Ναι να τους το θέσουμε οικονομικά, ίσως σ’ αυτή τη γλώσσα μπορούμε να συνεννοηθούμε. Ο Χρ. Καπίρης ήταν μόλις 61 χρόνων και διατηρούσε μάντρα οικοδομικών υλικών στη Βολισσό, άρα τον ΦΠΑ του τον πλήρωνε… έμενε συνειδητά στην Αμανή, όταν το κάλεσε η Πατρίδα του στρατιώτη ,της αφιέρωσε δυό απ’ τα καλύτερα χρόνια της ζωής του, κι’ αυτόν τον ΦΠΑ τον πλήρωσε… ήταν ακμαίος και δραστήριος και έπαιζε με το εγγονάκι του στην αυλή του όταν ο χάρος τον χτύπησε στο στήθος.
Τι αναζητά κανείς σε μια τέτοια περίπτωση; Πάντως όχι τον Παπά της Ενορίας. Γιατρός όμως στη Βολισσό, στο Πολυδύναμο… φουρτούνα τους των άχρηστων, δεν υπάρχει, πράγμα που για τους πολιτικούς διαχειριστές θεωρείται φυσιολογικό. Η Ελλάδα είναι ακόμα χώρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, άρα στη κάθε γωνιά της, λέμε τώρα, δικαιούται ιατρικής φροντίδας και ένας Αγγλος υπήκοος, που κάνει διακοπές στην περιοχή. Σημειώστε κάπου ότι η Αγγλία βάζει ακόμα και αγγελίες για αναζήτηση «Αγροτικών γιατρών» και για την πιο απομακρυσμένη γωνιά της, με μισθό άνω των 5.000 ευρώ μηνιαίως. Μετά ταύτα αναζητούνται βλαμμένοι ή ιδεολόγοι, να στελεχώσουν τα ιατρεία της Ελληνικής υπαίθρου με 800 ευρώ και τα οδοιπορικά δικά τους.
Αναζητήστε στην ίδια ενότητα που διαβάζετε αυτό το άρθρο, την επιστολή του ιδεολόγου γιατρού Αδαμάντιου Σκούφαλου, που υπηρετεί στη Βολισσό, αλλά δεν μπορεί να βγάλει και φύτρες εκεί. Η καταγγελία του δυστυχώς προφητική. Όχι μόνο αφήνουν ακάλυπτες ιατρικά τις ακριτικές περιοχές, ακριτικές τρόπος του λέγειν αφού αυτή τη στιγμή η Βολισσός έχει 2000 κόσμο, αλλά αφαιρούν και κάθε κίνητρο, που μπορεί να υπάρξει. Συνεπώς το θέμα είναι πολιτικό και οικονομικό και έτσι πρέπει να το δούμε, με τον ΦΠΑ του δηλαδή…
Οι οικείοι του εγκατελειμένου, όχι άτυχου, Χρ. Καπίρη ήξεραν ότι γιατρός δεν υπήρχε, οπότε άρχισαν απεγνωσμένα να βρούν συγχωριανό τους Ορθοπεδικό, που παραθερίζει στην περιοχή, κάτι που πέτυχαν με τον χρόνο να κυλά. Πλην όμως ο γιατρός είχε μόνο τα χέρια και τις γνώσεις του, έπρεπε να βρεθεί μια σύριγγα, ένα φάρμακο, το ιατρείο ήταν όμως κλειστό, οπότε οι άνθρωποι τι να κάνουν, έσπασαν την πόρτα, όπως άρχισαν να «κανιβαλίζουν» και το μονίμως παρκαρισμένο στο χωριό ασθενοφόρο, μήπως και βρούν ότι χρειάζονταν ο γιατρός, με τον χρόνο πάντα να κυλά. Πανικός, φωνές, κλάματα, δίπλα στον Χρήστο ο πατέρας του, υπέργηρος και προβλήματα όρασης να ακούει και να κλαίει, το ασθενοφόρο από τη Χίο ήρθε αλλά οι άνθρωποι κατάλαβαν, ο Ορθοπεδικός ήταν σίγουρος ότι η καρδιά του Καπίρη δεν άντεξε.
Ας προσπαθήσουμε να βγάλουμε τον συναισθηματικό παράγοντα, στο κάτω – κάτω και γιατρός να υπήρχε με τα πάντα στα χέρια του μπορεί του 61χρονου να ήρθε η ώρα του... άλλωστε η χώρα είναι φαλιρισμένη. Σωστόν, οικονομικά όμως ή πρώτα στο μυαλό; Ποιος όρισε ότι τη στελέχωση των Αγροτικών ιατρείων δεν την κάνει το Σκυλίτσειο, αλλά η ΔΥΠΕ – ΞΥΠΕ στον Πειραιά; Ποιός όρισε ότι στη λειτουργία των ασθενοφόρων κουμάντο κάνει το ΕΚΑΒ και όχι το Νοσοκομείο; Με ένα απλό παράδειγμα, ένα Αρχηγείο, Νοσοκομείο, τρείς οι Αργηγοί, τρία τα κουμάντα, για να δικαιολογούνται θέσεις κηφήνων, η δουλειά να μην γίνεται και στο τέλος άκρη να μη βρίσκεται. Πολιτεία λοιπόν χωρίς μυαλό, επίτηδες αλλά και χωρίς λεφτά, αυτό που το πάς.
Διανοείται όμως κανείς να πεί στα παιδιά, που καλεί η Πατρίδα να υπηρετήσουν ότι δεν έχει να τα ταϊσει; Μερικά πράγματα ή υπάρχουν ή δεν υφίσταται Κρατική οντότητα, τέλος, οπότε αυτοί που κυβερνούν, κανείς δεν τους έπιασε με το ζόρι, ή πάνε σπίτι τους ή κάνουν χαρακίρι. Όπως λοιπόν δεν υπάρχει φαντάρος νηστικός δεν μπορεί να υπάρχουν και Ιατρεία όπως της Βολισσού, που να μην έχουν γιατρό 365 μέρες το χρόνο, όλο το 24ωρο.
Του Χρ. Καπίρη, μπορεί να ήρθε η ώρα του... είπαμε θα πάρουμε την πιο «αθώα» εκδοχή, δικαιούνταν όμως στο όνομα του ΦΠΑ, που έχει πληρώσει αυτή την Πατρίδα να μην του φερθεί σαν κακιά μητριά.
Υ.Γ. Ποιος άχρηστος θα πάρει την απόφαση να κατεβάσει το υπερσύγχρονο ασθενοφόρο της Βολισσού στο Σκυλίτσειο; Τώρα είδαν και οι Βολισσιανοί στην πράξη ότι τους είναι άχρηστο.