Ο παπά Λιαδής ήταν ο εμβληματικός ιερέας του Αγίου Γεωργίου Φρουρίου, που για δεκαετίες διακόνησε την προσφυγική αυτή γειτονιά, έως τον Σεπτέμβριο του 2014, που έφυγε απ’ την ζωή.
Απόφοιτος της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, Θεολόγος καθηγητής στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, Διδάκτωρ της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ετιμήθη ως Αρχιμανδρίτης του Οικουμενικού Θρόνου και από 1η Ιανουαρίου 2012 εθήτευσε ως Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Χίου.
Ο Δήμος Χίου προς τιμήν του αφιέρωσε μια μικρή πάροδο μετά τον Άγιο Γιώργη αριστερά της κεντρικής οδού Ναυάρχου Νικοδήμου, που στο συγκεκριμένο σημείο, η πινακίδα της κάποτε… διακρίνονταν.
Μια βοκαμβίλια είναι η πρώτη υποδοχή με την καθαρή εδώ πινακίδα Αρχιμανδρίτη Γεώργιου Λιαδή, ένα παλιό σπίτι με πράσινα παράθυρα στην μικρή πάροδο μόλις τριών βημάτων, με ένα κρεμασμένο παλάγκο Μηχανουργείου, σήμα κατατεθέν για τον αείμνηστο Μηχανικό Αντ. Αρακά, το σπίτι του οποίου σήμερα δεν κατοικείται, με την αυλή να έχει μεταβληθεί σε ζούγκλα, και την πρασινάδα να σκεπάζει την πάροδο. Δεξιά μας ένας κορμός αμπέλου, άκρως επικίνδυνος για ψηλούς περιπατητές αφού προφανώς κάποιος για να αποφύγει την άνοδο αιλουροειδών τον έχει τυλίξει με ακανθώδες σύρμα (!!!) και τον περιτριγύρισε με λαμαρίνες. Προφανώς αγνοεί την εδώ και αιώνες μέθοδο των ναυτικών, που για να αποφύγουν την άνοδο αιλουροειδών στα πλοία, απλά τοποθετούν στους κάβους ένα χωνί ανάποδα.
Ένα μαστιχάκι για την συνέχεια, η παλιά οικία Αρακά με κλαδιά να ξεπροβάλλουν από τους τοίχους, μια διώροφη οικία απέναντι, που αντικρύζει ένα τοίχο από κισσό, μια Αγγελική για διακόσμηση και η πάροδος τερματίζεται πάλι με πινακίδα ονοματοθεσίας, που βγάζει στην κύρια οδό Γεωργίου Τσαμπαρλή, πάνω από μια πράσινη πόρτα.
Ο Γεώργιος Τσαμπαρλής ήρωας του 1821, δεξί χέρι του Κωσταντή Κανάρη, πυρπόλησε εκτός της Ναυαρχίδας του Καρά Αλή δεκάδες Τουρκικά πλοία, για να χάσει την ζωή του στις 5/8/1824 κατά την διάρκεια μαχών για την πυρπόληση Τουρκικής Φρεγάτας στην Σάμο.
Μια πράσινη πόρτα απέναντι με μια διακοσμητική ελιά, μια Αγγελική με μια περίφραξη στο μαύρο χρώμα, απέναντι από ένα χωράφι - αυλή με έτοιμο μεγάλο τραπέζι για υπαίθριο φαγητό στην σκιά μιας Ροδιάς και μιας Μουσμουλιάς, με νόστιμους καρπούς.
Η οδός συνεχίζεται με οικίες. Δεξιά κυριαρχεί ένα πλατύφυλλο με τεράστια φύλλα, μπορεί και άνω των 60 cm, που τα… παρατηρεί η ζωγραφιά ενός λαγουδακιού, απέναντι από ένα σπίτι, που θα μπορούσε να κόψει τις… φλέβες της η Αρχαιολογική υπηρεσία, καθώς κάτω έχει πέτρα και σίδερο και πάνω πράσινα και άσπρα σκίαστρα στα παράθυρα!
Εδώ βρισκόμαστε ξανά στην οδό Ναυάρχου Νικοδήμου ενώ η οδός Γ. Τσαμπαρλή συνεχίζεται ως Γεώργιο Μπλ… με πλάτος μόλις τριών βημάτων. Αριστερά μας ένα μικρό στενό, ένα παλιό σπίτι και απέναντι ο γνώριμη μας οδός Νεγρεπόντε. Αριστερά πάλι ένα άλλο μικρό στενό οδηγεί στα Οθωμανικά λουτρά, ενώ πάνω υπάρχουν τα μπαλκόνια σπιτιών, που συνήθως βιντεοσκοπούμε στην οδό αυτή το έθιμο με τις φωτιές του Άγιου Γιάννη. Δεξιά πάλι οι είσοδοι των γνώριμων μας οδών Ορθομένους και Πατρικίου απέναντι από ένα τουλάχιστον έξυπνο σύνθημα σύμφωνα με το οποίο ο… Φιλόσοφος γράφει με μωβ χρώμα γιατί το μαύρο το… πίνει.
Εδώ και στην σκιά ενός έλατου και μιας πινακίδας που πληροφορεί την ύπαρξη των Οθωμανικών λουτρών, τερματίζεται η οδός Γεωργίου Τσαμπαρλή, που από την οδό Αρχιμανδρίτη Γεωργίου Λιαδή ξεκινήσαμε την περιήγηση μας και στα χερσαία τείχη του Κάστρου «Φτου και βγήκαμε».
Ρεπορτάζ: Γιάννης Τζούμας
Εικονοληψία - φωτογράφιση: Κώστας Αναγνώστου
Επεξεργασία εικόνας: Νέλο Μέσι
