Οι ικαριώτες από τους μακροβιώτερους... εμείς οι χιώτες άραφε τι;
Για τους Ικαριώτες λένε ότι ξεχνάνε να πεθάνουν. Το National Geographic κατέταξε το νησί στις (Μπλέ ζώνες) δηλαδή μιας από τις πέντε περιοχές στο κόσμο που οι άνθρωποι ζουν περισσότερο από τους άλλους. Τα στατιστικά έδειξαν ότι το προσδόκιμο ζωής είναι έως και 2,5 φορές περισσότερο από του μέσου Αμερικάνου.
Το νησί έγινε αντικείμενο πολλών μελετών και ερευνών από επιστήμονες καθώς και των ΜΜΕ διαφόρων χωρών του κόσμου, προσπαθώντας να βρουν τι είναι αυτό η αυτά που κάνουν τους ανθρώπους εκεί να ζουν περισσότερο. Οι διάφορες μελέτες έρευνες έδειξαν κάποια χαρακτηριστικά που αφορούν στο τρόπο ζωής και στο τρόπο διατροφής στα οποία μπορεί να οφείλεται αυτό το γεγονός. Ετσι λοιπόν κατέταξαν τους παρακάτω παράγοντες.
(F). Ζωή χωρίς άγχος. Οι Ικαριώτες δεν φορούν ρολόι. Λειτουργούν με βάση το βιολογικό τους ρολόι που τους καλεί να φάνε, να πιούν, να εργαστούν και όταν έρθει η ώρα να πέσουν για ύπνο. Κοιμούνται αργά, ξυπνούν αργά και δεν παραλείπουν ποτέ να πάρουν τον μεσημεριανό του ύπνο. Το άγχος είναι λέξη άγνωστη για εκείνους.
Η «μαγεία» του πρωινού. Δεν παραλείπουν ποτέ το πρωινό τους γεύμα. Θα καταναλώσουν το δικό τους, αγνό μέλι για ενέργεια όλη μέρα -είτε αλείφοντας το σε ψωμί ολικής αλέσεως είτε τρώγοντας μια γεμάτη κουταλιά ως «φάρμακο»- και θα προτιμήσουν τον ελληνικό καφέ τον οποίο έρευνες έχουν συνδέσει με τη βελτίωση της λειτουργίας του ενδοθηλίου.
Σωματική δραστηριότητα. Οι κάτοικοι της Ικαρίας ασκούνται με τον πιο αποδοτικό τρόπο: Την εργασία στα χωράφια τους. Το γεγονός πως στην ουσία ζουν από τα προϊόντα που παράγουν τους αναγκάζει να περνούν αρκετές ώρες περπατώντας στα χωράφια τους και αξιοποιώντας κάθε μυ του κορμιού τους.Έτσι, μειώνουν κατά 54% τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών προβλημάτων αλλά και άνοιας.
Διατροφή με «θησαυρούς» της φύσης. Όπως είπαμε, οι άνθρωποι αυτοί τρώνε ό,τι παράγουν. Τρώνε λίγο και καλά, έχοντας περάσει τη μεσογειακή διατροφή στο επόμενο στάδιο. Η διατροφή τους είναι πλούσια σε αγνό ελαιόλαδο, φρούτα, λαχανικά, όσπρια και πατάτες. Λατρεύουν το ψάρι, αποφεύγουν το κρέας. Λέγεται πως μια ολόκληρη οικογένεια περνά έναν χρόνο τρώγοντας ένα και μόνο ζώο, το οποίο σφάζουν οι ίδιοι και αποθηκεύουν σε μερίδες στην κατάψυξη για μελλοντική χρήση. Η ζάχαρη και το λευκό ψωμί επίσης δεν αποτελούν αγαπημένα τους προϊόντα.
Δεν καπνίζουν. Οι νέοι απαρνιούνται το τσιγάρο και το 82% των ηλικιωμένων δηλώνουν σύμφωνα με σχετική έρευνα πρώην καπνιστές.
Κάνουν συχνά σ ε ξ. Και όταν λέμε συχνά, εννοούμε σχεδόν καθημερινά και μέχρι τα βαθιά γεράματα. Σχετική μελέτη σε Ικαριώτες ηλικίας 65 – 100 ετών, παρουσίασε το 80% των ντόπιων ως άτομα με συχνότατη σ ε ξουαλική δραστηριότητα, με το 25% εξ’ αυτών να κάνει λόγο και για ικανοποιητική διάρκεια αλλά και για κορύφωση.
