Γιατί δεν γράφεις για τήν Τρούμπα τής Χίου, μου είπε ένας φίλος για νά μείνουν αυτά και στίς νεώτερες γεννιές;
Πού ήταν, τί γίνονταν και ότι ευτράπελο θυμάσαι αφού τά έζησες από κοντά δουλεύοντας μικρός στο κουρείο τού Ντιρλά πού βρισκονταν σε μιά απόσταση από την Σόνια και την Μπέττυς, μού είπε ο ομογάλακτος φίλος μου και πρώην γειτονάκι μου στο Συνοικισμό Αγίου Ισιδώρου Νοσοκομείου Παναγιώτης Ξυνός, μιά μέρα πού πήγα στο πρακτορείο του να βγάλω ένα εισιτήριο για Πειραιά.
Η Τρούμπα τής Χίου λοιπόν, άρχιζε από το στενό της φωτογραφίας και εκτείνονταν και στό από πίσω στενό από εκεί πού βρίσκεται σήμερα το Μπάρ ΝΥΧΤΟΠΟΎΛΙ.
Το κουρείο τού Ντιρλά πού εργαζόμουν ήταν ακριβώς εκεί πού είναι τώρα το Ιχθυοπωλείο ΒΕΝΈΤΙΚΟ.
Πίσω ακριβώς από το ΝΥΧΤΟΠΟΎΛΙ εργάζονταν η μεγάλη ιέρεια τής Αφροδίτης Σόνια, δίπλα η Μπέττυ και παραδίπλα στήν άκρη τού στενού η Νίτσα, οι δύο άλλες μεγάλες ιέρειες της εποχής εκείνης!
Εγώ δημοτικό πήγαινα τότε και κάποιος γνωστός πού γνώριζε ότι είχαμε ανάγκη, αφού έμαθε ότι ο ξακουστός κουρέας Ντιρλάς ξέμεινε λόγω ασθενείας από παραγιό, το είπε σε μένα, στη μητέρα μου και στον κουρέα και έτσι κανονίστηκε να πήγαινα κάθε Σάββατο πού συνήθως κουρεύονταν και ξυρίζονταν η εργατιά, να σκουπίζω το πάτωμα από τά κομμένα μαλλιά αλλά και τά πουκάμισα τους με μιά άλλη μικρή βούρτσα και να τούς λέω "με τίς υγείες σας!" Και αυτοί εκτός από τίς 8 δραχμές πού είχε τότε το κούρεμα και έδιναν στο αφεντικό μου έδιναν κι εμένα αρκετό μπουρμπουάρ!
Αυτό που κάνει εντύπωση τώρα πού τά θυμάμαι είναι η ακριβής αντιστοιχία δραχμών και €υρώ μετά από 60 τόσα χρόνια και στά δύο επαγγέλματα!
Στού κουρέα 8 δραχμές είχε τότε το κούρεμα, 8€ είχε και τώρα πρίν ένα χρόνο!
Η βίζιτα (short time) 30 δραχμές έπαιρναν η Σόνια ή η Μπέττυ, 30€ βρίσκεις και τώρα!
Δηλαδή με τήν ένταξη μας στήν ΕΟΚ το μόνο που άλλαξε είναι ότι οι δραχμές έγιναν ευρώ και στά δύο αυτά επαγγέλματα!
...Το 1960 που δούλευα, σαν ξεσκονιστής, στο κουρείο του Ντιρλά, που ήταν σχεδόν κάτω από της Σόνιας, μπροστά από το σημερινό ΝΥΧΤΟΠΟΎΛΙ, εκεί ακριβώς που είναι τώρα το Ιχθυοπωλείο ΒΕΝΈΤΙΚΟ και κατεβαίνοντας οι πελάτες της να κουρευτούν, κυρίως τα Σάββατα, καυχιόνταν ότι τους πήρε η Σόνια λιγότερα - από τους άλλους - γιατί ήταν... πιο όμορφοι! Και έτσι έμαθα πόσο πάει το μαλλί, και της πάνω και τής κάτω κεφαλής... Εγώ τότε 9χρονο, το μόνο που καταλάβαινα ήταν, ότι όποιος κατέβαινε από τις σκάλες, δεν ξέρω τι τους έκανε η Σόνια και η Μπέττυ, αλλά έρχονταν ξαλαφρωμένοι, εκτός από τη τσέπη, και στη καρδιά και γεμάτοι εμφορία, μου έδιναν διπλάσιο μπορμπουάρ, πριν καν τους ξεσκονίσω!
Θυμάμαι αργότερα, όταν έγινα 14 ετών και πήγαμε να πούμε τά κάλαντα παραμονή Αγίου Βασιλείου με το βαποράκι μας ΠΑΝΑΓΊΑ ΛΈΤΣΑΙΝΑ - αφού τελειώσαμε με τα καφενεία - στης Σόνιας!
Ανεβήκαμε λοιπόν στίς ξύλινες σκάλες και ο παινεματής μας "το Ατσίδη" (Ηλείας Γιαννούλης) άρχισε μετά τά προκαταρκτικά τά επιμέρους παινέματα...
"Εσένα πρέπει Σόνια μου
κρεβάτι καρυδένιο,
νά αποσβεί τούς κραδασμούς
και νάναι ευλογημένο!"
Και άλλα ωραία!
Να συγκινηθεί η Σόνια, να πεί τού πελάτη πού μόλις είχε γθυθεί "περίμενε ένα λεπτό να τούς διώξω" και νά εμφανιστεί στο κεφαλόσκαλο ψηλά σε όλο της το μεγαλείο πού δεν μπορούσε να κρύψει το μικρό και διάφανο μπέιμπι ντολ και χαμογελαστή να μάς πεί "σάς ευχαριστώ, μή φύγετε. Μόνο κατεβείτε από τίς σκάλες γιατί ντρέπονται οι πελάτες και περιμένετε με στήν εξοπορτα να κατέβω! Τί γλυκούλια πού είσαστε!"
Έτσι όμορφ ακια ευγενικά παρ' ότι άκουσε τόν ανυπόμονο και αγενή πελάτη να φωνάζει... "Έλα ρέ Σόνια να τελειώνουμε, με τά μ@λ@κισμέν@ μήν κατεβώ και τά πιάσω στίς φάπες, πού ήρθαν στά μπουρδέλ@ να πούνε τά κάλαντα!"
Εμείς περιμέναμε κάτω και όταν έφυγε ο άγριος πελάτης κατέβηκε, διάλεξε τούς πιό μεγάλους και νταυραντισμένους λέγοντας μας "εσάς θα σάς πληρώσω αγιοβασιλιάτικα σέ είδος, ανεβείτε επάνω... Κι εσείς οι άλλοι πάρτε από ένα δίφραγκο και περιμένετε κάτω. Και τσιμουδιά γιατί είσαστε μικρά.
Και με αυτόν τον απλό τρόπο η Σόνια απέκτησε 4 νέους πελάτες και κάθε Σάββατο τής ακουμπούσαν το χαρτζιλίκι τους και το αντριλίκι τους όπως λέει το γνωστό άσμα τού Μητροπάνου!
