές χώρες.
Μας υπενθυμίζει το Ελσίνκι ως μέγα κατόρθωμα το οποίο ο διάδοχος του δεν αξιοποίησε. Θα αρχίσω μία απαρίθμηση των αποτυχιών και των παραλήψεων του κου Σημίτη. Ξεκίνησε την πρωθυπουργική του θητεία με την αποτυχία των Ιμίων. Δυστυχώς, το μέγεθος της εθνικής ζημιάς δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει. Ακολουθεί η Μαδρίτη όπου αναγνωρίζει ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο. Την ίδια περίοδο επεκτεινόταν η ναυτική παρουσία της Τουρκίας στην Αλβανία, με τον κο Σημίτη θεατή.
Προχωράμε για να φθάσουμε στη γελιοποίηση της χώρας με την υπόθεση Οτσαλάν. Ποιος άραγε να πλήρωσε τους βανδαλισμούς των εξαγριωμένων Κούρδων στις πρεσβείες και τα προξενεία της Ελλάδος; Εντός του αυτού έτους (1999) είχαμε την αρπαγή λεωφορείου με επιβάτες από Αλβανό με αποτέλεσμα το λεωφορείο να βρεθεί στην Αλβανία και να δολοφονηθεί από ένστολους Αλβανούς ο επιβάτης Γιώργος Κουλούρης. Τον Δεκέμβριο του ιδίου έτους έλαβε χώρα η Σύνοδος στο Ελσίνκι, όπου αναγνώσθηκαν τα διάφορα ευχολόγια· τα οποία ο κος Σημίτης φαίνεται πως έλαβε σοβαρά υπ’ όψιν.
Από τον Δεκέμβριο 1999 μέχρι τον Δεκέμβριο 2004 μεσολάβησαν πέντε χρόνια, ήτοι εξήντα μήνες. Απ’ αυτούς τους εξήντα μήνες, τους πενήντα πρωθυπουργός ήταν ο κος Σημίτης και μόνον τους δέκα ο διάδοχος του. Γιατί δεν φρόντισε τους πενήντα αυτούς μήνες να «αξιοποιήσει» τα θετικά, κατ’ εκείνον, στοιχεία του Ελσίνκι;
Το 2003 ο κος Σημίτης, η κυβέρνησή του, υπέγραψε το Δουβλίνο ΙΙ, το οποίο ήταν δυσμενέστερο για την Ελλάδα απ’ ό,τι το προηγούμενο. Να σημειώσω πως το Δουβλίνο Ι αν και έχει την αφετηρία του το 1990, τέθηκε σε ισχύ την 1η Σεπτ. 1997. Το Δουβλίνο ΙΙΙ τέθηκε σε ισχύ στις 19/7/2013. Για να είμαι δίκαιος για τα Δουβλίνο Ι, ΙΙ, ΙΙΙ, ο κος Σημίτης ασφαλώς δεν φέρει όλη την ευθύνη αλλά, μέρος αυτής.
Ερχόμαστε στο αχαρακτήριστο σχέδιο Ανάν το οποίο προετοιμάστηκε και συντάχθηκε «από τα ΗΕ» επί κυβερνήσεως Σημίτη. Το σχέδιο είχε και καλά σημεία· όμως, για δύο και μόνον από τις προβλέψεις του ήταν απορριπτέο. Πριν ακόμη οριστικοποιούνταν τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος θα διαλυόταν η Κυπριακή Δημοκρατία. Τα εδάφη τα επιστρέφονταν εντός τριετίας, τα δε τουρκικά στρατεύματα θα αποχωρούσαν εντός δεκαπενταετίας. Υπάρχει Ελληνας που πιστεύει πως η Τουρκία θα επέστρεφε εδάφη και θα απέσυρε τα στρατεύματά της όταν πια δεν θα είχαμε κανένα όπλο στα χέρια μας, δηλαδή, την διεθνώς αναγνωρισμένη Κυπριακή Δημοκρατία;
Η οικονομική διαχείριση των εξοπλιστικών προγραμμάτων και των Ολυμπιακών υποδομών δεν νομίζω να τον κάνει να αισθάνεται υπερήφανος.
Υ.Γ. Τα άρθρα μου είναι αναρτημένα στο: sarantischalioris.blogspot.com