Βαρύς είναι ομολογουμένως ο χαρακτηρισμός Ευρωσκουπίδια, βαρύς και άδικος γιατί υπάρχουν και περιπτώσεις έντεχνων τραγουδιών που έχουν τα βασικά χαρακτηριστικά στοιχεία της διαχρονικής μουσικής τέχνης. Όμως δεν θα σταθούμε σε εξαιρέσεις σαν και αυτήν του φετινού Ελληνικού τραγουδιού. Βασική προσπάθεια όσων συμμετέχουν είναι να εντυπωσιάσουν με πρωτοτυπίες που είναι έξω από της μουσικές σταθερές και να περάσουν ψευδαισθήσεις του καλού και του ωραίου με αποκλειστικό σκοπό να κερδίσουν το βραβείο με τα κυρίως οικονομικά και διαφημιστικά στοιχεία που αυτό αποδίδει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το βραβείο των τριών Φιλανδικών στην κυριολεξία τεράτων με τους υπόκωφους βρυχηθμούς που εντυπωσίασαν με την αρνητική τους τέχνη. Θλιβερή και εμετική είναι και η εικόνα κοριτσιού που του κόλλησαν μία μουστάκα και μαλλιά μαντράχαλου, δεν γνωρίζουμε αν του κρέμασαν από κάτω και τα... καμπανάκια.
Δεν είναι μόνο τα κακότεχνα θεάματα, μουσικά ακούσματα, οι ανατριχιαστικές ουρανομήκεις στριγκλιές, είναι και οι άναρθρες κραυγές αγρίων ζώων της ζούγκλας, είναι και οι παραμορφωμένες εκφράσεις γελωτοποιών και τα κωμικά πηδήματα που κάνουν οι αρκούδες του γυρολόγου γύφτου στις πλατείες των χωριών της επαρχίας. Όλα αυτά τα στοιχεία τα καθόλου συμβατά με το ανύπαρκτο ή ξέθωρο συνήθως νόημα του υποτιθέμενου τραγουδιού αποτελούν ένα κακόγουστο και εκνευριστικό συνονθύλευμα.
Δεν είναι τυχαία όλη αυτή η εικόνα που εκθέτει τις Ευρωπαϊκές και άλλες χώρες , μια εικόνα που θα μπορούσε να είναι πολύχρωμη ανθοδέσμη που η κάθε Ευρωπαϊκή και χώρα θα είχε προσθέσει υο λουλούδι της. Είναι ένα από τα συμπτώματα της γενικευμένης αρρώστιας, μια επιδημίας που λέγεται Παγκοσμιοποίηση, λεπτομέρεια μιας φωτογραφίας που απεικονίζει την νέα τάξη πραγμάτων. Είναι ένας νέος Ευρωπαϊκός Μεσαίωνας ανάλογος με αυτόν που εμφανίστηκε κατά την μετάβαση από την δουλοκτησία στη φεουδαρχία. Όπως και τότε οι αξίες που καθορίζει σε κάθε δοσμένη ιστορική περίοδο, ο τόπος, ο χρόνος και κοινωνική αποδοχή ευτελίζονται. Αυτές οι αξίες που καθορίζουν την ομαλή λειτουργία της κοινωνίας ευτελίστηκαν και τώρα με αναγωγή σε Θεό του ανθρώπου το ΧΡΗΜΑ με αποτέλεσμα π.χ. την καταστροφή του περιβάλλοντος, ευτελίστηκε και η αξία ΝΤΡΟΠΗ, για να εμφανιστεί ο γάμος μεταξύ ομοφυλόφιλων, μουστάκια και… καπανάκια στα κορίτσια, ιδιοτέλεια, φθόνος και τα λοιπά.
Όμως ιστορικά οι Μεσαίωνες περνούν και αυτός, ο δεύτερος Ευρωπαϊκός, που παγκοσμιοποιείται λόγω της Παγκοσμιοποίησης θα περάσει μαζί με αυτήν. Θα περάσει για να καταλάβει με τις ανάλογες γκρίζες σελίδες την Ευρωπαϊκή ιστορία. Σκούρα στίγματα μέσα στις σελίδες θα είναι οι χώρες που συμμετέχουν και μαύρα θα είναι τα στίγματα των χωρών (ελάχιστων εξαιρουμένων) που βραβεύτηκαν πανηγυρικά.