
Με δυο μοδάτα προσχήματα, τη δημιουργία ζώνης προσφύγων σε Συριακό έδαφος και την εξολόθρευση των τζιχαντιστών, ο Erdoğan, «ευλογημένος» από τον αλαφροήσκιωτο Trump, θα κάνει πάλι τη Μέση Ανατολή kullu wahad (κουλουβάχατα). Οι προδωμένοι Κούρδοι δεν σώζονται με τα «μούτρα» που του κάνει η διεθνής κοινότητα. Η σύνθεση του πληθυσμού της ζώνης θα αλλάξει, όπως και των ροών προς την Ελλάδα –αφού είναι δεδομένο ότι η Τουρκία δεν εγκαταλείπει το εργαλείο του μεταναστευτικού.
Αντίθετα, έχει ήδη εγκαταλείψει την ευρωπαϊκή της προοπτική! Ως υποψήφια προς ένταξη χώρα, μας έχει προ πολλού προϊδεάσει σχετικά, μην τηρώντας όρους όπως η αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας (ΚΔ), η επικύρωση της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, η εισβολή στην Κυπριακή ΑΟΖ, οι απειλές για νέες παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου π.χ προσάρτηση των κατεχομένων, δυο κράτη πάνω στη μεγαλόνησο κ.λπ.
Έτσι, όχι μόνο το προσφυγικό-μεταναστευτικό, αλλά και το Κυπριακό θα πάρει φωτιά, μεγαλύτερη ίσως από αυτή που ξέσπασε με την εφαρμογή του ενεργειακού προγράμματος της Κύπρου. Δεν τα μπλέκω τα δυο ζητήματα. Μόνα τους μπλέκονται! Ήδη η Κύπρος αντιμετωπίζει και αυτή τις συνέπειες της εργαλειοποίησης του προβλήματος από τον Erdoğan.
Υπό αυτές τις συνθήκες που, επιπλέον, πλήτουν και το διεθνές κύρος της ΕΕ σε μια περίοδο που προωθεί την αμυντική της ένωση, καθώς και με βάση τις εξελίξεις στην Κυπριακή ΑΟΖ, ας γίνουν αντιληπτά ορισμένα πράγματα κατά τη χάραξη πολιτικής:
1. Το διεθνές δίκαιο να μην υπερτιμάται. Είναι πανάκεια αλλά μόνον στη θεωρία. Έτσι, όσο οι παρανομίες της Τουρκίας αντιμετωπίζονται με παραινέσεις ή φραστικές καταδίκες, ο χρόνος τις μετατρέπει σε διαφορές προς επίλυση με το δίκαιο των τετελεσμένων.
2. Να μην υποτιμάται η απειλή χρήσης βίας. Αν τα τετελεσμένα σε υποχρεώνουν να συνομολογήσεις κάτι (συνεκμετάλλευση ενεργειακών πηγών) κατά παραβίαση των αρχών της ισότητας και της ελεύθερης έκφρασης της βούλησής σου, είναι και αυτό παραβίαση του διεθνούς δικαίου. Επίσης, οι απειλές, πόσο μάλλον οι κανονιές, βλάπτουν τις τιμές των μετοχών των ενεργειακών εταιριών. Είδαμε πέρσι την ΕΝΙ να «το βάζει στα πόδια».
3. Όποια και είναι η εξέλιξη στο Κυπριακό, η Τουρκία θα εξακολουθεί να αμφισβητεί τα τμήματα της Κυπριακής ΑΟΖ που αμφισβητεί και σήμερα, με σκοπό να αποκόψει πλήρως την Ελλάδα από θαλάσσια επαφή με την Κύπρο.
4. Ο εξευμενισμός της Τουρκίας δεν αποδίδει. Τα δυο βασικά του κίνητρα, η τουρκοφοβία και η τουρκολαγνεία, την αποθρασύνουν.
Με αυτά τα δεδομένα, χρειάζεται κινητοποίηση και προς άλλες κατευθύνσεις.
Η εξολόθρευση αμάχων, δηλαδή αυτό που γίνεται τώρα στη Βόρεια Συρία, αποτελεί έγκλημα που άνετα μπορεί να δικάσει το διεθνές ποινικό δικαστήριο. Ακόμα και η ίδια η προσφυγή εναντίον του Erdoğan θα έχει αποτέλεσμα.
Κάθε περαιτέρω άνοιγμα της οικονομικής στρόφιγγας προς την Τουρκία, να συνδέεται με ουσιαστικά ανταλλάγματα από πλευράς Erdoğan.
Να υπάρξει συντονισμός με τις ξένες εταιρείες που έχουν συμφέροντα στην Τουρκία και επηρεάζουν την οικονομία της.
Όσο για εμάς, να κάνουμε τα πάντα για την ενίσχυση της αποτρεπτικής ικανότητας των ενόπλων δυνάμεων.