Έφθασε επιτέλους η χαρμόσυνη ημέρα, η 19η Νοεμβρίου 2023, η ημέρα που είχαν προγραμματίσει η Ομοσπονδία Χιακών Σωματείων Αττικής (ΟΧΣΑ) μαζί με το «Δρομοκαΐτειο» ΨΝΑ τη διοργάνωση εκδηλώσεων για να τιμήσουν την ημέρα μνήμης (της επετείου, αν προτιμάτε) της καταστροφής της Χίου και της σφαγής των Χίων από τους Τούρκους το 1822, καθώς και την απελευθέρωση του νησιού μας από τον τούρκικο ζυγό στις 11/11/1912.
Τη «μαύρη» ημέρα αυτή της καταστροφής, πλην της ισοπεδώσεως όλης της πόλης της Χίου, έχασαν τη ζωή τους (θανατωθέντες με γιαταγάνι, κρεμάλα κλπ. κλπ.) 48.000 περίπου Χιώτες (μικροί και μεγάλοι, άνδρες, γυναίκες και παιδιά) και πάρα πολλοί (και πολλές) πουλήθηκαν ως σκλάβοι στα σκλαβοπάζαρα της Κωνσταντινούπολης και της Ανατολής[1].
Τα γεγονότα αυτά λοιπόν ήρθε να μας υπενθυμίσει η ΟΧΣΑ με τη βοήθεια του «Δρομοκαϊτείου» που βοήθησε όσο μπορούσε διαθέτοντας τους χώρους του και τους ανθρώπους του!...
Η εκδήλωση ξεκίνησε με επιμνημόσυνη δέηση που έγινε στον Ιερό Ναό των Αγίων Αναργύρων, Κοσμά και Δαμιανού, έργο (προσφορά) του Λεωνή Καλβοκορέση εν έτει 1902! Ο Λεωνής Καλβοκορέσης, Δήμαρχος ων της τουρκοκρατούμενης την εποχή εκείνη Χίου, κατόρθωσε(;) να χρηματοδοτήσει την κατασκευή του Ιερού Ναού, ο οποίος διατηρείται μέχρι σήμερα, όχι όμως σε καλή κατάσταση (μας έχουν εγκαταλείψει ΟΛΟΙ)!...
Για να επανέλθω στο θέμα μας, στην εκκλησία εισήλθα στις 9 παρά 7 λεπτά και ήμουν ο πρώτος (ο μοναδικός, πλην των δύο ιεροψαλτών και του ιερέως)! Κάποια στιγμή η εκκλησία γέμισε και πλην των διοργανωτών (ΟΧΣΑ και «Δρομοκαϊτείου») μας έκαναν την τιμή να εμφανισθούν[2] και οι δύο βουλευτές της Χίου, οι κ.κ. Νότης Μηταράκης της ΝΔ και Σταύρος Μιχαηλίδης του ΠΑΣΟΚ. Επίσης παρευρέθησαν εκπρόσωποι και των τριών όπλων: Πεζικού, Ναυτικού και Αεροπορίας, κάποιοι Δήμαρχοι και εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, εκπρόσωπος της κ. Μενδώνη (Χιώτισσα, γαρ), εκπρόσωποι πάρα πολλών Χιακών Σωματείων, εκπρόσωποι διαφόρων φορέων κλπ. κλπ.
Αφού τελείωσε η Θεία Λειτουργία και ομίλησε δι’ολίγον (σύντομα) ο ιερεύς, ακολούθησε ένα «ελαφρύ» κέρασμα από την ΟΧΣΑ στον προθάλαμο του Αμφιθεάτρου. Εκεί, επειδή υπήρχε χρόνος, όποιος και όποια επιθυμούσε επεσκέπτετο το Μουσείο μας με τη συνοδεία ανθρώπων μας (ξεναγών, τρόπον τινά) που τους εξηγούσαν το τι έβλεπαν!...
