(Πρωτοχρονιάτικα «παινέματα» από τη Χίο)
-Εις αυτό το Νέον Έτος, Βασιλείου εορτήν, ήρθα να σας χαιρετήσω, με την πρέπουσαν ευχήν.
Και για τα ξενιτεμένα, έχω να ειπώ πολλά, όπου είναι κι όπου στέκουν να ’χουν την καλή χρονιά…
Κι άλλα έτερα σας πρέπουν, μα εγώ δεν ημπορώ, σας αφήνω καληνύχτα και του χρόνου με καλό.»
-Τούτο το σπίτι που ’ρθαμε, πέτρα να μη ραγίσει κι ο νοικοκύρης κι η κυρά, χρόνια πολλά να ζήσει…
-Εσένα, αφέντη, πρέπει σου καρέκλα καρυδένια, για ν’ ακουμπά η μέση σου η μαργαριταρένια…
-Εσένα, αφέντη, πρέπει σου στ’ άλογο να καθίζεις, με το ’να χέρι να μετράς και τ’ άλλο να δανείζεις…
-Ψιλή, λιγνή κουκουναριά, με τα κουκουναράκια, να χαίρεσαι τον άντρα σου κι όλα σου τα παιδάκια…
-Έχεις και γιο και μονογιό και γιο και κανακάρη, να στον αξιώσει ο Θεός, να πάρει και καράβι…»
-Έχεις και κόρη έμορφη, το μήλο της Ευρώπης, το ρόδο της Ανατολής και της Μεγαλειότης…
-Ένα καράβι έρχεται απ’ τη Θεσσαλονίκη, πρέπει του και του γιούκα σου το καπετανιλίκι…
-Ο ήλιος όταν πρωτοβγεί, βγαίνει στα κυπαρίσσια και ρίχνει τις αχτίνες του στα δυο σου τα κορίτσια…»
ΚΑΙ ΕΙΣ ΕΤΗ ΠΟΛΛΑ!