Σύμμαχός τους οι θερμικές πηγές. Η εκπεμπόμενη ραδιενέργεια από τις θερμικές πηγές που βρίσκονται στο νοτιοανατολικό και το βορειοανατολικό κομμάτι της Ικαρίας, ευθύνεται για τα υψηλά επίπεδα ροδονίου. Αξίζει να σημειωθεί πως η θερμοκρασία του νερού εκεί ξεκινά από 31 βαθμούς και φτάνει έως και 58 βαθμούς Κελσίου. (F)
Αυτά λοιπόν τα παραπάνω γράφονται όπως τα διαβάσαμε στη πηγή που αναφέρουμε παρακάτω για του Ικαριώτες.
Τώρα τι μπορούμε να πούμε για μας του Χιώτες… μη γνωρίζοντας καμιά μελέτη ή έρευνα σχετική, τουλάχιστον ο γράφων . Θα προσπαθήσουμε να πούμε τη γνώμη μας μόνο σύμφωνα με την εμπειρία μας. (Ισως το Πανεπιστήμιο του Αιγαίου που έχουμε στο νησί μας, θα μπορούσε να κάνει μια τέτοια μελέτη, δεν ξέρω αν έχει κάνει κάτι σχετικά).
Για μας του Χιώτες λοιπόν…
Ζωή χωρίς άγχος δεν νομίζω ότι έχουμε τουλάχιστον στο μεγαλύτερο μέρος του νησιού που έιναι η πόλη και τα πέριξ, ίσως σε κάποια πιο απόμακρα χωριά να μη δουλεύει το ρολόι χειρός αλλά μόνο το βιολογικό. Πιστεύω ότι είμαστε εργατικοί μεν αλλά και ταυτόχρονα πολύ συναγωνιστικοί, (πχ τρέχουμε να πάμε στη δουλειά, τα παιδιά στα φροντιστήρια για να γίνουν καλύτεροι επιστήμονες από του γείτονα, να κάνουμε σπίτι καλύτερο μεγαλύτερο ακόμα και για το καθημερινό μεροκάματο κλπ).
Αρα ζωή χωρίς άγχος δεν το βλέπω.
Η «Μαγεία» του πρωινού. Εδώ αν και αρκετός κόσμος παίρνει ένα κάπως πρωινό και με δικό μας μέλι που δεν λείπει από τη χίο, οι περισσότεροι χτυπούμε ένα καφεδάκι και μετά καμιά ζαμπονοτυρόπιτα με τον απαραίτητο καφέ στο χέρι βέβαια, το οποίο νομίζω έχει γίνει και λίγο της μόδας. Βλέπεις ο άνθρωπος είμαστε και λίγο μιμητικό ον. Αρα εδώ μαγεία πρωινού εν πολύς δεν βλέπω… μάλλον μαγεία φραπεδοτυρόπιτας βλέπω…
Σωματική δραστηριότητα. Μπορεί ένα μέρος του πληθυσμού να ασχολείται με τα χωράφια οπότε να έχει αναγκαστική σωματική άσκηση και παράλληλα και κάποια προιόντα της γής δικά του, οπότε έχει και ένα μέρος υγιεινής διατροφής αλλά αυτοί αναλογικά πιστεύω είναι λίγοι. Βέβαια υπάρχουν και οι εργαζόμενοι σε άλλες δουλειές, όπως εργάτες οικοδόμοι και λοιποί τεχνίτες. Ο τομέας όμως των υπηρεσιών καθώς και λοιπών συναφών καθιστικών επαγγελμάτων συν των συνταξιούχων που οι περισσότεροι καφεδοταβλαρύζουν υπερτερεί. Και αυτό που μένει για να λέμε ότι κάναμε το 40λεπτο για τα καρδιαγγιακά και να ξεγελάμε τον εαυτό μας, είναι μια βόλτα στη λεγόμενη για όσους ξέρουν Λεωφόρος Μπάϊ Μπάς…
Διατροφή με «θησαυρούς» της φύσης. Δια μέσω του Σούπερ Μάρκετ ναι , άμμεσα από το χωράφι μας και από το κήπο μας πολύ λίγο και σε ορισμένα προϊόντα.