Εν συνεχεία τακτοποιηθήκαμε στο Αμφιθέατρο και μετά από μια σύντομη ομιλία (Πρόλογο, Χαιρετισμό, Εισαγωγή στην εκδήλωση) της Προέδρου της ΟΧΣΑ κ. Μαριέλλας Βαρώνη[3] και του Προέδρου μας κ. Αντωνίου Χλωρού, ακούσαμε την εξαίρετη επίκαιρη ομιλία της Διδάκτορος της Ιστορίας κ. Αθηνάς Ζαχαρού-Λουτράρη με τίτλο: «Ορόσημα της νεώτερης Ιστορίας. Η φρίκη της Καταστροφής του 1822 και η χαρά της Απελευθέρωσης του 1912». Ακολούθησε η θεατρική παράσταση με τίτλο: «Μυροβόλου Μαρτύριον, Εγκώμιον».
Το θέμα της θεατρικής παραστάσεως όπως αναφέρει το έντυπο της ΟΧΣΑ (ακριβής αντιγραφή) «…ανακαλεί μνήμες του παρελθόντος και είναι φόρος τιμής σε όσους έχασαν τη ζωή τους και είναι φόρος τιμής σε όσους έχασαν τη ζωή τους και αιχμαλωτίσθηκαν στα τραγικά γεγονότα της πατρίδας μας». Η σκηνοθεσία ήταν (είναι) του κ. Σταύρου Σπυράκη, η παραγωγή της ΟΧΣΑ και η υλοποίηση της παραγωγής από μια ομάδα ατόμων (κυρίως γυναικών) με την επωνυμία «Κύκλος Θεάτρου ΘΕΑΤΡΟΠΟΙΟΙ ΧΙΟΥ».
Εγώ, τελειώνοντας το κείμενό μου, ήθελα να ευχαριστήσω όσους (και όσες) βοήθησαν για να γίνει αυτή η εκδήλωση που σίγουρα μας «ξύπνησε», και να δηλώσω ακόμα μια φορά (κι ας με αποκαλούν… «ενοχλητικό») ότι έχω ιδέες, μπορώ να βοηθήσω και… έχω χορτάσει δόξα[4]!...
Αναστάσιος Ι. Τριπολίτης, Ιατρός, Γενικός και Αγγειακός Χειρουργός, πρ. Πανεπιστημιακός, πρ. Πρόεδρος της Ελληνικής Αγγειολογικής Εταιρείας, του «Δρομοκαϊτείου», της ΕΒΑΤ, της ΟΧΣΑ, κλπ. κλπ.
* Ο Αν. Τριπολίτης είναι γιατρός και πρώην Πρόεδρος της ΟΧΣΑ και του Δρομοκαΐτειου
[1] Μεταξύ αυτών ήταν και ο Ζωρζής Δρομοκαΐτης που πουλήθηκε στην Κωνσταντινούπολη σε ηλικία 10-12 ετών (μεγάλη ιστορία, διαθέτομε στο «Δρομοκαΐτειο» τη σχετική βιβλιογραφία).
[2] Τα τελευταία 43 χρόνια που συμμετέχω στο Δ.Σ. του «Δρομοκαϊτείου» δεν φάνηκε ΠΟΤΕ πολιτικός, ούτε της Κυβέρνησης, ούτε της Αντιπολίτευσης!...
[3] Όταν κάποια στιγμή προσεφέρθην να βοηθήσω όσο μπορούσα (43 χρόνια… εντός των τειχών του «Δρομοκαϊτείου» και πρ. Πρόεδρος της ΟΧΣΑ, είχα τη σχετική εμπειρία τοιούτων εκδηλώσεων), η απάντηση της κ. Προέδρου της ΟΧΣΑ, της κ. Μαριέλλας Βαρώνη δηλαδή, ήταν ότι γίνομαι… «ενοχλητικός»!!!
[4] Γράφω τους τίτλους μου (το παρελθόν μου) για να επιβεβαιώσω ότι… «έχω χορτάσει δόξα!...».