Σάβ, 01/08/2015 - 19:28
Αγαπητή Αλήθεια,
Διάβασα, με καθυστέρηση αλλιώς θα είχα απαντήσει νωρίτερα, το άρθρο του κυρίου Λεωνίδα Πυργάρη στις 26/7/15 με τίτλο «Πολυδύναμο» Ιατρείο Βολισσού http://www.alithia.gr/apopseis/polydynamo-iatreio-volissoy
Παραθέτω ένα σχετικό απόσπασμα:
α) Το Ιατρείο Βολισσού, όπως και τα αντίστοιχα Ιατρεία άλλων χωριών τής ΒΔ Χίου, επί πολλά χρόνια υπολειτουργεί. Ακόμα και στις περιπτώσεις που αυτό διαθέτει γιατρό, σίγουρα αυτός δεν επαρκεί ώστε να αντιμετωπίζει ιατρικά περιστατικά σύνθετα και δύσκολα. Απλώς, ένα τέτοιο περιφερειακό αγροτικό ιατρείο παρέχει τις πρώτες βοήθειες, μέχρι τη διακομιδή τού ασθενούς στο κεντρικό Νοσοκομείο Χίου. Επίσης η παρουσία γιατρού, όχι μόνο στη Βολισσό αλλά και σε άλλα κομβικά σημεία τής ΒΔ και Β. Χίου εν γένει, εμπεδώνει στους κατοίκους ένα βασικό αίσθημα ασφάλειας ώστε αυτοί να θέλουν να μένουν στα χωριά τους.
β) Είναι γεγονός ότι το συγκεκριμένο Ιατρείο διαθέτει έναν αρκετά υψηλό – για τα δεδομένα αγροτικού ιατρείου – εξοπλισμό, ήδη από τη δεκαετία τού 1990. Ωστόσο, και ο πλέον εξελιγμένος ιατρικός εξοπλισμός, αν δεν υπάρχουν τα κατάλληλα χέρια για να τον χειρίζονται, καταντά «δώρον άδωρον"
β) Είναι γεγονός ότι το συγκεκριμένο Ιατρείο διαθέτει έναν αρκετά υψηλό – για τα δεδομένα αγροτικού ιατρείου – εξοπλισμό, ήδη από τη δεκαετία τού 1990. Ωστόσο, και ο πλέον εξελιγμένος ιατρικός εξοπλισμός, αν δεν υπάρχουν τα κατάλληλα χέρια για να τον χειρίζονται, καταντά «δώρον άδωρον"
Υπηρετώ στο ιατρείο Βολισσού εδώ και 9 χρόνια ως ο μοναδικός ειδικευμένος γιατρός στην περιοχή της Αμανής γενικότερα. Όπως καταλαβαίνετε, και το έχετε επισημάνει αρκετές φορές, είναι φύσει αδύνατη η συνεχής και άμισθη παρουσία μου στην περιοχή τις μέρες που δεν εφημερεύω.
Με αφορμή λοιπόν τις παραπάνω διαπιστώσεις, θέλω να «ευχαριστήσω» τον κο Πυργάρη για τις απόψεις που έχει για το πρόσωπό μου, για τις ιατρικές μου ικανότητες και για τη συνεισφορά μου στην υπολειτουργία, σύμφωνα με εκείνον, του ιατρείου Βολισσού. Σίγουρα τέτοιες απόψεις ενδυναμώνουν κάποιους ιδεολόγους, που όπως γράφει και ο ίδιος «ακόμα και στην περίοδο των «παχειών αγελάδων», ελάχιστοι ιδεολόγοι γιατροί ήσαν διατεθειμένοι να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε περιοχές μάλλον προβληματικές και χωρίς τις ανέσεις που θα προσπόριζε σ’ έναν νέο γιατρό μια πόλη επί παραδείγματι.»
Τέλος θα ήθελα να περάσει από το ιατρείο και να μας δείξει τον "αρκετά υψηλό – για τα δεδομένα αγροτικού ιατρείου – εξοπλισμό, ήδη από τη δεκαετία τού 1990" που σύμφωνα με εκείνον διαθέτει, γιατί προσωπικά αυτά τα 9 χρόνια δεν έχω καταφέρει να τον ανακαλύψω. Ίσως είναι κι αυτό ένα μέρος της ανεπάρκειάς μου.