Κατ’ αρχήν να πω ότι έπεσα έξω στην πρόβλεψη ότι το Δημοψήφισμα δεν θα γίνει, γιατί θα απορριφθεί από το Συμβούλιο της Επικρατείας. Επειδή έχω την άποψη ότι άλλο Δημοσιογράφος και άλλο… Ολαταξέρης, για να το κρίνουν έτσι οι Ανώτατοι Δικαστές της χώρας έτσι θα είναι. Δημοψήφισμα λοιπόν στις 5 Ιουλίου 2015 και πάμε παρακάτω, αφήνοντας για την ιστορία να αποφανθεί τι ακριβώς ψηφίσαμε οι Έλληνες και σε πιο ερώτημα απαντήσαμε, έτσι για να μην διαψεύσουμε το DNA μας, όπου θεωρείται φυσιολογικό, άλλα να γράφουμε, άλλα να λέμε και άλλα να εννοούμε. Από την ώρα που εμείς πάντως μπορούμε να συνεννοηθούμε κανένα πρόβλημα. Όπως δεν έχει κανένα πρόβλημα ο Αλέξης και στο ΝΑΙ και στο ΟΧΙ, αφού τον γάμο θα τον κάνει τη Δευτέρα στις Βρυξέλλες. Βέβαια πρέπει να θέλει και ο γαμπρός… αλλά που θα πάει, και ΟΧΙ να του πει η νύφη, θα κάνει τα στραβά μάτια γιατί έχει γερή… προίκα. Λοιπόν μετά τις σχετικές συγκεντρώσεις και στη Χίο και με εκπεφρασμένη τη θέση μου, υπέρ του ΝΑΙ, θέλω να καταθέσω με απόλυτο σεβασμό στην άλλη άποψη ότι χθες αυτοί που μαζεύτηκαν στην συγκέντρωση, στην Πλατεία Νικολάου Πλαστήρα, χωρίς να είναι εκπαιδευμένοι στο σπορ… είχαν ένα κοινό χαρακτηριστικό, είχαν δουλέψει στη ζωή τους. Το σημειώνω όλως ιδιαιτέρως, παρακολουθώντας μια συζήτηση νεαρών μετά το τέλος της συγκέντρωσης, που περνούσαν γενεές δεκατέσσερις τους «μπαρμπάδες» που είναι «δούλοι του συστήματος, συμβιβασμένοι, καλοπερασάκηδες, που μας έφεραν σ’ αυτή τη θέση, που τρέμουν για τα λεφτουδάκια τους».
Αλίμονο βεβαίως να άκουγες από νέους ανθρώπους, με το αίμα τους να βράζει, διαφορετικά πράγματα. Ας αναλογιστούν μόνο γιατί οι σοφοί προπαππούδες τους, άφηναν το εμπόριο ή την εκστρατεία ή τον υπεράσπιση της πατρίδας στους νέους, αλλά τις κρίσιμες αποφάσεις τις έπαιρνε η Γερουσία. Όμως η συζήτηση δεν έμεινε μόνο εκεί, αναγκαστικά ή μη κουβέντιαζαν για το… ΔΝΤ, για την Ευρωπαϊκή τράπεζα, για την τρόικα, για τους θεσμούς, για τον Σόιμπλε, για το Ασφαλιστικό και άλλα πριν από ένα μήνα… επιεικώς Κορακίστικα. Και εδώ είναι το αμιγές… καλό του Αλέξη, ότι οι θέσεις του και το «Δημοψήφισμα» δεν μπαίνουν τυχαία τα εισαγωγικά, πολιτικοποίησαν μια ολόκληρη γενιά και αυτό ξέρετε γίνεται άπαξ. Ας βρίζει η σημερινή νεολαία, ας επαναστατεί, η ελπίδα, γιατί θα υπάρξει και συνέχεια και διέξοδος για τη χώρα μας, είναι σ’ αυτούς και αυτό είναι το μεγάλο συν που προσέθεσε στην πολιτική ζωή ο Αλέξης, να του το αναγνωρίσουμε.