Παράγουμε ορισμένα προϊόντα μεν όπως το λάδι, αλλά ο καιρός που κάθε σπίτι είχε τα περισσότερα βασικά καταναλωτικά αγαθά έχει περάσει ανεπιστρεπτή. Όπως την δεκαετία του 70 και πριν που τα μπακάλικα ήταν για το συμπλήρωμα των αγαθών που έλλειπαν από τα περισσότερα σπίτια.
Η σφαγή ενός ζώου που ήταν για να περάσει μια οικογένεια μεγάλο διάστημα ήταν και εδώ αλλά εκείνη την εποχή. Το κρέας τώρα δεν λείπει από κανένα σπίτι αρκετές φορές την εβδομάδα, το ψάρι για να το βάλεις στο σπίτι πρέπει να κάνεις αγώνα ιδίως με τα παιδιά(βλέπεις τα μεγαλώσαμε τον καιρό των παχέων αγελάδων και να το αποτέλεσμα), το δε όσπριο παρομοίως.
Δεν λείπουν βέβαια και οι φιλότιμες προσπάθειες για επιστροφή στη υγιεινή διατροφή και τα παραδοσιακά, ολικής κ.λπ. ή και με ακραίες περιπτώσεις των λεγομένων Βίγκαλ η Βεντζετέρια διατροφών..Ομως το τραίνο κατά τη γνώμη μου έχει χαθεί γιατί πολύ απλά έχει χαθεί ο Παραδοσιακός τρόπος Ζωής.
Πχ Το να πάς να αγοράζεις κοτόπουλο βιολογικό από σχετικό κατάστημα 20 ευρώ τη στιγμή που δεν σου περισσεύουν κιόλας, ενώ θα μπορούσες να έχεις το δικό σου, όπως και άλλα προϊόντα…είναι το λιγότερο Ουτοπικό…
Κάπνισμα.Δεν το συζητώ οι περισσότεροι νομίζω ότι καπνίζουμε μηδενός εξαιρουμένου και του γράφοντος δυστυχώς ακόμα(μακάρι να κάνω λάθος).
Είτε με το καφεδακι είτε με το τσιπουράκι η τη σούμα ένα τσιγαράκι είναι "απαραίτητο".
Ενας καθηγητής μου στο Γυμνάσιο Αρρένων που έκοψε αργότερα τα κάπνισμα, μας έλεγε σχετικά με την επιθυμία του καπνίσματος, «Καφές χωρίς τσιγάρο, γάμος χωρίς βιολί».
Σεξ. Εδώ δεν μπορώ να πώ πολλά ,ίσως μια μελέτη να δείξει ακριβώς τα στατιστικά. Πάντως οι Ικαριώτες ανω των 65 να κάνουν συχνά σέξ και να φτάνουν στην κορύφωση πολύ χοντρό μου ακούγεται, η πολύ μέλι και καρύδια τρώνε ή παίρνουν Βιάγκρα.
Τελος Θερμικές Πηγές. Εδώ νομίζω έχουμε μια θερμική πηγή στη Βόρεια Χίο, δεν έχω πάει και δεν ξέρω αν εκτός των άλλων επιδρούν και σε άλλους παράγοντες για το καλό της υγείας. Αυτό που θέλω να θέσω σαν ερωτηματικό σχετικά με το υπέδαφος , έδαφος και το πόσο σχετικά μπορούν να επηρεάσουν την υγεία των κατοίκων. Θυμίζω ότι το νερό που έρχεται στα σπίτια μας δεν πίνεται... επίσης στην ανοβρία αν δεν κάνω λάθος οι γεωτρήσεις που ατλούν νερό είτε για υδρευση στα σπίτια είτε για άρδευση (πότισμα πατατών κ.λπ.) φανερώνονται κάποια βαρέα μέταλλα... νομίζω… Αρα είναι και το υπέδαφος ένα κομμάτι μελέτης στην τοπική μακροβιότητα του πληθυσμού.
Κοντός ψαλμός αλληλουϊά…Θα δείξει που λέμε…
Οθων Π. Τρέμης - 29 Οκτ 2022
ΠΗΓΗ (F): https://www.sdna.gr/genikes-eidiseis/article/603073/oi-pio-eylogimenoi-a...