Η Προσχολική Αγωγή ως κοινωνικός θεσμός έχει αποστολή να συμβάλει στη μορφωτική διαδικασία των παιδιών, στοχεύοντας στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς τους σε νοητικό, συναισθηματικό,κινητικό και ψυχοκινητικό πλαίσιο. Σ΄ αυτή του την προσπάθεια έχει υποχρέωση να αφουγκράζεται τα μηνύματα των καιρών, ώστε να αναπτύσσει τις στρατηγικές εκείνες που θα συμβάλουν στην ολοκλήρωση του έργου της.
Αποτελεί υποχρέωση του βρεφονηπιακού σταθμού να αξιολογεί τις εκάστοτε συνθήκες, επαναπροσδιορίζοντας τις προτεραιότητες και διαμορφώνοντας νέες προοπτικές και ζητούμενα. Η εποχή μας αποτελεί μια ιδιαίτερα προκλητική περίοδο η οποία συνδέεται με τις συνέπειες της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που ταλανίζει ιδιαίτερα την ελληνική κοινωνία.
Η επανάληψη περιόδων που έχουν παρόμοια χαρακτηριστικά είναι επόμενο να επηρεάζει τη διαμόρφωση της συμπεριφοράς των νηπίων και συνεπώς θα πρέπει να περιμένουμε ότι μπορούν να εμφανίζονται καταστάσεις με κοινά στοιχεία. Θα πρέπει συνεπώς να περιμένουμε ότι, παιδιά της προσχολικής ηλικίας της σημερινής εποχής ενδέχεται να εμφανίζουν μορφές συμπεριφοράς ανάλογες με αυτές των παιδιών της περιόδου της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης του 1929. Στοιχεία για τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας της περιόδου εκείνης μπορούμε να συλλέξουμε από σχετική έρευνα του πανεπιστημίου του Berkeley, όπου γίνεται λόγος για προσωπικότητες ευπρόσβλητες σε καταστάσεις ελλιπούς σταθερότητας, συναισθηματικής φόρτισης και οικογενειακών προβλημάτων.
Το σχολείο και στην περίπτωσή μας η βαθμίδα της Προσχολικής Αγωγής μπορεί να παρέμβει αποτρεπτικά στην επανάληψη των ίδιων χαρακτηριστικών της προσωπικότητας των παιδιών σε περιπτώσεις βίωσης παρόμοιων κοινωνικών καταστάσεων. Η απάντηση μπορεί να βρεθεί στην προσπάθεια μιας συναισθηματικής στήριξης των παιδιών.
Ο στόχος αυτός μπορεί να επιτευχθεί προς τέσσερις κατευθύνσεις:
- Δίνοντας έμφαση στην διαμόρφωση ενός ήρεμου μαθησιακού κλίματος,
- Διαμορφώνοντας συνθήκες καλλιέργειας της συνεργατικότητας
- Ενισχύοντας την αυτοεκτίμηση των παιδιών.
- Αναπτύσσοντας έννοιες και αξίες με κριτήριο την κοινωνική αγωγή.
Θα πρέπει τα παιδιά να έχουν την ευκαιρία να ασχολούνται με φαινόμενα και καταστάσεις που ανταποκρίνονται στις ανάγκες, τους προβληματισμούς και τα ενδιαφέροντά τους, να βιώνουν συνθήκες κοινής δράσης με τους συμμαθητές τους, κάτι που ενισχύει την ανάγκη για συμπαράσταση,,αλληλεγγύη και να ασχολούνται με την επίλυση προσωπικών θεμάτων, συμμετέχοντας ενεργά στη διαμόρφωση της πορείας δράσης.
Στην προσπάθεια αυτή του σχολείου είναι απαραίτητη και η συμμετοχή της οικογένειας, ώστε να διαμορφώνεται ένα κλίμα συντονισμού και αλληλοβοήθειας των δυο βασικών πόλων στο τρίγωνο σχολείο – οικογένεια – παιδί.
Σε αυτό το σημείο δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε και την συμμετοχή του ευρύτερου περιβάλλοντος στην διαμόρφωση υγιή χαρακτήρα και τον Αντισταθμιστικό ρόλο που σε κάθε περίπτωση έχει χρέος να παίξει η Προσχολική Εκπαίδευση.
Ειδικά σε συνθήκες έντονων κοινωνικών και οικονομικών ανισοτήτων η Προσχολική Εκπαίδευση έχει σκοπό να αμβλύνει τις κοινωνικές Ανισότητες και να συμβάλει με ένα καλά οργανωμένο παιδαγωγικό περιβάλλον στην διαμόρφωση του χαρακτήρα των νηπίων.
Μανιτσούδη Ευαγγελία
Εκπαιδευτικός-Παιδαγωγός Προσχολικής Ηλικίας