Για τις ανάγκες της εκπομπής «Φτου και βγαίνω» βρεθήκαμε σήμερα με τον Κωστή Αναγνώστου στον Άγιο Ιάκωβο.
Το αποτέλεσμα θα το δείτε το Σαββατοκύριακο.
Εκεί μας ξενάγησε και μας περιποιήθηκε η Ενοριακή Επιτροπή και αφού τελειώσαμε την δουλειά μας, καθίσαμε στο Κελί για ένα τρατάρισμα.
Κάθισα δηλαδή, γιατί ο Κωστής ως νέος δεν ξέρει ότι το ρεπορτάζ αρχίζει μόλις νομίζεις ότι τελειώνει.
Κάποια στιγμή λοιπόν είδα να γεμίζει διακριτικά μια μεταλλική ντουλάπα, που βρίσκεται πίσω από το Κελί. Κατάλαβα, η Εκκλησία ξεφόρτωνε τα γεύματα των απόρων.
Όπως έχουμε ξαναγράψει στην μακραίωνη ιστορία του νησιού, θα γραφτεί ότι όπως έσωσε κόσμο ο Χίου Ιωακείμ στην Γερμανική κατοχή, έτσι τηρουμένων των αναλογιών της εποχής, το αυτόν έγινε την εποχή του μνημονίου από τον Χίου κ. Μάρκο.
Όμως επειδή μιλάμε για… αναλογίες θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι όποιος πεινάει δεν διαλέγει, τέλος πάντων έχουμε ξαναγράψει ότι η Εκκλησία ταϊζει τους διπλούς απ’ ότι πρέπει, για να μην γράψουμε άλλο νούμερο και πληγώσουμε όχι μόνο τον Σεβασμιώτατο, αλλά έναν ολόκληρο κόσμο εθελοντών, που συμβάλλει στην προσφορά αυτών των γευμάτων.
Για να μην σας κουράσουμε, εκμεταλλευόμενοι την διακριτικότητα του χώρου, μπορείς να πάς στην ντουλάπα χωρίς να δεί το… σύμπαν, την ανοίξαμε και την είδαμε γεμάτη κεσεδάκια με ρεβυθοπίλαφο.
Τηλεφωνήσαμε λοιπόν του Ιεραπόστολου, αυτό είναι αυτός ο παπάς, Νικόλαου Μακρή και του είπαμε ότι η ντουλάπα είναι… γεμάτη.
Η ώρα, μου λέει Γιάννη, ίσως είναι νωρίς ακόμα και μετά ξέρεις Τετάρτη και Παρασκευή βάζουμε στα γεύματα λαδερά και όσπρια.
Παπά μου εγώ το ξέρω, του απάντησα, γιατί 60 χρόνια τώρα στο σπίτι μας Τετάρτη και Παρασκευή λαδερά και όσπρια τρώμε, αλλά δεν επέμεινα κιόλας, ευχαρίστησα, τον άνθρωπο του Θεού, που με άκουσε και έκανα αυτό που με πρόσταξε ο προστάτης Άγιος της δημοσιογραφίας, ο διάβολος.
«Φύγε και γύρνα σε τρείς ώρες» μου είπε η… Θεία φωνή μέσα μου.
Έφυγα λοιπόν στην μία και στις τέσσερις ξαναπέρασα και άνοιξα πάλι την ντουλάπα και ώ του θαύματος, έλειπαν μόνο τέσσερα κεσεδάκια, τα υπόλοιπα ήταν στη θέση τους.
Είπαμε ή μάλλον ξαναείπαμε, η απορία, απορία αλλά «βάρδα μπένε» που έλεγαν και οι ναυτικοί μας από λαδερά και όσπρια.
Ξαναλέω λοιπόν και τώρα δεν με επηρεάζει ο… προστάτης του επαγγέλματος. Μήπως Σεβασμιώτατε τουλάχιστον το διήμερο αυτό να είναι πιο λίγες οι μερίδες;
Τι να κάνουμε η απορία στη χώρα μας είναι κατ’ επιλογήν, για να μην γράψουμε και παρεξηγηθούμε ότι η Ελλάς είναι η συμπαθέστερη χώρα των Γύφτων. Πρώτοι στα επιδόματα, πολυτεκνία γάρ, πρώτοι στις προσλήψεις και στα μόρια, πολυτεκνία και απορία μαζί γάρ, πρώτοι στα συσσίτια, εξαιρουμένων λαδερών και οσπρίων.
Υ.Γ.: Σωστοί οι Χίοι έμποροι, να προτείνουν δια του Συλλόγου τους, να μην ανοίξουν τα καταστήματα τους του Αγίου πνεύματος. Στο κάτω - κάτω λόγω κορωνοϊού, η αγορά έμεινε λίγες μόνο μέρες κλειστή. Και που να ήταν και ανοικτή η συγκοινωνία με τον Τσεσμέ. Θα πρότειναν ομαδική εκδρομή όλων μας το τριήμερο… απέναντι.
